Aυτόματη γραφή σε κόκκινο | Γιώργος Νίκας | 24/09-22/10

Automatic Red – Γιώργος Νίκας 

“Poison Ivy”, 2022, Acrylics on canvas, 100x120cm

Automatic Red

  • Διάρκεια: 24/09-22/10/22
  • Εγκαίνια: 24/09 Σάββατο : 19.00-22.00

Διοργάνωση: Κέντρο Τεχνών Μετς – Ευγένιου Βουλγάρεως 6, Μετς, 11636

Επιμέλεια: Νιόβη Κρητικού

 

Ατομική έκθεση ζωγραφικής

Ακρυλικά και Spray σε μουσαμά

“Αυτόματη γραφή σε Κόκκινο –  Automatic Red”

Ο Γιώργος Νίκας με την έκθεση Automatic Red μας μεταφέρει σε ένα παιχνίδι Pop αισθητικής, καθώς εκ πρώτης όψεως, το πάντρεμα της ζωγραφικής του μονοχρωματικού πεδίου και της καλλιγραφίας είναι εμφανές. Ορμώμενος από την σύγχρονη αισθητική του μεταμοντερνισμού με το σύμπλεγμα διαφορετικών στοιχείων, εντάσσει στην ζωγραφική του νότες ενός εννοιολογικού πεδίου.

Σύντομη ανάλυση στην έκθεση Αutomatic Red:

Οι επιρροές από αφηρημένο εξπρεσιονισμό μας μεταφέρουν στην κληρονομιά κυρίως της ζιπαριστής ζωγραφικής του Barnett Newman αλλά και στοιχεία του Savage Pencil ως προς την γραφή, του Kazimir Malevich από την επαναστατική κόκκινη πλατεία, του Clyfford Still ως προς την μίμηση της φόρμας, του Henri Michaux στην συνειρμική ιαπωνική καλλιγραφία αλλά και των Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik ως προς τα καθημερινά σύμβολα της σύγχρονης κουλτούρας (posters) – όπως το κρανίο μιας νεκροκεφαλής και ο Δανδής – Elvis Presley.

Παρόλο που, οι ενότητες κινούνται εννοιολογικά στα πλαίσια της σύγχρονης απεικόνισης και πραγματικότητας και μιλούν για μυθολογικά τέρατα ή πλάσματα, που μόνο ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας θα γεννούσε, αξίζει να παρατηρήσουμε πως το αποτέλεσμα θυμίζει πολύ περισσότερο ένα φυτολόγιο. Όπως ένας κιρσός που απλώνεται στο φλεβικό  σύστημα ή ένας κισσός καταπίνει ένα ολόκληρο κτίριο, έτσι και η καλλιγραφική πινελιά του Γ. Νίκα δημιουργεί μια ενοποιητική αφήγηση που μετατρέπεται από συνειρμική σε φυσική.

Κλαδιά, ρίζες, δέντρα και φυλλωσιές αναρριχώνται στις κόκκινες επιφάνειες σαν νευρώσεις. Καμιά φορά θυμίζουν αποστεωμένα ζώα και σπονδυλικές στήλες δεινοσαύρων σε Ρωσικό μουσείο φυσικής Ιστορίας. Σίγουρα όμως η αφοσίωση του και το υφολογικό άπλωμα στον χώρο, δημιουργεί ένα νέο τόπο αναφοράς που θυμίζει ματωμένα ποτάμια, ή αντανακλάσεις ηλιοβασιλέματος σε ήσυχα νερά, όπως τα νούφαρα του Claude Monet έγιναν φλεβώσεις σύγχρονου προβληματισμού.  Σαν μια αέναη ταπετσαρία ενός φανταστικού σπηλαίου Λασκώ και με προφητεία που θυμίζει αρχαία μυθολογία, ο Γ. Νίκας κάνει αναφορά στις πλατωνική οντολογική κλίμακα. Αποτυπώνει την ιδέα να ενυπάρχει της υλοποίησης και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει ακριβώς αυτά τα κρυφά νοήματα.

Xρώμα – γραφή

Ως προς το κόκκινο χρώμα, (automatic red) αντιλαμβανόμαστε τον δυναμισμό, την επανάσταση, την αντίθεση αλλά και το χρώμα μια ριζοσπαστικής γενιάς που μάχεται για την ελευθερία. Το μαύρο-κόκκινο είναι συνυφασμένο με την αναρχική σκηνή, όμως ο Γ. Νίκας συνθέτει ένα απολιτικό σενάριο, που αυτές οι αναφορές λειτουργούν μόνο σημειολογικά. Το κόκκινο πεδίο του φόντου, μοιάζει τυπογραφικό αλλά με προσεκτική παρατήρηση βλέπουμε μια χειρονομιακή φαρδιά πινελιά να εξελίσσεται από αριστερά προς τα δεξιά, δίνοντας μια υφή που θυμίζει σύγχρονα ευτελή υλικά όπως πλαστικό. Άλλωστε μέλημα της Pop Art κουλτούρας, την οποία ασπάζεται, είναι να θίξει με ειρωνεία, καθημερινά ζητήματα που βρίσκονται στο προσκήνιο, θεοποιώντας ευτελή είδωλα. Με γραφιστικά σχεδόν αποτυπώματα, με μηχανική χειρονομία, έντονο καθαρό κόκκινο χρώμα και γεωμετρικά σχήματα έρχεται πιο κοντά στην κριτική της  σημερινής καθημερινότητας.

Η γραφή του είναι επαναλαμβανόμενη και συνειρμική, σαν ένα παιχνίδι Dada, σαν ένα κομμάτι από τον πίνακα του Picabia “Loel cacodylate”.  Με αφορμή το “Our Heads are round, so our thoughts can change directions” ο Γιώργος Νίκας φαντάζεται ένα αντίστοιχό έργο με εκείνο το βιβλίο του Andre Breton και του Paul Έluard “ Η Άμωμος Σύλληψη” εμπνεόμενος από την παραληρηματική γραφή των φρενοβλαβών. Στοιχεία από σινοϊαπωνική κουλτούρα δεν λείπουν, ενώ Τaο – διαγράμματα και καλλιγραφίες φαίνεται να έχουν ενσωματωθεί στην γραφή του δημιουργώντας ένα καυστικό λεξιλόγιο εναποθετημένης παρατήρησης.

Αποφθεγματικά, παρατηρούμε έναν αυστηρό τρόπο έκφρασης, που κρύβει μέσα του πλήθος αναφορών και συνθέτει μια φιλοσοφική πραγματεία γύρω από την αντίληψη του καλλιτέχνη περί κοινωνικής ηθικής. Σίγουρα, αυτές οι αναφορές καθρεπτίζουν συνειρμικά στον θεατή ζητήματα καθημερινού προβληματισμού, οι διαφορετικές κουλτούρες, η αυτόματη γραφή, το όνειρο, οι πολιτικές αντιθέσεις, το σύγχρονο ντιζάιν, Tattoo art, σύμβολα από τη ροκ μουσική σκηνή και η κριτική στα νέα δεδομένα είναι καίρια ζητήματα. Ένα κάλεσμα σε μια ανοιχτή κουβέντα γεμάτη ερωτηματικά και αμφιταλαντεύσεις, είναι πρωταρχικό μέλημα αυτής της εικαστικής πρακτικής.

