Οι εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ και το ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ ΜΕΤΣ
Σας προσκαλούν στην εκδήλωση για το έργο του ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλου με αφορμή το πλέον πρόσφατο ποιητικό του βιβλίο, ΘΕΡΙΣΤΡΟΝ, (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2018)
Oμιλητές :
Ποιήματα θα διαβάσει ο ποιητής, που θα συζητήσει και με το κοινό.
Οι εκδόσεις Θύρα σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου:
To χάρτινο καραβάκι του Λευτέρη, του συγγραφέα και εκπαιδευτικού Παύλου Πουλογιαννόπουλου.
Μια τρυφερή ιστορία που μιλά για την ομορφιά, την κρυμμένη μέσα στην απλότητα. Μία καλοκαιρινή αύρα στην καρδιά του φθινοπώρου, όπου ο συγγραφέας, εκπαιδευτικός και μουσικός Στέφανος Γανωτής θα μας ταξιδέψει με την αφήγηση του και θα μας κρατήσει συντροφιά με τη μουσική του.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης η Αγγελική και η Ελισάβετ Δελεχά θα απασχολήσουν δημιουργικά τους μικρούς μας φίλους με όμορφες δραστηριότητες και κατασκευές.
Ο «μανιερισμός»
της Ιωάννας Κωνσταντίνου
Κοιτώντας το ζωγραφικό έργο της Ι. Κωνσταντίνου, έτρεξε ο νους μου πίσω, στα μεγάλα έργα των μανιεριστών δημιουργών του 16ου αιώνα οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στην έκφραση μιας νέας αντίληψης για την τέχνη. Κυρίως στον Ποντόρμο που αψήφησε τους δασκάλους του στην πιστή αναπαραγωγή της φύσης και τράβηξε ένα δρόμο προσωπικό που ο Βαζάρι αποκάλεσε «maniera moderna». Η «μανιέρα» δεν ήταν από την αρχή έννοια αρνητικά φορτισμένη. Έδειχνε αυτό που αντιτίθεται στην ακριβή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Aπo τη μία πλευρά υπάρχει η φύση, από την οποία ο καλλιτέχνης οφείλει να αντλεί στοιχεία, και από την άλλη υπάρχει η μανιέρα του καλλιτέχνη, δηλαδή το προσωπικό του ιδίωμα, με το οποίο διαφοροποιείται από τη φύση. Για τον Βαζάρι λοιπόν η μανιέρα είναι κάτι που χρειάζεται, αλλά πρέπει να εκδηλώνεται με μέτρο. Όταν αυτό ξεπερνιέται, τότε ο όρος μανιέρα χρησιμοποιείται με τρόπο υποτιμητικό.
Η Ιωάννα Κωνσταντίνου βεβαίως δεν επιχειρεί να μιμηθεί τον τρόπο των μανιεριστών. Το ποτάμι της ζωγραφικής έχει τραβήξει νέα κανάλια κι έχει εμποτιστεί με νέα υλικά. Έχοντας πια το βλέμμα του ανθρώπου που ζει στην ψηφιακή εποχή, όπου το τοπίο καταγράφεται με ψηφιακούς χάρτες, ελεύθερους για χρήση από το κινητό (googlemap), η Κωνσταντίνου αποτυπώνει μια νέα εκδοχή της τοπιογραφίας. Ζωηρά, πλακάτα χρώματα δεν απηχούν μοναχά τον Ποντόρμο και τον Ρόσο∙ μαρτυρούν, ίσως, και το ξεκίνημά της πριν από τριάντα χρόνια στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, όπου η ζωγράφος θήτευσε στο καλλιτεχνικό ρεύμα του Παρισιού. Αλλά αυτό δεν στάθηκε ικανό να την παρασύρει από την συγκίνηση που προκαλεί η «ζώσα» παραστατική ζωγραφική.
