Aυτόματη γραφή σε κόκκινο | Γιώργος Νίκας | 24/09-22/10

Γιώργος Νίκας

Automatic Red – Γιώργος Νίκας

“Poison Ivy”, 2022, Acrylics on canvas, 100x120cm

Automatic Red

Διάρκεια: 24/09-22/10/22
Εγκαίνια: 24/09 Σάββατο : 19.00-22.00

Διοργάνωση: Κέντρο Τεχνών Μετς – Ευγένιου Βουλγάρεως 6, Μετς, 11636

Επιμέλεια: Νιόβη Κρητικού

Ατομική έκθεση ζωγραφικής

Ακρυλικά και Spray σε μουσαμά

“Αυτόματη γραφή σε Κόκκινο – Automatic Red”

Ο Γιώργος Νίκας με την έκθεση Automatic Red μας μεταφέρει σε ένα παιχνίδι Pop αισθητικής, καθώς εκ πρώτης όψεως, το πάντρεμα της ζωγραφικής του μονοχρωματικού πεδίου και της καλλιγραφίας είναι εμφανές. Ορμώμενος από την σύγχρονη αισθητική του μεταμοντερνισμού με το σύμπλεγμα διαφορετικών στοιχείων, εντάσσει στην ζωγραφική του νότες ενός εννοιολογικού πεδίου.

Σύντομη ανάλυση στην έκθεση Αutomatic Red:

Οι επιρροές από αφηρημένο εξπρεσιονισμό μας μεταφέρουν στην κληρονομιά κυρίως της ζιπαριστής ζωγραφικής του Barnett Newman αλλά και στοιχεία του Savage Pencil ως προς την γραφή, του Kazimir Malevich από την επαναστατική κόκκινη πλατεία, του Clyfford Still ως προς την μίμηση της φόρμας, του Henri Michaux στην συνειρμική ιαπωνική καλλιγραφία αλλά και των Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik ως προς τα καθημερινά σύμβολα της σύγχρονης κουλτούρας (posters) – όπως το κρανίο μιας νεκροκεφαλής και ο Δανδής – Elvis Presley.

Παρόλο που, οι ενότητες κινούνται εννοιολογικά στα πλαίσια της σύγχρονης απεικόνισης και πραγματικότητας και μιλούν για μυθολογικά τέρατα ή πλάσματα, που μόνο ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας θα γεννούσε, αξίζει να παρατηρήσουμε πως το αποτέλεσμα θυμίζει πολύ περισσότερο ένα φυτολόγιο. Όπως ένας κιρσός που απλώνεται στο φλεβικό σύστημα ή ένας κισσός καταπίνει ένα ολόκληρο κτίριο, έτσι και η καλλιγραφική πινελιά του Γ. Νίκα δημιουργεί μια ενοποιητική αφήγηση που μετατρέπεται από συνειρμική σε φυσική.

Κλαδιά, ρίζες, δέντρα και φυλλωσιές αναρριχώνται στις κόκκινες επιφάνειες σαν νευρώσεις. Καμιά φορά θυμίζουν αποστεωμένα ζώα και σπονδυλικές στήλες δεινοσαύρων σε Ρωσικό μουσείο φυσικής Ιστορίας. Σίγουρα όμως η αφοσίωση του και το υφολογικό άπλωμα στον χώρο, δημιουργεί ένα νέο τόπο αναφοράς που θυμίζει ματωμένα ποτάμια, ή αντανακλάσεις ηλιοβασιλέματος σε ήσυχα νερά, όπως τα νούφαρα του Claude Monet έγιναν φλεβώσεις σύγχρονου προβληματισμού. Σαν μια αέναη ταπετσαρία ενός φανταστικού σπηλαίου Λασκώ και με προφητεία που θυμίζει αρχαία μυθολογία, ο Γ. Νίκας κάνει αναφορά στις πλατωνική οντολογική κλίμακα. Αποτυπώνει την ιδέα να ενυπάρχει της υλοποίησης και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει ακριβώς αυτά τα κρυφά νοήματα.