Νιόβη Κρητικού | Επιμελήτρια | Εικαστικός

 

…Λίγα λόγια από τον δημιουργό Automatic Red

«Επιχειρούνται αμφίσημες ή πολυσήμαντες συνθέσεις οι οποίες απορρέουν από ελεύθερες, ενεργειακές, συμπαντικές ροές – κινήσεις όπως τις διαισθάνομαι χειρονομιακά, αποκρυπτογραφώντας μύθους, παραδόσεις.

 Τα σινοϊαπωνικά στοιχεία (Ουκίγιο-ε ή εικόνες του επιπλέοντος κόσμου) απαντώνται σημειολογικά, μέσω του γεμάτου και του κενού, των έκκεντρων συνθέσεων, της διαίσθησης της μερικότητας.

 Μέσω της πολυσημίας αναπαράγω ένα δυνητικά απεριόριστο πεδίο σημασιών. Αντιλαμβάνομαι δηλαδή τον χώρο ως ενεργειακό πεδίο και μέσω ενός είδους αυτόματης γραφής, καλλιγραφίας, άλλοτε απεικονίζω φυτομορφικά μέρη, άλλοτε μέσω της εξερεύνησης του “Vanitas”, της “Pop” κουλτούρας, “Rock” αισθητικής (εξώφυλλα δίσκων και αφίσες) και των “Comics”, αφηγούμαι ιστορίες με φαντάσματα, σημεία και τέρατα και δράκους επηρεασμένος από το θέατρο και ευρύτερα τις τέχνες, τη κλασική παράδοση.

 Οι συνθέσεις παραπέμπουν επίσης σ’ ένα σουρεαλιστικό ασυνείδητο ως συνειρμοί ή ακόμη ένα σύχρονο είδος άναρχου αραβουργήματος ή ταπετσαρίας και αποτυπώνονται με μια αίσθηση αχειροποίητου. Μετά από σχηματικούς και χρωματικούς πειραματισμούς κατέληξα κυρίως στη διχρωμία του ζοφερού αλλά και αρκετά φωτεινού ερυθρού καδμίου σε συνδυασμό με το μαύρο χρώμα. Το ερυθρό παραπέμπει στην ενέργεια, την αγάπη αλλά και το αίμα, τη θεία κοινωνία, τη ζωή αλλά και τη δυστοπία, τον πλούτο και την αρχαιότητα. Είναι ένα είδος ζωγραφικού – πλατωνικού ίσου όπως αντίσοιχα το χρυσό συναντάται ως φόντο – άπειρο στη Βυζαντινή Τέχνη.

 Αντίστοιχα το μαύρο χρώμα αναλογεί σ’ ένα είδος αριστοτελικής μάζας όπως αυτή τυχαία συναντάται στη φύση και συμπλέει στον άπειρο χώρο – ενέργεια.»

Γιώργος Νίκας | Καλλιτέχνης

 

 

 

 

“Automatic Red”

EN

Giorgos Nikas is bound into a Pop aesthetics culture, as at first glance, the marriage of a monochromatic painting and the calligraphy, is pretty obvious. Driven by contemporary aesthetics of postmodernism, with its complex of different elements, he incorporates into his painting points of a conceptual field.

The influences from abstract expressionism take us to the heritage of the zipp painting of Barnett Newman but also of the Savage Pencil’s writings, Kazimir Malevich’s “red square”, Clyfford Still’s form, Henri Michaux in associative Japanese calligraphy but also by Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik in terms of everyday symbols of modern culture (posters) – such as the skull and Dandy – Elvis Presley.

Although, the sections move conceptually in the context of modern depiction and reality, he refers to mythological monsters or creatures, which only a science fiction story would give birth to. It is worth noticing that the result is much more reminiscent of a botanical garden. Like a varicose vein spreading into the venous system or an ivy swallowing an entire building, G. Nikas’s calligraphic touch, creates a unifying narrative that turns from associative to physical.

Branches, roots, trees and foliage climb the red surfaces like ribs. Sometimes they resemble fossilized animals and dinosaur spines in a Russian natural history museum. But surely, his dedication and the stylistic spread in the space, creates a new place of reference that reminds of bloody rivers, or sunset reflections in quiet waters, like Claude Monet’s water lilies became veins of modern reflection. Like a perpetual tapestry of a fantastic Lascaux cave and with a prophecy reminiscent of ancient mythology, G. Nikas makes reference to the Platonic ontological scale. He captures the idea of ​​immanent realization, and he tries to convey precisely these hidden meanings.

Color- writing

As for the color red, we perceive dynamism, revolution, opposition but also the color of a radical generation fighting for its freedom. Black-red is intertwined with the anarchist scene, but G. Nikas composes an apolitical scenario, in which these references function only semiotically. The red field in the background looks typographic, but with careful observation, we see a gestural stroke progressing from left to right, giving a texture of modern low-grade materials, such as plastic. After all, the concern of Pop Art culture, which he embraces, is to ironically address everyday issues that are in the foreground, deifying lowly idols. With almost graphic prints, with a mechanical gesture, intense pure red color and geometric shapes it comes closer to the critique of today’s everyday life.

His writing is repetitive and associative, like a Dada writing or a piece from Picabia’s painting “L’oel cacodylate”. On the occasion of “Our Heads are round, so our thoughts can change directions“, Giorgos Nikas imagines a work similar to the book by Andre Breton and Paul Éluard “The Innocent Concept“, inspired by the delusional writing of lunatics. Elements of Sino-Japanese culture abound while Tao – diagrams and calligraphy seem to have been incorporated into his writing, creating a scathing vocabulary of stored observation.

Literally, we observe a strict way of expression, which hides within it a multitude of references, which compose a philosophical treatise around the artist’s perception of social ethics. Certainly, these references associatively reflect issues of everyday concern to the viewer, different cultures, automatic writing, dreaming, political contrasts, contemporary design, tatoo art, symbols from the rock music scene and criticism of the new data are key issues. An invitation to an open conversation full of questions and hesitations is a primary concern of this visual practice.

Niovi Kritikou | Curator | Visual Artist

…From the artist

Ambiguous compositions are attempted which derive from free, energetic, cosmic flows – movements as I sense them gesturally, deciphering myths, traditions.

 Sino-Japanese elements (Ukiyo-e or images of the floating world) are found semiotically, through the full and the empty, eccentric compositions, the intuition of partiality.

 Through polysemy I reproduce a potentially limitless field of meanings. That is, I perceive space as an energy field and through a kind of automatic writing, calligraphy, sometimes I depict phytomorphic parts, sometimes through the exploration of “Vanitas”, “Pop” culture, “Rock” aesthetics (record covers and posters) and “Comics “, I tell stories with ghosts, signs and monsters and dragons influenced by the theater and more widely the arts, the classical tradition.

 The compositions also refer to a surrealist unconscious as associations or even a contemporary kind of anarchic arabesque or tapestry and are captured with a sense of the handmade. After schematic and color experimentation, I mainly arrived at the dichroism of the gloomy but also quite bright cadmium red in combination with the color black. Red refers to energy, love but also blood, divine communion, life but also dystopia, wealth and antiquity. It is a kind of pictorial – platonic equal as gold is found as a background – infinite in Byzantine Art.