Θάλασσα και βουνά φαγωμένα από το νερό, καταρράκτες, ηφαίστεια, δένδρα και λογής φυτά, ουρανοί που συμμετέχουν και δεν είναι απόμακροι, όλα σε μια κατάσταση πάλης. Ο θεατής βλέπει την τέχνη της ζωγράφου να προσπαθεί να αρπάξει τη βιαιότητα της φύσης, να την πιάσει στα χέρια της, όχι να την υποτάξει αλλά να τη νιώσει, να την κάνει να εκδηλωθεί, να τη βγάλει από το ειδυλλιακό της ύφος. Τα τοπία της Ιωάννας Κωνσταντίνου δεν είναι τοπία, είναι χώροι μιας τιτάνιας σύγκρουσης όπου το νερό μαίνεται και η δημιουργία είναι γέννα: πόνος και αίμα.
Ο Κωνσταντίνος Μπάσιος χαρακτηρίζει αυτή τη νέα ενότητα έργων ως «στροφή» σε μια πολυετή καλλιτεχνική διαδρομή. Σίγουρα, βλέποντας πώς διαχειρίζεται σήμερα η Κωνσταντίνου το τοπίο στο οποίο, χρόνια τώρα, προβάλλει τις καλλιτεχνικές της αναζητήσεις, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσεις μαζί του. Είναι μια στροφή όπου η παραδοξότητα των όγκων και η απόδοσή τους με αυτά τα πυρακτωμένα χρώματα απηχεί έναν ιδιότυπο, εντελώς προσωπικό «μανιερισμό» με τον οποίο η φύση διυλίζεται στο διαυγές βλέμμα της ζωγράφου.
Εκ μέρους του Παύλου Κόρδη θα ήθελα να ευχαριστήσω τη ζωγράφο για την παρουσίαση της έκθεσης αυτής στο Κέντρο Τεχνών «Μετς». Συγχαρητήρια αξίζουν τέλος στον επιμελητή Κωνσταντίνο Μπάσιο καθώς και σε όλους τους συντελεστές ενός τόσο εμπλουτιστικού ταξιδιού στον έσω κόσμο ενός καλλιτέχνη.
Γιώργος Μυλωνάς
Κέντρο Τεχνών «Μετς»
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00-21.00
Τετάρτη: 11.00-14.00
Σάββατο: 11.00-15.00
Διάρκεια Έκθεσης έως 5 Νοεμβρίου
Σύγχρονοι Έλληνες φωτογράφοι μας κάνουν κοινωνούς μιας άλλης, αθέατης, ίσως, πόλης. Υπαινιχτικά κτήρια, θραύσματα από στιγμές, στρώσεις της ιστορίας, όλα αυτά συνιστούν μια υπερβατική ομορφιά που χάνεται στην καθημερινότητα και στους έντονους ρυθμούς της πρωτεύουσας. Μια ομάδα πέντε φωτογράφων – Ένη Κούκουλα, Κλεοπάτρα Κουρλαμπά, Κώστας Μασσέρας, Ηλίας Τσαουσάκης, Ναυσικά Χαραλαμπίδου – σηκώνουν το φακό ή το κινητό τους και συλλαμβάνουν εικόνες που αποκαλύπτουν ένα εσωτερικό, ψυχικό τοπίο της Αθήνας.
Αφορμή για την πρώτη φωτογραφική έκθεση που στήνεται στο Κέντρο Τεχνών «Μετς» στάθηκε η πρόσφατη έκδοση με τίτλο «Περπατώντας στην Αθήνα» του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου. Από το ξεκίνημά του στον Τύπο, τη δεκαετία του ’80, ο Βατόπουλος αποφάσισε να στρέψει το βλέμμα του στον αστικό ιστό. Στις περιηγήσεις του είχε πάντοτε μαζί του μια φωτογραφική μηχανή. Εκτός από τις ιστορίες που «περπάτησε» και μοιράζεται από το βιβλίο του με το αναγνωστικό κοινό, παρουσιάζει στο «Μετς» κι αυτές που «μιλάνε» μέσα από το φακό του. Εννιά ιστορίες περιδιάβασης από έναν μοναδικό ξεναγό.