Xρώμα – γραφή

Ως προς το κόκκινο χρώμα, (automatic red) αντιλαμβανόμαστε τον δυναμισμό, την επανάσταση, την αντίθεση αλλά και το χρώμα μια ριζοσπαστικής γενιάς που μάχεται για την ελευθερία. Το μαύρο-κόκκινο είναι συνυφασμένο με την αναρχική σκηνή, όμως ο Γ. Νίκας συνθέτει ένα απολιτικό σενάριο, που αυτές οι αναφορές λειτουργούν μόνο σημειολογικά. Το κόκκινο πεδίο του φόντου, μοιάζει τυπογραφικό αλλά με προσεκτική παρατήρηση βλέπουμε μια χειρονομιακή φαρδιά πινελιά να εξελίσσεται από αριστερά προς τα δεξιά, δίνοντας μια υφή που θυμίζει σύγχρονα ευτελή υλικά όπως πλαστικό. Άλλωστε μέλημα της Pop Art κουλτούρας, την οποία ασπάζεται, είναι να θίξει με ειρωνεία, καθημερινά ζητήματα που βρίσκονται στο προσκήνιο, θεοποιώντας ευτελή είδωλα. Με γραφιστικά σχεδόν αποτυπώματα, με μηχανική χειρονομία, έντονο καθαρό κόκκινο χρώμα και γεωμετρικά σχήματα έρχεται πιο κοντά στην κριτική της σημερινής καθημερινότητας.

Η γραφή του είναι επαναλαμβανόμενη και συνειρμική, σαν ένα παιχνίδι Dada, σαν ένα κομμάτι από τον πίνακα του Picabia “L’oel cacodylate”. Με αφορμή το “Our Heads are round, so our thoughts can change directions” ο Γιώργος Νίκας φαντάζεται ένα αντίστοιχό έργο με εκείνο το βιβλίο του Andre Breton και του Paul Έluard “ Η Άμωμος Σύλληψη” εμπνεόμενος από την παραληρηματική γραφή των φρενοβλαβών. Στοιχεία από σινοϊαπωνική κουλτούρα δεν λείπουν, ενώ Τaο – διαγράμματα και καλλιγραφίες φαίνεται να έχουν ενσωματωθεί στην γραφή του δημιουργώντας ένα καυστικό λεξιλόγιο εναποθετημένης παρατήρησης.

Αποφθεγματικά, παρατηρούμε έναν αυστηρό τρόπο έκφρασης, που κρύβει μέσα του πλήθος αναφορών και συνθέτει μια φιλοσοφική πραγματεία γύρω από την αντίληψη του καλλιτέχνη περί κοινωνικής ηθικής. Σίγουρα, αυτές οι αναφορές καθρεπτίζουν συνειρμικά στον θεατή ζητήματα καθημερινού προβληματισμού, οι διαφορετικές κουλτούρες, η αυτόματη γραφή, το όνειρο, οι πολιτικές αντιθέσεις, το σύγχρονο ντιζάιν, Tattoo art, σύμβολα από τη ροκ μουσική σκηνή και η κριτική στα νέα δεδομένα είναι καίρια ζητήματα. Ένα κάλεσμα σε μια ανοιχτή κουβέντα γεμάτη ερωτηματικά και αμφιταλαντεύσεις, είναι πρωταρχικό μέλημα αυτής της εικαστικής πρακτικής.

Νιόβη Κρητικού | Επιμελήτρια | Εικαστικός

…Λίγα λόγια από τον δημιουργό Automatic Red

«Επιχειρούνται αμφίσημες ή πολυσήμαντες συνθέσεις οι οποίες απορρέουν από ελεύθερες, ενεργειακές, συμπαντικές ροές – κινήσεις όπως τις διαισθάνομαι χειρονομιακά, αποκρυπτογραφώντας μύθους, παραδόσεις.

Τα σινοϊαπωνικά στοιχεία (Ουκίγιο-ε ή εικόνες του επιπλέοντος κόσμου) απαντώνται σημειολογικά, μέσω του γεμάτου και του κενού, των έκκεντρων συνθέσεων, της διαίσθησης της μερικότητας.