 Correspondingly, the black color corresponds to a kind of Aristotelian mass as it is accidentally found in nature and merges into infinite space – energy.”

George Nikas | Artist

 

“Dandy”, 2022, Acrylics on canvas, 120x100cm

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΝΙΚΑΣ

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Γεώργιος Νίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Αγγλία στο «Birmingham Polytechnic – University of Central England in Birmingham» και στον Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Τεχνολογικό Όμιλο, Σχεδιασμό Βιομηχανικών Προϊόντων με δασκάλους τον Ανδρέα Βαρώτσο, τον Θανάση Μουτσόπουλο και τον Μάνο Στεφανίδη. Η Πανελλήνια Ένωση Διακοσμητών του απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερης ιδέας σχεδιασμού στον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό. Ολοκλήρωσε τον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών ως απόφοιτος του προγράμματος «MA in Design» του Πανεπιστημίου «Middlesex» του Λονδίνου με διάκριση αφού εργάστηκε στην Αθήνα, με θέμα Διπλωματικής Εργασίας βασισμένο σε τμήμα της επαναστατικής εργασίας του κορυφαίου Ιάννη Ξενάκη σχετικά με τον σχεδιασμό ψηφιακής Μουσικής μέσω Ζωγραφικής, Σχεδιασμού και Κινούμενων εικόνων («video»). Από το 2012 ως το 2017 φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών στο Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής με δασκάλους τον Τάσο Χριστάκη, Ζάφο Ξαγοράρη, Γιάννη Κονταράτο και αποφοίτησε με άριστα. Ο Γεώργιος Νίκας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολύπλευρου καλλιτέχνη που δραστηριοποιείται σε διαφορετικές μορφές Σχεδιασμού και Τέχνης. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές κυρίως από το 2001 έως σήμερα στην Ελλάδα, την Ισπανία (Μαδρίτη, «DEARTE 2008»), και την Ιταλία (Μπολζάνο, «kunStart 08»), σε συνεργασία με τη «Galeria Gaudi» (Μαδρίτη).

Our page:https://www.metsartscentre.gallery/Automatic-red/

Find the artist:  https://www.instagram.com/georgesnikas/

ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΧΕΔΙΟΥ & ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΥΓΟΤΕΜΠΕΡΑΣ

Η Εικονουργία θα πραγματοποιήσει ένα ανοικτό μάθημα ( Open Class)  με τον Γιώργο Κόρδη ζωγράφο – εικονογράφο, με σκοπό την παρουσίαση του τρόπου λειτουργίας των μαθημάτων – σπουδών της σχολής για το νέο Ακαδημαϊκό έτος 2022-23.

Πιο συγκεκριμένα, ο Γιώργος Κόρδης θα αναφερθεί στην νέα δομή και τον τρόπο που διενεργούνται τα μαθήματα για την επίτευξη των στόχων της σχολής ως προς την εξέλιξη των σπουδαστών της στην Τέχνη των εικόνων – εικονογραφίας.

Το ανοικτό μάθημα  (Open Class) θα περιλαμβάνει  2 ενότητες.

Στο πρώτο μάθημα   θα έχετε την δυνατότητα να δείτε  τον δημιουργικό  τρόπο σχεδιασμό προσώπων και συνθέσεων και στο δεύτερο θα έχετε την ευκαιρία να βιώσετε από κοντά τον τρόπο της ξηρής αυγοτέμπερας με υποζωγράφιση  με τον Δάσκαλο Γιώργο Κόρδη.

Για όσους αγαπούν την τέχνη της εικόνας θα είναι χαρά μας να  φιλοξενηθούν στο χώρο έχοντας μια προσωπική εμπειρία για την φιλοσοφία της σχολής.

  • Ενότητα 1η : Σχέδιο.  Δευτέρα,13 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στο Κέντρο Τεχνών Μέτς Ευγενίου Βουλγάρεως 6 https://www.metsartscentre.gallery/
  • Ενότητα 2η :  Αυγοτέμπερα. Παρασκευή, 17 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στη Σχολή της Εικονουργίας Ηλιουπόλεως 34, Παγκράτι Αθήνα

[email protected]

  • μπερα. Παρασκευή, 17 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στη Σχολή της Εικονουργίας Ηλιουπόλεως 34, Παγκράτι Αθήνα 

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ 👉ΕΙΚΟΝΟΥΡΓΙΑ

Σας περιμένουμε!!

 

Ξενάγηση στην ομαδική Έκθεση της ομάδας ΩΧΡΑ από τον Γιώργο Κόρδη

Το Σάββατο 14.05.2022 και ώρα 12:00 – 14:00 και την Δευτέρα 16.05.2022 και ώρα 19:00 – 21:00, ο Γιώργος Κόρδης στο πλαίσιο της έκθεσης  “Με Πάθος και Ανάσταση και καλή Χαρά” η οποία παρατάθηκε μέχρι τις 21.05.2022 θα κάνει ξενάγηση στα έργα της έκθεσης, θα συζητήσει με τους παρευρισκομένους και θα δείξει τεχνικές ψηφιακής ζωγραφικής.

Οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη χαρά να λάβουν σε ψηφιακή μορφή αντίγραφο του έργου που θα δημιουργηθεί.
Σας περιμένουμε!

Με πάθος και Ανάσταση και Καλή Χαρά

Εγκαίνια:
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 18.00 – 21.00,
Οι καλλιτέχνες της ΩΧΡΑ τους οποίους συνδέει η κοινή αλλά ποικιλόμορφη αναφορά τους στην ελληνική-βυζαντινή εικαστική παράδοση, παρουσιάζουν στην ετήσια έκθεσή τους εικόνες με αναφορά στην Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα αλλά και άλλες εικαστικές δημιουργίες τους εμπνευσμένες από την χαρά της Άνοιξης και της ζωής.
Στις δημιουργίες τους, δουλεμένες με διάφορα υλικά πού ξεκινούν από την παραδοσιακή αυγοτέμπερα και φτάνουν μέχρι την ψηφιακή ζωγραφική, συνδυάζονται οργανικά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής ζωγραφικής αλλά και στοιχεία από πολλές και διάφορες τάσεις του μοντερνισμού.
Όμορφα έργα που δείχνουν πώς μπορεί η ελληνική εικαστική παράδοση να έχει συνέχεια και να είναι ζώσα έκφραση σύγχρονων καλλιτεχνών σε μια μεταμοντέρνα εποχή και σε έναν κόσμο που τρέπεται διαρκώς αναζητώντας παντού την ομορφιά και την λύση στα προβλήματα που ταλανίζουν τις κοινωνίες μας.
Συμμετέχουν:
Χριστίνα Δουληγέρη, Μπάμπης Πυλαρινός, Γιώργος Κόρδης, Δήμητρα Ψυχογιού, Φώτης Βάρθης, Νεκτάριος Μαμάης, Κώστας Λάβδας, π. Σταμάτης Σκλήρης, Μάρια Πάνου, Γιαννούλης Λυμπερόπουλος.
—–
Ωράριο Λειτουργίας:
16, 19, 26, 28, 29 Απριλίου &
3, 5, 6, 7 Μαίου: 18.00 – 21.00.

Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο:

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στο χώρο είναι ελεύθερη. Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη

Πανταζής Τσέλιος: Πλωτό Δάσος

 

Aτομική Έκθεση Χαρακτικής: Πανταζής Τσέλιος “Πλωτό δάσος”

Διάρκεια: 24 Μαρτίου – 12 Απριλίου 2022
Εγκαίνια: Πέμπτη 24 Μαρτίου, 18.00 – 21.00
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00 – 21.00 & Σάββατο: 12.00 – 14.00. Με εξαίρεση την Παρασκευή, 25 Μαρτίου όπου ο εκθεσιακός χώρος θα παραμείνει κλειστός. ——–

Σε αυτή την ενότητα δουλείας, ο εικαστικός Πανταζής Τσέλιος, παρουσιάζει στο Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ είκοσι ένα (21) χαρακτικά έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν κυρίως με την τεχνική της υψιτυπίας / ξυλογραφίας. Ο Τσέλιος ως κίνητρο δημιουργίας στρέφεται γύρω από τρεις βασικούς παράγοντες. Πρώτος, ο φυσικός κόσμος. Πιο συγκεκριμένα, τα ορεινά δάση της νοτιοανατολικής Ευρώπης (Βαλκανική χερσόνησος) με την μοναδική ποικιλία ειδών που τα χαρακτηρίζουν. Υστέρα, ο εικαστικός κόσμος της βυζαντινής τέχνης ως προς το πλαστικό και συνθετικό σύστημα του: ο ρυθμός και η σύνθεση της βυζαντινής ζωγραφικής όπου κάνει τα δέντρα να χορεύουν, τα ζώα σχεδόν να ίπτανται και τα βουνά να μοιάζουν με κύματα παλλόμενα. Τελευταίος παράγοντας, η αξία των χρωμάτων και των μοτίβων στη διακοσμητική της λαϊκής τέχνης, καθώς και οι σχετικές αφηγήσεις των απομακρυσμένων ορεινών κοινωνιών. Τα τρία αυτά σκέλη λειτουργούν σαν εφαλτήριο ώστε να απεικονιστούν μέσω της χαρακτικής – εκτυπωμένες στο χαρτί, οι αναμνήσεις τόπων και αισθήσεων. Έτσι, δημιουργείται ένας εικαστικός ιδιωματισμός ως προς τη μορφή, ο οποίος ερμηνεύεται μέσα από τη βυζαντινή σύνθεση, τις παραστάσεις της λαϊκής τέχνης και την παράδοση της τέχνης του βιβλίου με τις ξυλογραφημένες εικονογραφήσεις της.

Μέσα από αυτήν τη ρυθμική ανάγνωση ο κόσμος του δάσους μοιάζει να πλέει αέναα μεταξύ υδάτων, γης και ουρανού. Περιβεβλημένος από ένα ‘’άχρονο’’ κέλυφος αυτός ο κόσμος ζει, αναγεννάται και εξελίσσεται αυτόνομα. Με ή χωρίς την απτή παρουσία και επέμβαση του ανθρώπου. Έτσι, σε όλες τις εικόνες του Τσέλιου απουσιάζει η μορφή του ανθρώπου και των έργων που εκείνος αφήνει στο διάβα του, κι αυτό σαν σχόλιο ως προς τη διαφύλαξη της αυθεντικότητας του φυσικού κόσμου.

Οι συνθέσεις του ως απεικονίσεις ενός παράλληλου με τον άνθρωπο κόσμου επιδοξούν να λάβουν τη θέση ιστοριών και θρύλων, ως να είναι αναμνήσεις και αποτυπώσεις μιας μακρινής όσο και πολύ κοντινής πραγματικότητας. Στα πλαίσια της έκθεσης παρουσιάζεται επίσης το βιβλίο του με τίτλο ‘’Θηριολόγιο’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Cinnabar. Με βάση τα ‘’θηριολόγια’’ του μεσαίωνα στις σελίδες των οποίων οι εικονογράφοι ιστορούσαν ζώα εξωτικά και περίεργα καθώς και τέρατα φανταστικά, ο Τσέλιος επιχειρεί να φτιάξει ένα αντίστοιχο έντυπο σώμα αναφορικό στα μοναδικά και πολλές φορές άγνωστα πλάσματα των δασών μας. Έτσι δημιουργήθηκε ένα ιδιότυπο σύγχρονο θηριολόγιο με διάθεση γεφύρωσης της απόστασης του αστικού ανθρώπου από το φυσικό του περιβάλλον. Σε αυτό περιέχονται 9 ‘’σκηνές’’ (ξυλογραφίες σε πλ. ξύλο) όπου εικονίζονται χαρακτηριστικά ζώα των δασών της οροσειράς της Πίνδου. Κάθε μία από αυτές της εικόνες δημιουργεί μια αφηγηματική σύνθεση, όπου η εκάστοτε ιστορία νοηματοδοτείται από τον τίτλο του έργου. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μικρό λεύκωμα / παραμύθι, με περιορισμένο γραπτό λόγο. Στόχος του είναι να βάλει τον αναγνώστη στην συγκρότηση μιας εκτενούς ιστορίας, κάθε φορά μοναδικής για τον καθένα μας.

page1image40753536 page1image40751808

Ο Ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ, Γιάννης Γουρζής, για τον Πανταζή Τσέλιο, σημειώνει:

Από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Πανταζής Τσέλιος φανέρωσε την αγάπη του προς την Χαρακτική τέχνη και αισθητική, ειδικά σε εκείνο τον τομέα που αφορά στην κλασική Χαρακτική. Τον θυμάμαι να σκύβει με περίσσια προσοχή και θρησκευτική ευλάβεια στο έργο και στη μελέτη του, προκειμένου να αποδώσει τις σκέψεις του. Με σχολαστικότητα, πίστη, αγάπη και προσήλωση, όχι μόνον σπούδασε τις αξίες της Χαρακτικής αλλά και παρουσιάζει στην ατομική του έκθεση, έργα τα οποία τα χαρακτηρίζει η αξία των προτερημάτων που διαθέτει. Με ιδιαίτερη κλίση στην ξυλογραφία και τις αισθητικές της αξίες, ο Πανταζής προσπαθεί να μας μυήσει στην Χαρακτική. Με τρόπο βιρτουόζου- θα μπορούσαμε να πούμε- αποδίδει τις σκέψεις του με χαρακτήρες και ηθικές αξίες οι οποίες τείνουν να τελειώνουν με τη σημερινή κοινωνική υπόσταση που προβάλλονται. Έγχρωμες ξυλογραφίες παρουσιάζουν το θέμα και το περιεχόμενο των αξιών που υποστηρίζει και πάνω στις οποίες αυτές αρχές εργάζεται. Συνθέσεις κλασικές μιας καθημερινότητας της φύσης, σκηνές βγαλμένες μέσα από ένα βουκολικό περιβάλλον, εκτίθενται στην εργασία του. Σχεδιάζει με ακρίβεια, χαράσσει με ακρίβεια, τυπώνει με ακρίβεια και όλο αυτό, φανερώνει την αγάπη του για αυτό με το οποίο αθλείται στην τέχνη. Σεμνός και ακούραστος καταθέτει κομμάτι της ψυχής του προκειμένου να μας δείξει με τον τρόπο του εκείνα τα οποία χάνονται… Ο Πανταζής είναι πολέμιος της εξαφάνισης των αξιών και το δείχνει με την αγάπη με την οποία επιμελείται το έργο του. Πιστός στο Όραμά του φιλοτεχνεί σκηνές που ενώ είναι φυσιοκρατικές, ο θεατής θα μπορούσε να τις δει και με αλληγορικό τρόπο, σαν ένα κόσμο που τείνει να χαθεί αλλά ταυτόχρονα υπάρχει.

Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στο χώρο είναι ελεύθερη.

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

Το Τσέμπαλο στο Μετς: Γιούλη Βεντούρα

Στα πλαίσια της ομαδικής έκθεσης ζωγραφικής, ο Άτοπος Άλλος (10/2 – 5/3, επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου), το Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ , παρουσιάζει:

Ρεσιτάλ τσέμπαλου Γιούλη ΒΕΝΤΟΥΡΑ

Συμμετέχει η σοπράνο Ρέα ΒΟΥΔΟΥΡΗ

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου & Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 8μ.μ.

Πρόγραμμα

Jean-Henri D’ANGLEBERT (1629-1691) Chaconne de Phaéton Chaconne de Galatée Passacaille d’Armide

Antoine FORQUERAY (1672 –1745) La Sylva Jupiter

Jean-Philippe RAMEAU (1683 – 1764) L’entretien des Muses Les Cyclopes

Κωνσταντίνος ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ Fantasia 2022 Α εκτέλεση (αφιερωμένη στην Γιούλη ΒΕΝΤΟΥΡΑ)

Μίκα ΚΟΡΔΗ Η πέτρα-Η σπουδή-Η Περσεφόνη, ένα τραγούδι πάνω στο ποίημα Persephone, της Sara Virginia Shevlane.

Παύλος ΒΕΝΤΟΥΡΑΣ Το κάλεσμα της γοργόνας, άρια στον πίνακα που φιλοτέχνησε ο Γιώργος ΚΟΡΔΗΣ στο τσέμπαλο της συναυλίας.

Ρέα ΒΟΥΔΟΥΡΗ σοπράνο

Γενική είσοδος 10 ευρώ

Η Γιούλη Βεντούρα, γεννήθηκε στην Αθήνα, πήρε το δίπλωμα του τσέμπαλου, τον Ιούνιο του 1999 με άριστα από τη σχολή Vignanelli στο Atheneum με καθηγήτρια την τσεμπαλίστα και λογοτέχνιδα Μαργαρίτα Δαλμάτη. Από το 2005 συνέχισε τις σπουδές της με τον prof. Gordon Murray καθηγητή στο Univertität für Musik und Darstellende Kunst της Βιέννης με τον οποίο μελέτησε έργα γερμανικού μπαρόκ καθώς και έργα 20 αιώνα. Συνέχισε με την τσεμπαλίστα Blandine Verlet στο Παρίσι cours de perfectionism Συνεργάζεται με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών από το 2000 καθώς στο ωδείο Νικόλαος Μάντζαρος επι σειρά ετών θεσμοθέτησε τον κύκλο συναυλιών ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΕΜΠΑΛΟ υπό την αιγίδα της Ένωσης και πολλοί Έλληνες συνθέτες της έχουν αφιερώσει έργα όπως Μπαμπης Κανάς, Παύλος Βεντούρας Σπύρος Μάζης, Κωνσταντίνος Λυγνός Ο Μίμης Πλέσσας, το 2004 έγραψε και αφιέρωσε στη Γιούλη Βεντούρα το πρώτο κονσέρτο για τσέμπαλο Έλληνα συνθέτη, το οποίο παρουσίασε σε 1η εκτέλεση στις 25 Απριλίου 2005 στην αίθουσα Δαΐς.με κουαρτέτο εγχόρδων, καθώς και αρκετά έργα για σόλο τσέμπαλο και μουσικής δωμάτιου Παρουσίασε το έργο After Handels Vesper του Gavin Bryars παρουσία του συνθέτη σε επίσκεψη του στην Αθήνα το έργο ηχογραφήθηκε και είναι στο επίσημο site του συνθέτη ως ερμηνεία αναφοράς Το έτος 2010 συνεργάστηκε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων ως σολίστ, ερμηνεύοντας σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα, το κοντσέρτο του Φίλιπ Γκλας, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη Το 2014 έπαιξε ζωντανά και παρουσίασε στο Τρίτο πρόγραμμα για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο τις Παραλλαγές Γκολντμπεργκ του Ι.Σ Μπαχ Έχει ηχογραφήσει έργα για σόλο τσέμπαλο Γερμανών συνθετών, έργα Ελλήνων συνθετών καθώς και τις Παραλλαγές Γκολντμπεργκ.

Έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση του τμήματος Παλαιάς Μουσικής του ωδείου Νικόλαος Μάντζαρος όπου έχει προσκαλέσει και διοργανώσει σεμινάρια με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες όπως Mark Kroll, του τσεμπαλίστα και αρχιμουσικού της ορχήστρας και χορωδίας Baroque του Amsterdam, Ton Koopman και του τσεμπαλίστα και οργανίστα, καθηγητή της London Royal Academy of Music, Terence Charlston,τον Bob Van Asperen τον Pierre Hantai τον Michael Chance ,Berten D’Hollander Το 2017 ίδρυσε και διευθύνει το σύνολο Παλαιάς Μουσικής Corde Varianti Νέα λαμπρή τσεμπαλίστα με υπέροχο τουσε και ρυθμική πλαστικότητα ….κριτική του Γιώργου Λεωτσάκου στην εφημερίδα express 6-3-2010 [email protected] www.julieventoura.gr

Απαραίτητη προκράτηση θέσης:

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

Ομαδική Έκθεση: Ο Άτοπος Άλλος

«O Άτοπος Άλλος» στο ΜΕΤΣ – Κέντρο Τεχνών
Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου

 

Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες: Σωτήρης Αδριανός, Γιάννης Ευθυμίου, Κατερίνα Θεοδώρου, Γιώργος Κόρδης, Ευάγγελος Καλογερόπουλος, Δέσποινα Καραντάνη, Εύα Κολιοπάντου, Νεκτάριος Μαμάης, Ανδρέας Πατράκης, Βασίλης Σούλης
Εγκαίνια: 10 Φεβρουαρίου 2022, 18:00 – 21:00
Διάρκεια Έκθεσης: 10 Φεβρουαρίου – 05 Μαρτίου 2022
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη &; Παρασκευή 18:00-21:00, Σάββατο 12:00-15:00

Η νέα έκθεση ζωγραφικής «Ο Άτοπος Άλλος» στο ΜΕΤΣ Κέντρο Τεχνών παρουσιάζει έργα από  δέκα Έλληνες εικαστικούς, οι οποίοι αφηγούνται τις δικές τους προσεγγίσεις και ερμηνείες πάνω στο θέμα της αγάπης, του έρωτα και της προσμονής. Οι καλλιτέχνες εξερευνούν μέσα από διαφορετικούς αισθητικούς κώδικες τις ποικίλες πτυχές αυτών των συναισθημάτων καθώς και τις αμέτρητες εκφάνσεις τους: την αγάπη που είναι ευτυχισμένη, που είναι ποθητή, τον έρωτα που είναι παρεξηγημένος και διφορούμενος, και την προσμονή και επιθυμία που παραμένει αμείωτη ακόμα και με την απουσία του Άλλου.

