Σύγχρονοι Έλληνες φωτογράφοι μας κάνουν κοινωνούς μιας άλλης, αθέατης, ίσως, πόλης. Υπαινιχτικά κτήρια, θραύσματα από στιγμές, στρώσεις της ιστορίας, όλα αυτά συνιστούν μια υπερβατική ομορφιά που χάνεται στην καθημερινότητα και στους έντονους ρυθμούς της πρωτεύουσας. Μια ομάδα πέντε φωτογράφων – Ένη Κούκουλα, Κλεοπάτρα Κουρλαμπά, Κώστας Μασσέρας, Ηλίας Τσαουσάκης, Ναυσικά Χαραλαμπίδου – σηκώνουν το φακό ή το κινητό τους και συλλαμβάνουν εικόνες που αποκαλύπτουν ένα εσωτερικό, ψυχικό τοπίο της Αθήνας.
Αφορμή για την πρώτη φωτογραφική έκθεση που στήνεται στο Κέντρο Τεχνών «Μετς» στάθηκε η πρόσφατη έκδοση με τίτλο «Περπατώντας στην Αθήνα» του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου. Από το ξεκίνημά του στον Τύπο, τη δεκαετία του ’80, ο Βατόπουλος αποφάσισε να στρέψει το βλέμμα του στον αστικό ιστό. Στις περιηγήσεις του είχε πάντοτε μαζί του μια φωτογραφική μηχανή. Εκτός από τις ιστορίες που «περπάτησε» και μοιράζεται από το βιβλίο του με το αναγνωστικό κοινό, παρουσιάζει στο «Μετς» κι αυτές που «μιλάνε» μέσα από το φακό του. Εννιά ιστορίες περιδιάβασης από έναν μοναδικό ξεναγό.
Το «Μετς» (Ευγ. Βουλγάρεως 6) είναι ένα ιστορικό κτήριο, πρόσφατα ανακαινισμένο, που κλείνει μέσα του έναν αιώνα ζωής. Για τις εικόνες που ξετυλίγονται στους χώρους του και δίνουν την «κρυφή ζωή» της ίδιας της πόλης, εξηγούν οι συμμετέχοντες φωτογράφοι.
Ένη Κούκουλα
Αθήνα. Η πόλη ως μια αφορμή συλλογής « μικρών» εικόνων, θραυσμάτων από χώρους, στιγμές, φυτά, αντικείμενα . Το εξωτερικό ή το εσωτερικό δεν παίζουν ρόλο, συχνά μπορούν να εναλλάσσονται οι ρόλοι . Σημασία η ματιά, εκεί που σταματά το μάτι, εκεί που το ανθρώπινο ίχνος ή έχει ή θα περάσει. Το φως που βγαίνει από τα πράγματα.
Η πόλη ως ένα μικρό προσωπικό ημερολόγιο , εντάσσεται – σαν μικρό υποσύνολο- σε μια μεγαλύτερη φωτογραφική ενότητα της φωτογράφου με θέμα την «φωνή των πραγμάτων» δουλειά που έχει ξεκινήσει εδώ και τρία χρόνια (Ιανός 2015) και βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάτι που «λάμπει» σε έναν χώρο, απομονώνεται από τον φακό με οδηγό το φως, την επιλεκτική μνήμη, την αίσθηση. Μετατρέπεται σε μια εικόνα αγαπημένη, παράξενη, ρομαντική ή σκοτεινή. Θριαμβευτής, το φως και οι σκιές του.
Κλεοπάτρα Κουρλαμπά Ένα δωμάτιο άδειο με παλιά έπιπλα, ρωγμές σε τοίχους, μια αφίσα πίσω από ένα παρτέρι, η πρόσοψη ενός κτιρίου φωτισμένου από τα νυχτερινά φώτα , η θέα από το πίσω μπαλκόνι, ένα φως που φωτίζει μια στενή λωρίδα ουρανού ανάμεσα σε δυο πολυκατοικίες.