Το «Μετς» (Ευγ. Βουλγάρεως 6) είναι ένα ιστορικό κτήριο, πρόσφατα ανακαινισμένο, που κλείνει μέσα του έναν αιώνα ζωής. Για τις εικόνες που ξετυλίγονται στους χώρους του και δίνουν την «κρυφή ζωή» της ίδιας της πόλης, εξηγούν οι συμμετέχοντες φωτογράφοι.
Ένη Κούκουλα
Αθήνα. Η πόλη ως μια αφορμή συλλογής « μικρών» εικόνων, θραυσμάτων από χώρους, στιγμές, φυτά, αντικείμενα . Το εξωτερικό ή το εσωτερικό δεν παίζουν ρόλο, συχνά μπορούν να εναλλάσσονται οι ρόλοι . Σημασία η ματιά, εκεί που σταματά το μάτι, εκεί που το ανθρώπινο ίχνος ή έχει ή θα περάσει. Το φως που βγαίνει από τα πράγματα.
Η πόλη ως ένα μικρό προσωπικό ημερολόγιο , εντάσσεται – σαν μικρό υποσύνολο- σε μια μεγαλύτερη φωτογραφική ενότητα της φωτογράφου με θέμα την «φωνή των πραγμάτων» δουλειά που έχει ξεκινήσει εδώ και τρία χρόνια (Ιανός 2015) και βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάτι που «λάμπει» σε έναν χώρο, απομονώνεται από τον φακό με οδηγό το φως, την επιλεκτική μνήμη, την αίσθηση. Μετατρέπεται σε μια εικόνα αγαπημένη, παράξενη, ρομαντική ή σκοτεινή. Θριαμβευτής, το φως και οι σκιές του.
Κλεοπάτρα Κουρλαμπά Ένα δωμάτιο άδειο με παλιά έπιπλα, ρωγμές σε τοίχους, μια αφίσα πίσω από ένα παρτέρι, η πρόσοψη ενός κτιρίου φωτισμένου από τα νυχτερινά φώτα , η θέα από το πίσω μπαλκόνι, ένα φως που φωτίζει μια στενή λωρίδα ουρανού ανάμεσα σε δυο πολυκατοικίες.
Φωτογραφίζω χωρίς να έχω στο μυαλό μου κάτι πολύ συγκεκριμένο. αλλά συνήθως οι εικόνες της πραγματικότητας που με συγκινούν, αντικατοπτρίζουν μέσα μου μια αίσθηση αποστασιοποίησης, χωρίς την ανθρώπινη παρουσία, με τα ίχνη των ανθρώπων να με προκαλούν να ανακαλύψω τις ιστορίες που κρύβουν. Αταξινόμητα τοπία εσωτερικού και εξωτερικού χώρου που φτιάχνουν μια οικογένεια με δικά μου όνειρα που αφορούν υλικά της προσωπικής μου αφήγησης, στοιχεία της ψυχής μιας πόλης που «ζουν» δίπλα μου , αναπνέουν, αντιστέκονται και με γοητεύουν.
Κώστας Μασσέρας Ζω σε αυτή την πόλη. Κάνω τις βόλτες μου, φωτογραφίζω. Δεν είναι άσχημη, δεν είναι όμορφη. Είναι ακατάστατη, αναστατωμένη, ένα ηφαίστειο σε εξωτικό νησί, ένας σκουπιδοτενεκές που ξεχειλίζει. Αλλά έχει μια περίεργη , υπερβατική ομορφιά. Είναι στιγμές που όλα είναι εκεί που πρέπει αρκεί να είσαι διαθέσιμος να τα δεις. Αρκεί να μεγεθύνεις το ασήμαντο μέσα από το φακό σου. Τότε η Αθήνα σου αποκτάει ένα προσωπικό νόημα, ένα λόγο ύπαρξης. Γίνεται ένα σκηνικό σε θέατρο του παραλόγου. Μία ακρόπολη για να αμυνθείς, ένα καταφύγιο, και τότε καταλαβαίνεις πως μόνο εδώ θα μπορούσες να ζεις.