Στο εμβληματικό βιβλίο ‘Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου’, ο Roland Barthes ορίζει τον άτοπο ως ‘το αγαπημένο αυτό πλάσμα που το ερωτευμένο υποκείμενο αναγνωρίζει ως «μη ταξινομήσιμο» και άρα ως κάτι απροσπέλαστο, άπιαστο και απρόβλεπτο. Έργα από λάδι, παστέλ, κάρβουνο, ακουαρέλα, μικτής και ψηφιακής τεχνικής διηγούνται ιστορίες εξερεύνησης, προσμονής και αφοσίωσης προς ένα φαντασιακό Άλλο, που συχνά υπονοείται στη σύνθεση. Ποιο είναι το υποκείμενο του πόθου; Είναι μια φιγούρα, ένα πρόσωπο, μια λεπτομέρεια ή απλά μια φευγαλέα ανάμνηση;

Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν διάφορα χρώματα και μορφές για να αποτυπώσουν τα βαθιά ριζωμένα, σχεδόν αντανακλαστικά συναισθήματα που επανέρχονται μέσα από προσωπικές αναμνήσεις και ιστορίες. Εδώ, τα έργα λειτουργούν ως οπτικά αρχεία αυτών των συναισθημάτων για να εξερευνήσουν την ατοπία του Άλλου, που με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του περιέρχεται σε μια κατάσταση φαντάσματος ή προσδοκώμενου πλάσματος.

Τα πορτρέτα, όπου παλαιότερα χαρίζονταν ως ένδειξη αγάπης και αφοσίωσης, τώρα αντανακλούν με ένταση μια γκάμα συναισθημάτων και δημιουργούν ένα πλαίσιο κατανόησης του ερωτευμένου υποκειμένου. Οι φιγούρες στη σύνθεση, σώματα άλλοτε παραδομένα και άλλοτε αποφασιστικά, αποπνέουν μια αίσθηση προσμονής και διαχωρίζουν τον εσωτερικό τους χώρο από τον κόσμο πέρα από αυτές και μέσα στην αίθουσα της έκθεσης.

Ωστόσο, όσο διαφορετικές και να μοιάζουν αυτές οι εικόνες μεταξύ τους, κάθε μια αποκαλύπτει μια αίσθηση ευαλωτότητας και αλήθειας. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται κατακλύζει τον εκθεσιακό χώρο με ερωτισμό και αναδεικνύει το αίσθημα της επιθυμίας. Τα έργα αποτελούν ένα δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στον καλλιτέχνη, τον αγαπημένο Άλλο αλλά και τον ίδιο τον θεατή, ο οποίος καλείται να συνδιαλεχθεί μαζί τους.

Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο
Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στο χώρο είναι ελεύθερη.

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες
του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης:

 

Το Άνθος του Γιαλού

Χριστούγεννα στο Μετς με Παπαδιαμάντη Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021 στις 19.00.

Οι εκδόσεις Cinnabar παρουσιάζουν μια συλλεκτική έκδοση του διηγήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Το άνθος του γιαλού σε 50 μόνο αντίτυπα. Κάθε αντίτυπο περιέχει ένα ψηφιακό εικαστικό έργο του Γιώργου Κόρδη. Τα αντίτυπα είναι αριθμημένα και υπογεγραμμένα από το ζωγράφο.

Την καλλιτεχνική βιβλιοδεσία έχει κάνει η Αρτεμις Στεφανουδάκη και το εργαστήριο artarios.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο ποιητής Δημήτρης Κοσμόπουλος και ο Γιώργος Κόρδης. Το διήγημα θα διαβάσει η Όλια Λαζαρίδου. Μουσική , πιάνο Μίκα Κόρδη. Πολίτικη λύρα η Ειρήνη Παπαγεωργίου.

Απαραίτητη η κράτηση θέσης στο παρακάτω πεδίο:

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη

 

Χριστούγεννα στο ΜΕΤΣ

Από τις 17 Δεκεμβρίου, το Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ φιλοξενεί έξι εικαστικούς καλλιτέχνες με αφορμή την ομαδική έκθεση ‘Χριστούγεννα στο ΜΕΤΣ’.

Θα παρουσιαστούν κεραμικά αντικείμενα τεσσάρων καταξιωμένων καλλιτεχνών (Γιώργος Βαβάτσης, Καρακίτσος Κώστας & Στράτος, Ιφιγένεια Τσίρου), δώδεκα νέα ζωγραφικά έργα της Δήμητρας Ψυχογυιού (www.nadeenart.com), και μία επιλογή από τα μοναδικά μεταξωτά μαντήλια της Mantility (Βασιλική Ζαφειρία Υψηλάντη).

Πληροφορίες έκθεσης:

Ομαδική έκθεση ‘ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΜΕΤΣ’
17&18, 21, 22, 23 & 28, 29, 30 Δεκεμβρίου, 18.00 – 21.00
Συμμετέχουν: Γιώργος Βαβάτσης, Κώστας & Στράτος Καρακίτσος, Mantility, Ιφιγένεια Τσίρου, Δήμητρα Ψυχογυιού.

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη

Πληροφορίες για τους καλλιτέχνες:

Ο Γιώργος Βαβάτσης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1974. Σπούδασε εικαστικά στο Πανεπιστήμιο Gloucestershire University της Αγγλίας, από το 1995 μέχρι το 1998. Το 2000 επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη και καθιέρωσε το εργαστήριο του, στο οποίο εργάζεται ακόμη. Έχει πάρει μέρος σε δώδεκα διεθνή συμπόσια κεραμικής, και σε άλλες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ενώ το 2012 κέρδισε το πρώτο βραβείο στον 50ο Πανελλήνιο διαγωνισμό κεραμικής. Από το 2002 διδάσκει κεραμική σε μουσεία και σχολές στην βόρεια Ελλάδα. Το 2013, δημιούργησε την ομάδα Hakah Ceramics Design Production και το 2017 εδραίωσε τον δημιουργικό χώρο ‘6exi’, ο οποίος φιλοξενεί το έργο καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι μέλος του εικαστικού επιμελητηρίου από το 2011 και μέλος του Artaxis.com από το 2018.

 