Μέσω της πολυσημίας αναπαράγω ένα δυνητικά απεριόριστο πεδίο σημασιών. Αντιλαμβάνομαι δηλαδή τον χώρο ως ενεργειακό πεδίο και μέσω ενός είδους αυτόματης γραφής, καλλιγραφίας, άλλοτε απεικονίζω φυτομορφικά μέρη, άλλοτε μέσω της εξερεύνησης του “Vanitas”, της “Pop” κουλτούρας, “Rock” αισθητικής (εξώφυλλα δίσκων και αφίσες) και των “Comics”, αφηγούμαι ιστορίες με φαντάσματα, σημεία και τέρατα και δράκους επηρεασμένος από το θέατρο και ευρύτερα τις τέχνες, τη κλασική παράδοση.

Οι συνθέσεις παραπέμπουν επίσης σ’ ένα σουρεαλιστικό ασυνείδητο ως συνειρμοί ή ακόμη ένα σύχρονο είδος άναρχου αραβουργήματος ή ταπετσαρίας και αποτυπώνονται με μια αίσθηση αχειροποίητου. Μετά από σχηματικούς και χρωματικούς πειραματισμούς κατέληξα κυρίως στη διχρωμία του ζοφερού αλλά και αρκετά φωτεινού ερυθρού καδμίου σε συνδυασμό με το μαύρο χρώμα. Το ερυθρό παραπέμπει στην ενέργεια, την αγάπη αλλά και το αίμα, τη θεία κοινωνία, τη ζωή αλλά και τη δυστοπία, τον πλούτο και την αρχαιότητα. Είναι ένα είδος ζωγραφικού – πλατωνικού ίσου όπως αντίσοιχα το χρυσό συναντάται ως φόντο – άπειρο στη Βυζαντινή Τέχνη.

Αντίστοιχα το μαύρο χρώμα αναλογεί σ’ ένα είδος αριστοτελικής μάζας όπως αυτή τυχαία συναντάται στη φύση και συμπλέει στον άπειρο χώρο – ενέργεια.»

Γιώργος Νίκας | Καλλιτέχνης

“Automatic Red”

EN

Giorgos Nikas is bound into a Pop aesthetics culture, as at first glance, the marriage of a monochromatic painting and the calligraphy, is pretty obvious. Driven by contemporary aesthetics of postmodernism, with its complex of different elements, he incorporates into his painting points of a conceptual field.

The influences from abstract expressionism take us to the heritage of the zipp painting of Barnett Newman but also of the Savage Pencil’s writings, Kazimir Malevich’s “red square”, Clyfford Still’s form, Henri Michaux in associative Japanese calligraphy but also by Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik in terms of everyday symbols of modern culture (posters) – such as the skull and Dandy – Elvis Presley.

Although, the sections move conceptually in the context of modern depiction and reality, he refers to mythological monsters or creatures, which only a science fiction story would give birth to. It is worth noticing that the result is much more reminiscent of a botanical garden. Like a varicose vein spreading into the venous system or an ivy swallowing an entire building, G. Nikas’s calligraphic touch, creates a unifying narrative that turns from associative to physical.

Branches, roots, trees and foliage climb the red surfaces like ribs. Sometimes they resemble fossilized animals and dinosaur spines in a Russian natural history museum. But surely, his dedication and the stylistic spread in the space, creates a new place of reference that reminds of bloody rivers, or sunset reflections in quiet waters, like Claude Monet’s water lilies became veins of modern reflection. Like a perpetual tapestry of a fantastic Lascaux cave and with a prophecy reminiscent of ancient mythology, G. Nikas makes reference to the Platonic ontological scale. He captures the idea of immanent realization, and he tries to convey precisely these hidden meanings.

Color- writing

As for the color red, we perceive dynamism, revolution, opposition but also the color of a radical generation fighting for its freedom. Black-red is intertwined with the anarchist scene, but G. Nikas composes an apolitical scenario, in which these references function only semiotically. The red field in the background looks typographic, but with careful observation, we see a gestural stroke progressing from left to right, giving a texture of modern low-grade materials, such as plastic. After all, the concern of Pop Art culture, which he embraces, is to ironically address everyday issues that are in the foreground, deifying lowly idols. With almost graphic prints, with a mechanical gesture, intense pure red color and geometric shapes it comes closer to the critique of today’s everyday life.