Ηλίας Τσαουσάκης «κοίτα ψηλά» Φωτογραφίζω με ένα κινητό τηλέφωνο. Αποτυπώνω αυτό που βλέπω. Κομμάτια της αστικής Αθήνας. Εκείνα που άλλαξαν και εκείνα που διατηρούν αναλλοίωτη τη φυσιογνωμία τους. Στρώσεις της ιστορίας, στοιχεία που σε καλούν να τα εντοπίσεις και να τα αγαπήσεις. Φωτογραφίζω σαν περιπατητής και παρατηρητής της δικής μου πόλης.
Για να περιγράψω, χωρίς λόγια τη στιγμή. Την καθημερινή εικόνα. Την αυθεντικότητα. Τις λιτές γραμμές. Την τόσο οικεία και κοντινή σκληράδα στη φθορά του χρόνου. Φωτογραφίζω, για να συγκρατώ και να μοιράζομαι εκείνες τις πλευρές της Αθήνας που με μαγεύουν. Αυτές που αλλάζουν γρήγορα, αυτές που παραμένουν απαράλλαχτες, αυτές που συνθέτουν το αστικό, καθημερινό μας τοπίο. Συνεχίζω να περπατάω κοιτάζοντας ψηλά. Να ανακαλύπτω. Περιπατητής μιας πόλης, που έχει σε κάθε γωνιά της ένα κρυμμένο μυστικό.
Ναυσικά Χαραλαμπίδου Ζω κοντά στο κέντρο της Αθήνας και κινούμαι στην ταχύτατη Λ. Συγγρού, στα πολύβοα Εξάρχεια, στο τουριστικό πια Κουκάκι, στο παράκτιο μέτωπο, στα προάστια. Μέσα από τον φακό έχω βρει έναν τρόπο να γοητεύομαι από τα σκοτάδια της πόλης, να διεισδύω στα καθημερινά και άχαρα αναζητώντας νέα νοήματα, κι ασυναίσθητα να συμφιλιώνομαι με τις κακοτοπιές του αστικού ιστού.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου στις 19.30 και είναι ελεύθερα για το κοινό.
Την έκθεση επιμελείται ο Γιώργος Μυλωνάς
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00-21.00
Τετάρτη: 11.00-14.00
Σάββατο: 11.00-15.00
Διάρκεια Έκθεσης έως 5 Οκτωβρίου
Elias Tsaoussakis, Nikos Vatopoulos, Eni Koukoula, Kleopatra Kourlampa, Nafsika Charalambidou, Costas Masseras
Το κέντρο Τεχνών Μέτς – Εικονουργία οργανώνουν πρόγραμμα σπουδών Αγιογραφίας εξ αποστάσεως. To πρόγραμμα αφορά Έλληνες σπουδαστές. Για διεθνείς σπουδαστές ο ίδιος κύκλος θα λειτουργήσει από την χρονιά 2020-2021.
Οι σπουδαστές θα έχουν πρόσβαση σε βιντεοσκοπημένα μαθήματα και στην συνέχεια θα στέλνουν τις εργασίες τους στον δάσκαλο ο οποίος θα τις επιστρέφει με σχόλια και παρατηρήσεις.
Περιστασιακά θα υπάρχει η δυνατότητα ζωντανής συνομιλίας μέσω skype για συμβουλές και συζήτηση επάνω στην πορεία του σπουδαστή.
Η διάρκεια του κύκλου σπουδών ορίζεται στους οκτώ (8) μήνες.