O Κώστας Καρακίτσος γεννήθηκε στην Καβάλα. Μαθήτευσε στο εργαστήριο Κεραμικής – Γλυπτικής της Γεωργίας Γαληνού. Από το 1986 αρχίζει να εργάζεται στο δικό του εργαστήριο, στην Καβάλα. Το 2008 μετακομίζει στην Αβραμηλιά, ένα χωριό του νομού Καβάλας. Έχει συμμετάσχει σε πάνω από σαράντα ομαδικές εκθέσεις, έχει κάνει οχτώ ατομικές και πήρε μέρος σε πολλά συμπόσια κεραμικής και ζωγραφικής σε διάφορα μέρη του κόσμου (Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία, Σλοβενία, Τουρκία, Ταϋλάνδη, Ιαπωνία και Αυστραλία). Δίδαξε κεραμική για έξι χρόνια σε Σχολή του Δήμου Αλεξανδρούπολης και στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος στη Νέα Καρβάλη Καβάλας. Συνεχίζει να διδάσκει σε ομάδες μαθητών στο εργαστήριό του. Κατά τα έτη 2009-2011 οργανώνει στην Αβραμηλιά τρία διεθνή συμπόσια κεραμικής. Από το 2015 μέχρι σήμερα, με ομάδα κεραμιστών, οργανώνουν στο εργαστήριό του, καλοκαιρινά θεματικά σεμινάρια για αρχάριους και προχωρημένους. Το έργο του παρουσιάστηκε σε συλλογικούς τόμους για τη σύγχρονη κεραμική τέχνη. 2002. “Ceramic Figures Directory of Artists”, Michael Flynn, Βρετανία 2004 και 2014 στους τόμους Vol.1 και Vol.2 “500 Figures in Clay-Ceramic Artists Celebrate the Human Form”. Από το 1996 είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (Ε.Ε.Τ.Ε) Στην παρούσα έκθεση, παρουσιάζει κεραμικά αντικείμενα, χρήσης και διακοσμητικά, κατασκευασμένα από πηλό υψηλής θερμοκρασίας (stoneware). Τα έργα ψήθηκαν είτε με την τεχνική Ρακού, είτε σε φούρνο γκαζιού, σε ατμόσφαιρα αναγωγής. Η ενότητα αυτήονομάζεται «Υποδοχή».

 

Ο Στράτος Καρακίτσος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1989. Μαθήτευσε στο εργαστήριο του Κώστα Καρακίτσου από μικρή ηλικία και ασχολείται ενεργά με την κεραμική από το 2010. Έχει παρακολουθήσει διεθνή συμπόσια, συμμετείχε σε σεμινάρια και καλλιτεχνικές δράσεις, πραγματοποίησε διαλέξεις και εργαστήρια πάνω στην κεραμική και το 2021 έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα κεραμικής στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, στην Αβραμηλιά Καβάλας.

Από το 2019 είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Θεολογίας, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και διερευνά θέματα που αφορούν στην ισλαμική κεραμική, ιστορία και θεολογία. Δύο άρθρα του με θέμα την κεραμική και τους Δρόμους του Μεταξιού είναι υπό έκδοση.

Η ενότητα των έργων που εκθέτει στο Κέντρο Τεχνών Μετς, τιτλοφορείται «Πανσέληνοι Πίθοι (Moon Jars)». Τα κεραμικά είναι κατασκευασμένα από πηλό stoneware και ψημένα σε υψηλή θερμοκρασία, 1260°C. Χρησιμοποιήθηκαν πυροχρώματα, μπαντανάδες, υαλώματα και η τεχνική της εγχάραξης.

 

Η MANTILITY φιλοδοξεί να καταστεί η πρώτη διαδικτυακή γκαλερί μεταξωτών μαντιλιών. Διαφορετικοί σχεδιαστές και καλλιτέχνες από ποικίλες κατηγορίες του Design (ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, γραφίστες, κεραμίστες, σκηνογράφοι, καλλιτέχνες graffiti) παρέχουν στην γκαλερί τα έργα τους ώστε να «περαστούν» σε μεταξένιο καμβά. Κατόπιν, η MANTILITY τα τυπώνει ψηφιακά επάνω σε μαντίλια διαφόρων διαστάσεων τα οποία παράγονται στο Σουφλί από 100% υψηλής ποιότητας μετάξι και τα διαθέτει σε περιορισμένα υπογεγραμμένα «αντίγραφα». Η καινοτομία της MANTILITY, που συνιστά και τη διαφορά της με τις υφιστάμενες πρωτοβουλίες και επιχειρήσεις που εμπορεύονται μετάξι, είναι ότι έχει ως σκοπό να εκπροσωπεί διαφορετικούς καλλιτέχνες και σχεδιαστές από την Ελλάδα. Κάθε MANTILITY είναι φορέας της λατρείας του ελαφροπερπατητή, του μαγιάτικου μαΐστρου, της αύρας από γιασεμιά, του ανοιξιάτικου φλοίσβου, του φθινοπωρινού ουρανού και της χειμερινής συντροφιάς. Φέρει τις αξίες του σύγχρονου ελληνικού design αλλά και της παράδοσης της μεταξουργίας και συνδυάζει επιμελώς τη μόδα με την τέχνη. Η γκαλερί MANTILITY συνεργάζεται αυτή τη στιγμή με πάνω από τριάντα (30) δημιουργούς οι οποίοι έχουν σχεδιάσει μαντίλια που διαφέρουν σε τεχνοτροπία, προσέγγιση και διάθεση και αριθμεί πάνω από 100 μαντίλια διαφορετικών σχεδίων, χρωμάτων και διαστάσεων. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν επιλεγμένα μεταξωτά έργα από Έλληνες ζωγράφους και σχεδιαστές.

 

H Ιφιγένεια Τσίρου γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Από το 1999 μένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Εργάστηκε για 10 χρόνια σε διαφημιστική εταιρία στο τμήμα διοργάνωσης εκδηλώσεων. Η δημιουργικότητα ήταν πάντα μέρος της δουλειάς της, αλλά αποφάσισε να την μετατρέψει σε δημιουργία μέσω της κεραμικής. Η ενασχόλησή της με την κεραμική ξεκίνησε το 2006, παρακολουθώντας μαθήματα στο εργαστήριο του Γιώργου Βαβάτση. Από το 2010 εργάζεται ως επαγγελματίας κεραμίστρια στην Hakah Ceramics Design Production (hakahceramics.com). Είναι συνιδρίτρια του χώρου “6exi Contemporary Ceramics”, στη Θεσσαλονίκη, οργανώνοντας εκθέσεις κεραμικής ξένων και ελλήνων καλλιτεχνών. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα σε ενήλικες.

 

Δήμητρα Ψυχογυιού

Γεννήθηκα στη Χαλκίδα και σπούδασα γραφικές τέχνες στην σχολή Βακαλό στην Αθήνα και αγιογραφία στην Εικονουργία. Εμπνευστής μου σε αυτό το μαγικό ταξίδι των χρωμάτων ήταν ο δάσκαλος μου Γιώργος Κόρδης που με έμαθε τι θα πει να μη χορταίνεις να ζωγραφίζεις. Από τότε έχω ζωγραφίσει πάνω από 30 βιβλία και έχω γράψει τρία παραμύθια που αγαπώ πολύ: “Ο Kηπουρός του Ουρανού”, “Η Mυγδαλιά και το Φεγγάρι” και το “Μαζί”. Παράλληλα, δημιούργησα το εργαστήρι Πέτρα – Ψαλίδι – Χαρτί όπου έκανα μαθήματα ζωγραφικής και ραπτικής για 25 χρόνια. Από το 2012, ζωγραφίζω παραμύθια πάνω σε χρηστικά αντικείμενα όπως παπούτσια, καπέλα, κεραμικά, έπιπλα καθώς και σε τοίχους δωματίων. Το 2019 άνοιξα τον εργαστήριο μου στην Αθήνα, το Nadeen Αrt Shop.

Πέντε Χαράκτριες

Πέντε Χαράκτριες:

Βιβή Παπαδημητρίου, Αριστέα Χαρωνίτη, Plamena Antonova Doycheva,

Yolanda Carbajales, Isabel Somoza

στο Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ

επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς

 

Εγκαίνια: Σάββατο 13 Νοεμβρίου, 19.00 – 22.00

Διάρκεια: 13 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου

Ωράριο λειτουργίας: Τρ., Πέμπτη, Παρ., 18.00 – 21.00 & Σάββατο, 12.00 – 15.00.