Φωτογραφίζω χωρίς να έχω στο μυαλό μου κάτι πολύ συγκεκριμένο. αλλά συνήθως οι εικόνες της πραγματικότητας που με συγκινούν, αντικατοπτρίζουν μέσα μου μια αίσθηση αποστασιοποίησης, χωρίς την ανθρώπινη παρουσία, με τα ίχνη των ανθρώπων να με προκαλούν να ανακαλύψω τις ιστορίες που κρύβουν. Αταξινόμητα τοπία εσωτερικού και εξωτερικού χώρου που φτιάχνουν μια οικογένεια με δικά μου όνειρα που αφορούν υλικά της προσωπικής μου αφήγησης, στοιχεία της ψυχής μιας πόλης που «ζουν» δίπλα μου , αναπνέουν, αντιστέκονται και με γοητεύουν.
Κώστας Μασσέρας Ζω σε αυτή την πόλη. Κάνω τις βόλτες μου, φωτογραφίζω. Δεν είναι άσχημη, δεν είναι όμορφη. Είναι ακατάστατη, αναστατωμένη, ένα ηφαίστειο σε εξωτικό νησί, ένας σκουπιδοτενεκές που ξεχειλίζει. Αλλά έχει μια περίεργη , υπερβατική ομορφιά. Είναι στιγμές που όλα είναι εκεί που πρέπει αρκεί να είσαι διαθέσιμος να τα δεις. Αρκεί να μεγεθύνεις το ασήμαντο μέσα από το φακό σου. Τότε η Αθήνα σου αποκτάει ένα προσωπικό νόημα, ένα λόγο ύπαρξης. Γίνεται ένα σκηνικό σε θέατρο του παραλόγου. Μία ακρόπολη για να αμυνθείς, ένα καταφύγιο, και τότε καταλαβαίνεις πως μόνο εδώ θα μπορούσες να ζεις.
Ηλίας Τσαουσάκης «κοίτα ψηλά» Φωτογραφίζω με ένα κινητό τηλέφωνο. Αποτυπώνω αυτό που βλέπω. Κομμάτια της αστικής Αθήνας. Εκείνα που άλλαξαν και εκείνα που διατηρούν αναλλοίωτη τη φυσιογνωμία τους. Στρώσεις της ιστορίας, στοιχεία που σε καλούν να τα εντοπίσεις και να τα αγαπήσεις. Φωτογραφίζω σαν περιπατητής και παρατηρητής της δικής μου πόλης.
Για να περιγράψω, χωρίς λόγια τη στιγμή. Την καθημερινή εικόνα. Την αυθεντικότητα. Τις λιτές γραμμές. Την τόσο οικεία και κοντινή σκληράδα στη φθορά του χρόνου. Φωτογραφίζω, για να συγκρατώ και να μοιράζομαι εκείνες τις πλευρές της Αθήνας που με μαγεύουν. Αυτές που αλλάζουν γρήγορα, αυτές που παραμένουν απαράλλαχτες, αυτές που συνθέτουν το αστικό, καθημερινό μας τοπίο. Συνεχίζω να περπατάω κοιτάζοντας ψηλά. Να ανακαλύπτω. Περιπατητής μιας πόλης, που έχει σε κάθε γωνιά της ένα κρυμμένο μυστικό.
Ναυσικά Χαραλαμπίδου Ζω κοντά στο κέντρο της Αθήνας και κινούμαι στην ταχύτατη Λ. Συγγρού, στα πολύβοα Εξάρχεια, στο τουριστικό πια Κουκάκι, στο παράκτιο μέτωπο, στα προάστια. Μέσα από τον φακό έχω βρει έναν τρόπο να γοητεύομαι από τα σκοτάδια της πόλης, να διεισδύω στα καθημερινά και άχαρα αναζητώντας νέα νοήματα, κι ασυναίσθητα να συμφιλιώνομαι με τις κακοτοπιές του αστικού ιστού.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου στις 19.30 και είναι ελεύθερα για το κοινό.
Την έκθεση επιμελείται ο Γιώργος Μυλωνάς
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00-21.00
Τετάρτη: 11.00-14.00
Σάββατο: 11.00-15.00
Διάρκεια Έκθεσης έως 5 Οκτωβρίου
Elias Tsaoussakis, Nikos Vatopoulos, Eni Koukoula, Kleopatra Kourlampa, Nafsika Charalambidou, Costas Masseras