Διδάσκων: Γιώργος Κόρδης
*Περιορισμένος αριθμός συμμετοχής
*Δηλώνεται συμμετοχή: 6945.280069 (Δευτέρα – Παρασκευή 18:00 – 21:00)
Το Κέντρο Τεχνών Μέτς θα παρατείνει την λειτουργία της έκθεσης ”Οι εικόνες σήμερα” που φιλοξενεί στον χώρο του, από την 1η Ιουνίου έως το Σάββατο 22 Ιουνίου 2019.
Η παράταση της έκθεσης κρίθηκε σκόπιμη, λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος αλλά και της ζήτησης που καταγράφεται για νέες επισκέψεις στο επόμενο διάστημα.
Στον χώρο του Κέντρου Τεχνών Μέτς, η Εικονουργία θα πραγματοποιήσει Open Class με τον Γιώργο Κόρδη ζωγράφο – εικονογράφο, με σκοπό την παρουσίαση του τρόπου λειτουργίας των μαθημάτων – σπουδών της σχολής.
Πιο συγκεκριμένα, ο Γιώργος Κόρδης θα αναφερθεί στην δομή και τον τρόπο που διενεργούνται τα μαθήματα για την επίτευξη των στόχων της σχολής ως προς την εξέλιξη των σπουδαστών της στην Τέχνη των εικόνων – εικονογραφίας.
Θα έχετε την ευκαιρία να βιώσετε από κοντά τις πρακτικές εφαρμογής της αυγοτέμπερας καθώς και μια ανάλυση – επεξήγηση των στοιχείων σχεδιασμού από τον Δάσκαλο.
Για όσους αγαπούν την τέχνη της εικόνας μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή και να φιλοξενηθούν στο χώρο έχοντας μια προσωπική εμπειρία για την φιλοσοφία της σχολής.
Σας περιμένουμε!
Μπορείτε να δηλώστε συμμετοχή στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση metsartscentre@gmail.com και inbox
Πληροφορίες : 211.11.34262
Μια υπέροχη βραδυά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 19 Μαϊου στο Κέντρο Τεχνών Μέτς σε συζήτηση για την Τέχνη της εικόνας στον 21ο αιώνα από σύγχρονους Έλληνες εικονογράφους.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε το κοινό σε ανοιχτό διάλογο με τους ομιλητές π. Σταμάτη Σκλήρη, Νεκτάριο Μαμάη, Μπάμπη Πυλαρινό, Χριστίνα Δουληγέρη και Γιώργο Κόρδη, μετά το πέρας των εξαιρετικών τοποθετήσεων τους γύρω από το θέμα. Προβληματισμοί, σκέψεις και προσωπικές καταθέσεις προσέφεραν μια ένωση και κοινό λόγο για την Τέχνη των εικόνων σήμερα.
Την έναρξη της εκδήλωσης έντυσαν μελωδικά ύμνοι από το χορό Ψαλτών υπό του πρωτοψάλτη Σωτήριου Κουτσούρη.
Στρογγυλή τράπεζα.
Σύγχρονοι Έλληνες εικονογράφοι συζητούν για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούν στα πλαίσια της παράδοσης και προβληματίζονται για το παρόν και το μέλλον της εκκλησιαστικής τέχνης στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Συμμετέχουν: π. Σταμάτης Σκλήρης, Νεκτάριος Μαμάης, Χριστίνα Δουληγέρη, Μπάμπης Πυλαρινός, Γιώργος Κόρδης.
Μετά την συζήτηση χορός Ψαλτών υπο τον πρωτοψάλτη Σωτήριο Κουτσούρη θα ψάλλουν επίκαιρους ύμνους.
ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
Ύφος και λειτουργία
Η εικόνα ήταν ανέκαθεν για τον ελληνικό κόσμο γεγονός αναφοράς. Ενα γεγονός που γεννιέται σε μια αλληλουχία σχέσεων και παράγει, δημιουργεί σχέσεις. Η εικόνα είναι μίμηση της μορφής μιας υπόστασης ως προς ενα υποκείμενο που θεωρεί, υποδέχεται και ενεργεί. Η εικόνα κατά τούτο λογίστηκε πάντα ως λειτουργία. Ήταν πάντα λειτουργία και αυτό την ανάγκαζε να είναι ενα φαινόμενο που γίνεται διαρκώς εφόσον ολα τα στοχεία και οι συντελεστές του τρέπονται και μεταλλάσσονται.
Η εικόνα ως έκφραση της εκκλησιαστικής κοινότητας ακολούθησε αυτό τον ορισμό μέσα στους αιώνες, μορφώνοντας έτσι ενα τρόπο λειτουργίας που της επιτρέπει την ορατή έκφραση της εκκλησιολογίας, την οπτικοποίηση της κοινωνίας των προσώπων εν Χριστῷ.
Οι εικόνες της Εκκλησίας ήταν πάντα διφυείς, τρεπτές και άτρεπτες. Μετείχαν στην αιωνιότητα της αλήθειας αλλά μαζί και στην κίνηση της ιστορίας, των ανθρωπίνων πραγμάτων και της πολυκύμαντης ιστορίας των αισθητικών αξιών. Εξαιτίας αυτού αναπτύχθηκε και η ιστορία της εικονογραφικής τέχνης που φτάνει ως τις μέρες μας.
Σήμερα δυστυχώς, με επίδραση κυρίως διαφόρων σύγχρονων θεωρίων, οι εικόνες έχουν παγιωθεί και πολλοί σύγχρονοι εικονογράφοι αντιγράφουν φωτοτυπικά τα αριστουργήματα του παρελθόντος με την εντύπωση πως έτσι διασώζουν και διαφυλάσσουν την παράδοση. Όμως η παράδοση ήταν και οφείλει να είναι δυναμικό γεγονός που ανακεφαλαιώνει κυρίως τον λόγο της τέχνης, ενώ, κρατώντας αναλλοίωτες τις μορφές των εικονιζομένων, επαναπροσδιορίζει διαρκώς τον εικαστικό τρόπο σε διάλογο με την σύγχρονη εικαστική πραγματικότητα.
Η έκθεση εικόνων που ανεβαίνει στο Κέντρο Τεχνών Μετς στοχεύει ακριβώς να αναδείξει τις προσπάθειες που επιχειρούν πολλοί σύγχρονοι εικονογράφοι ανα τον κόσμο να συνεχίσουν την παράδοση που δεν μπορεί να σταματήσει να παράγει και να δημιουργεί.
Οι Εικόνες σήμερα.
Εικόνες φτιαγμένες με ποικιλία εικαστικών τρόπων και τεχνικών σε διάφορα σημεία του πλανήτη απο σημερινούς μαΐστορες της τέχνης των εικόνων, εκφαίνουν με τρόπο άριστο οτι είναι δυνατόν η εικονογραφική παράδοση να συνεχιστεί χωρίς να χάσει την προσανατολισμό και τον χαρακτήρα της.
Στις εικόνες των τριών Ρουμάνων εικονογράφων που συμμετέχουν ( Γ. Ποπέσκου, Γ. Τσιτούκ, Μ. Κόμαν) διακρίνεται η διάθεση μέσα απο την ανάδειξη των αφαιρετικών τάσεων που παραδοσιακά είχε η βυζαντινή ζωγραφική να δημιουργηθεί ενα εξαιρετικά σύγχρονο εικαστικό αποτέλεσμα που διατηρεί αλώβητη την παραδοσιακή του βάση.