Aπαραίτητη η προκράτηση θέσης (βλ. παρακάτω)

 

 

Η καινούργια πρόταση του «Μετς» (Ευγ. Βουλγάρεως 6) φέρνει τρεις χαράκτριες από το εξωτερικό μαζί με δύο νεότερες Ελληνίδες που έχουν δώσει δείγματα γραφής στην εγχώρια κοινότητα των χαρακτών μας. Μετά την αφιερωματική έκθεση στον μάστορα Τάσσο με το «Ρεμπέτικο», πέντε γυναίκες δημιουργοί, καθεμία με τη δική της προσωπικότητα, με το δικό της εκφραστικό και πλαστικό κλίμα, παρουσιάζονται με έργα που στοιχειοθετούν την καλλιτεχνική τους φυσιογνωμία. Η πρόταση δεν έρχεται ως αποτέλεσμα του «συρμού» που επιτάσσει την καλλιτεχνική «δικαίωση» με πρόσχημα την ταυτότητα του φύλου. Στον τόπο μας η τέχνη της χαρακτικής ευτύχησε στο πρόσωπο γυναικών που το έργο τους καταξιώθηκε όσο ζούσαν. Τα παραδείγματα είναι πολλά και η «μήτρα» αυτής της παραδοσιακής τέχνης εξακολουθεί να παράγει νέες, ταλαντούχες χαράκτριες. Ωστόσο, ζητήματα υπάρχουν συνολικά, στον τρόπο που η χαρακτική στη χώρα μας υποστηρίζεται, προωθείται και εντέλει ανταμείβει τους ίδιους τους δημιουργούς. 

Ο Παύλος Κόρδης οργάνωσε στο «Μετς» την συνάντηση των πέντε χαρακτριών, επιχειρώντας να δώσει βήμα στη σύγχρονη χαρακτική δημιουργία. Από τη γείτονα Βουλγαρία μας έρχεται η Αντόνοβα Ντούτσεβα (Antonova Doycheva γ. 1976), με σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Σόφιας.  Η λατινοαμερικάνα Γιολάντα Καρμπαχάλες (Yolanda Carbajales γ. 1968) σπούδασε Καλές Τέχνες στη Σαλαμάνκα και ζει στην Ισπανία απ’ όπου μας έρχεται και η Ιζαμπέλ Σομόθα (Isabel Somoza, g. 1973), επίσης σπουδαγμένη στη Σαλαμάνκα. Απόφοιτες της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Αριστέα Χαρωνίτη (γ. 1982) και η Βιβή Παπαδημητρίου (γ. 1978) ολοκληρώνουν την συνάντηση των χαρακτριών. 

Οι μάσκες και τα εξπρεσιονιστικά προσωπεία της Αριστέας Χαρωνίτη στο τσίγκο και το ξύλο,  γίνονται σύμβολα ενός κόσμου κρυπτικού με μια ειρωνεία που απηχεί ίσως το ιδίωμα του Τζέιμς Ένσορ. Η Χαρωνίτη δεν παρακάμπτει τις δυσκολίες του υλικού της. Η δουλειά που παρουσιάζει, μαρτυρεί την συστηματική της μελέτη, την επιμονή στις αναζητήσεις της, την τιμιότητα της κατεύθυνσής της.

Κι αν με τον όρο εξπρεσιονισμός εννοούμε την τέχνη όπου η μορφή γίνεται το πρόσχημα για να εκφράσει ο δημιουργός τις προσωπικές του ανησυχίες, για να μεταπλάσει τα πράγματα μέσα στο δικό του κλίμα, τότε η τέχνη της Βιβής Παπαδημητρίου έχει έξαρση εξπρεσιονιστική. Η καλλιτέχνις απεχθάνεται κάθε κομψότητα, κάθε φτηνή χάρη, μα βρίσκει τη δικαίωσή της στη ρωμαλεότητα των μορφών, στο τολμηρό σχέδιο. Με δύναμη αναβρύζει ένας μυστηριακός κόσμος, που είναι δίπλα μας, υπάρχει. Τούτες οι μορφές της μπορούν να στέκουν στη γερή τους δομή, με μια στερεότητα κατασκευής που γίνεται το θεμέλιο της έκφρασής της. Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οδηγημένη από τις κατακτήσεις της, θα προχωρήσει ακόμη παραπέρα, στη διατύπωση ενός δικού της πλαστικού χώρου.

Έτσι και τα χαρακτά έργα της Αντόνοβα Ντούτσεβα είναι δείγματα ενός καλά καταρτισμένου τεχνίτη. Είναι φανερή η προσήλωσή της σε μια «κλασική» χαρακτική αγωγή όπου μας δίνει έργα με τεχνική άνεση και λεπτότητα που κάποτε αγγίζει τη μαεστρία. Όσο και να φαίνεται διακοσμητικός ο τρόπος της, η ματιέρα της αναδίνει μια χαμένη ομορφιά. Δεν εικονογραφεί όμως απλώς με λεπτομέρειες το αντικείμενό της. Υποβάλλει την άπιαστη ύλη των λουλουδιών της και μας αποκαλύπτει την ιδιαίτερη χάρη τους.

Από την άλλη, το όραμα της Ισπανίδας Ιζαμπέλ Σομόθα αποκτά μια δική της υφή. Οι μορφές της ελευθερώνονται και το χαρακτικό της έργο γίνεται αυτόνομος ζωγραφικός πίνακας. Το έργο της θα μπορούσε θαυμάσια να σταθεί σε οποιοδήποτε περιβάλλον, καθώς έχει κρατήσει μια άμεση αίσθηση ζωής. Δεν περιγράφει, αλλά ζητά να πάει πιο πέρα καθώς το νόημα των μορφών της είναι, εκτός απ’ το απρόοπτο της μορφής, ένα βαθύ ανθρώπινο αίσθημα, το ενδιαφέρον για ό,τι κάνει το μυστήριο της ζωής.

Η Γιολάντα Καρμπαχάλες παρουσιάζει με σπάνια αίσθηση του υλικού της, τρόπους και αποτελέσματα που δεν είμαστε συνηθισμένοι να βλέπουμε στο είδος αυτό της χαρακτικής. Κι όμως, δεν υπάρχει καμία φλύαρη επίδειξη. Ξαφνιάζεται ίσως κανείς όταν πληροφορείται ότι υπάρχουν, σε μερικά από τα έργα της, πάνω από τέσσερα χρώματα!  Γιατί όλα είναι δεμένα, όλα δείχνουν απολύτως μελετημένα. Η Καρμπαχάλες θα μπορούσε να διαλέγεται με την ζωγραφική του Σωτήρη Σόρογκα, γιατί το τεχνικό της επίτευγμα έχει απογειώσει τις διαβαθμίσεις του φωτός και της σκιάς. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι τα έργα της συνιστούν «μάθημα» σε όποιον έχει ειδικό ενδιαφέρον για την τέχνη της χαρακτικής.

Γιώργος Μυλωνάς, Ιστορικός Τέχνης

 

 

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στον παρακάτω σύνδεσμο:

 

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

Newsletter

Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα μας, δώστε ένα e-mail.

Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό Δελτίο μας