His writing is repetitive and associative, like a Dada writing or a piece from Picabia’s painting “L’oel cacodylate”. On the occasion of “Our Heads are round, so our thoughts can change directions“, Giorgos Nikas imagines a work similar to the book by Andre Breton and Paul Éluard “The Innocent Concept“, inspired by the delusional writing of lunatics. Elements of Sino-Japanese culture abound while Tao – diagrams and calligraphy seem to have been incorporated into his writing, creating a scathing vocabulary of stored observation.

Literally, we observe a strict way of expression, which hides within it a multitude of references, which compose a philosophical treatise around the artist’s perception of social ethics. Certainly, these references associatively reflect issues of everyday concern to the viewer, different cultures, automatic writing, dreaming, political contrasts, contemporary design, tatoo art, symbols from the rock music scene and criticism of the new data are key issues. An invitation to an open conversation full of questions and hesitations is a primary concern of this visual practice.

Niovi Kritikou | Curator | Visual Artist

…From the artist

“Ambiguous compositions are attempted which derive from free, energetic, cosmic flows – movements as I sense them gesturally, deciphering myths, traditions.

Sino-Japanese elements (Ukiyo-e or images of the floating world) are found semiotically, through the full and the empty, eccentric compositions, the intuition of partiality.

Through polysemy I reproduce a potentially limitless field of meanings. That is, I perceive space as an energy field and through a kind of automatic writing, calligraphy, sometimes I depict phytomorphic parts, sometimes through the exploration of “Vanitas”, “Pop” culture, “Rock” aesthetics (record covers and posters) and “Comics “, I tell stories with ghosts, signs and monsters and dragons influenced by the theater and more widely the arts, the classical tradition.

The compositions also refer to a surrealist unconscious as associations or even a contemporary kind of anarchic arabesque or tapestry and are captured with a sense of the handmade. After schematic and color experimentation, I mainly arrived at the dichroism of the gloomy but also quite bright cadmium red in combination with the color black. Red refers to energy, love but also blood, divine communion, life but also dystopia, wealth and antiquity. It is a kind of pictorial – platonic equal as gold is found as a background – infinite in Byzantine Art.

Correspondingly, the black color corresponds to a kind of Aristotelian mass as it is accidentally found in nature and merges into infinite space – energy.”

George Nikas | Artist

“Dandy”, 2022, Acrylics on canvas, 120x100cm

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΝΙΚΑΣ

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Γεώργιος Νίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Αγγλία στο «Birmingham Polytechnic – University of Central England in Birmingham» και στον Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Τεχνολογικό Όμιλο, Σχεδιασμό Βιομηχανικών Προϊόντων με δασκάλους τον Ανδρέα Βαρώτσο, τον Θανάση Μουτσόπουλο και τον Μάνο Στεφανίδη. Η Πανελλήνια Ένωση Διακοσμητών του απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερης ιδέας σχεδιασμού στον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό. Ολοκλήρωσε τον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών ως απόφοιτος του προγράμματος «MA in Design» του Πανεπιστημίου «Middlesex» του Λονδίνου με διάκριση αφού εργάστηκε στην Αθήνα, με θέμα Διπλωματικής Εργασίας βασισμένο σε τμήμα της επαναστατικής εργασίας του κορυφαίου Ιάννη Ξενάκη σχετικά με τον σχεδιασμό ψηφιακής Μουσικής μέσω Ζωγραφικής, Σχεδιασμού και Κινούμενων εικόνων («video»). Από το 2012 ως το 2017 φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών στο Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής με δασκάλους τον Τάσο Χριστάκη, Ζάφο Ξαγοράρη, Γιάννη Κονταράτο και αποφοίτησε με άριστα. Ο Γεώργιος Νίκας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολύπλευρου καλλιτέχνη που δραστηριοποιείται σε διαφορετικές μορφές Σχεδιασμού και Τέχνης. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές κυρίως από το 2001 έως σήμερα στην Ελλάδα, την Ισπανία (Μαδρίτη, «DEARTE 2008»), και την Ιταλία (Μπολζάνο, «kunStart 08»), σε συνεργασία με τη «Galeria Gaudi» (Μαδρίτη).