Στις εικόνες του Ιβαν Πολβεράρι απο την Ιταλία, όπου τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μεγάλη άνθηση της τέχνης των εικόνων, διαφαίνεται ένας κομψός διάλογος με την στυλιστική παράδοση της τέχνης των Κομνηνών (12-13αι.), ο οποίος, σε συνδυασμό με την χαριτωμένη και διακριτική αφαίρεση στην απόδοση της πλαστικότητας, οδηγεί σε ενα αποτέλεσμα εξαιρετικής ωραιότητας και ησυχίας.
Στις εικόνες του π. Σταμάτη είναι ορατή η συνομιλία της βυζαντινής παράδοσης με διδάγματα και κατακτήσεις του μοντερνισμού και άλλων σύγχρονων ρευμάτων. Το αποτέλεσμα ιδιαίτερα σύγχρονο και λειτουργικό. Σαφής απόδειξη πως ο εμπλουτισμός της παράδοσης δεν εχει όρια.
Στα χνάρια του και οι εικόνες του Κώστα Λάβδα που φτάνουν συχνά στα άκρα την εξπρεσιονιστική διάθεση, που πάντα υπήρχε στην βυζαντινή ζωγραφική, συνδυασμένη με δυνατή πλαστικότητα και καθαρό ωμό χρώμα που δημιουργεί συγκινησιακές δονήσεις πρωτόγνωρες.
Η ωραία και λειτουργική ανανέωση παραδοσιακών τύπων με τη ζωντάνια έργων που έγιναν με την καρδιά των δημιουργών και οχι με μανική προσκόλληση στην πιστότητα της αντιγραφής είναι ορατή στα έργα του εκ Κύπρου Γεωργίου Πέτρου, του Νεκτάριου Μαμάη, του Γιαννούλη Λυμπερόπουλου, στις μικρογραφίες του Χρόνη Βήχου , στις εικόνες της Slavica Mihailova και στις εικόνες της Χριστίνας Δουληγέρη οι οποίες αποπνέουν ειρηνική μνημειακότητα.
Η χαρούμενη σχεδόν μεταφυσική παιδικότητα στις εικόνες του Μπάμπη Πιλαρινού σε συνδυασμό με την απλότητα του σχεδίου και τη απαλή πρόσεγγιση της φόρμας οδηγεί την βυζαντινή ζωγραφική των εικόνων σε μια ιεροπρεπή τρυφερότητα παραπέμποντας σε παραδείσια αθωότητα.
Εξαιρετικά πρωτότυπη και η συνθετική προσέγγιση του Μάρκου Καμπάνη και η τάση του για μια σχεδόν κυβιστική απόδοση των στοιχείων που δίνει στις εικόνες του στοιβαρή απλότητα και λειτουργική μνημειακότητα.
Σπουδαία και η πρόταση των τριών εκ Σερβίας εικονογράρων, του Todor Mitrovic, της Biljana Jovanovic και της Milica Mišić οι οποίοι, διαθέτοντας κοινές αισθητικές αξίες και στυλιστικές λύσεις, δανείζονται στοιχεία απο στην παιδικότητα και απλότητα της λαϊκής ζωγραφικής των λαξευτών εκκλησιών της Καππαδοκίας, τα οποία συνδυάζονται άψογα με διδάγματα του μοντερνισμού. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά ώριμο και εντυπωσιακά δομημένο.
Οι εικόνες σήμερα ειναι ζωντανές, κοσμούν και καλούν σε σχέση και κοινωνία.
Γ. Κόρδης
Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Μέτς Πλησίον στάσης ΜΕΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 17.00-20.30
Τετάρτη και Σάββατο: 11.00-15.00
Κυριακή και Δευτέρα: κλειστά
Αύγουστος: κλειστά
Δεχόμαστε κατόπιν ραντεβού
+30 211 113 4262
+30 6947904483
NIOBH KPHTIKOY : EΠIMEΛHTPIA/YΠEYΘYNH ΣYNTONIΣMOY
metsartscentre@gmail.com
© 2018 All rights Reserved. Design by Artaxia - New Media Solutions
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα μας, δώστε ένα e-mail.
