Κατηγορία: Εκδηλώσεις

Χριστούγεννα στο Μετς με Παπαδιαμάντη Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021 στις 19.00.

Οι εκδόσεις Cinnabar παρουσιάζουν μια συλλεκτική έκδοση του διηγήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Το άνθος του γιαλού σε 50 μόνο αντίτυπα. Κάθε αντίτυπο περιέχει ένα ψηφιακό εικαστικό έργο του Γιώργου Κόρδη. Τα αντίτυπα είναι αριθμημένα και υπογεγραμμένα από το ζωγράφο.

Την καλλιτεχνική βιβλιοδεσία έχει κάνει η Αρτεμις Στεφανουδάκη και το εργαστήριο artarios.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο ποιητής Δημήτρης Κοσμόπουλος και ο Γιώργος Κόρδης. Το διήγημα θα διαβάσει η Όλια Λαζαρίδου. Μουσική , πιάνο Μίκα Κόρδη. Πολίτικη λύρα η Ειρήνη Παπαγεωργίου.

Απαραίτητη η κράτηση θέσης στο παρακάτω πεδίο:

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη

 

Πέντε Χαράκτριες:

Βιβή Παπαδημητρίου, Αριστέα Χαρωνίτη, Plamena Antonova Doycheva,

Yolanda Carbajales, Isabel Somoza

στο Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ

επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς

 

Εγκαίνια: Σάββατο 13 Νοεμβρίου, 19.00 – 22.00

Διάρκεια: 13 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου

Ωράριο λειτουργίας: Τρ., Πέμπτη, Παρ., 18.00 – 21.00 & Σάββατο, 12.00 – 15.00.

Aπαραίτητη η προκράτηση θέσης (βλ. παρακάτω)

 

 

Η καινούργια πρόταση του «Μετς» (Ευγ. Βουλγάρεως 6) φέρνει τρεις χαράκτριες από το εξωτερικό μαζί με δύο νεότερες Ελληνίδες που έχουν δώσει δείγματα γραφής στην εγχώρια κοινότητα των χαρακτών μας. Μετά την αφιερωματική έκθεση στον μάστορα Τάσσο με το «Ρεμπέτικο», πέντε γυναίκες δημιουργοί, καθεμία με τη δική της προσωπικότητα, με το δικό της εκφραστικό και πλαστικό κλίμα, παρουσιάζονται με έργα που στοιχειοθετούν την καλλιτεχνική τους φυσιογνωμία. Η πρόταση δεν έρχεται ως αποτέλεσμα του «συρμού» που επιτάσσει την καλλιτεχνική «δικαίωση» με πρόσχημα την ταυτότητα του φύλου. Στον τόπο μας η τέχνη της χαρακτικής ευτύχησε στο πρόσωπο γυναικών που το έργο τους καταξιώθηκε όσο ζούσαν. Τα παραδείγματα είναι πολλά και η «μήτρα» αυτής της παραδοσιακής τέχνης εξακολουθεί να παράγει νέες, ταλαντούχες χαράκτριες. Ωστόσο, ζητήματα υπάρχουν συνολικά, στον τρόπο που η χαρακτική στη χώρα μας υποστηρίζεται, προωθείται και εντέλει ανταμείβει τους ίδιους τους δημιουργούς. 

Ο Παύλος Κόρδης οργάνωσε στο «Μετς» την συνάντηση των πέντε χαρακτριών, επιχειρώντας να δώσει βήμα στη σύγχρονη χαρακτική δημιουργία. Από τη γείτονα Βουλγαρία μας έρχεται η Αντόνοβα Ντούτσεβα (Antonova Doycheva γ. 1976), με σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Σόφιας.  Η λατινοαμερικάνα Γιολάντα Καρμπαχάλες (Yolanda Carbajales γ. 1968) σπούδασε Καλές Τέχνες στη Σαλαμάνκα και ζει στην Ισπανία απ’ όπου μας έρχεται και η Ιζαμπέλ Σομόθα (Isabel Somoza, g. 1973), επίσης σπουδαγμένη στη Σαλαμάνκα. Απόφοιτες της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Αριστέα Χαρωνίτη (γ. 1982) και η Βιβή Παπαδημητρίου (γ. 1978) ολοκληρώνουν την συνάντηση των χαρακτριών. 

Οι μάσκες και τα εξπρεσιονιστικά προσωπεία της Αριστέας Χαρωνίτη στο τσίγκο και το ξύλο,  γίνονται σύμβολα ενός κόσμου κρυπτικού με μια ειρωνεία που απηχεί ίσως το ιδίωμα του Τζέιμς Ένσορ. Η Χαρωνίτη δεν παρακάμπτει τις δυσκολίες του υλικού της. Η δουλειά που παρουσιάζει, μαρτυρεί την συστηματική της μελέτη, την επιμονή στις αναζητήσεις της, την τιμιότητα της κατεύθυνσής της.

Κι αν με τον όρο εξπρεσιονισμός εννοούμε την τέχνη όπου η μορφή γίνεται το πρόσχημα για να εκφράσει ο δημιουργός τις προσωπικές του ανησυχίες, για να μεταπλάσει τα πράγματα μέσα στο δικό του κλίμα, τότε η τέχνη της Βιβής Παπαδημητρίου έχει έξαρση εξπρεσιονιστική. Η καλλιτέχνις απεχθάνεται κάθε κομψότητα, κάθε φτηνή χάρη, μα βρίσκει τη δικαίωσή της στη ρωμαλεότητα των μορφών, στο τολμηρό σχέδιο. Με δύναμη αναβρύζει ένας μυστηριακός κόσμος, που είναι δίπλα μας, υπάρχει. Τούτες οι μορφές της μπορούν να στέκουν στη γερή τους δομή, με μια στερεότητα κατασκευής που γίνεται το θεμέλιο της έκφρασής της. Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οδηγημένη από τις κατακτήσεις της, θα προχωρήσει ακόμη παραπέρα, στη διατύπωση ενός δικού της πλαστικού χώρου.

Έτσι και τα χαρακτά έργα της Αντόνοβα Ντούτσεβα είναι δείγματα ενός καλά καταρτισμένου τεχνίτη. Είναι φανερή η προσήλωσή της σε μια «κλασική» χαρακτική αγωγή όπου μας δίνει έργα με τεχνική άνεση και λεπτότητα που κάποτε αγγίζει τη μαεστρία. Όσο και να φαίνεται διακοσμητικός ο τρόπος της, η ματιέρα της αναδίνει μια χαμένη ομορφιά. Δεν εικονογραφεί όμως απλώς με λεπτομέρειες το αντικείμενό της. Υποβάλλει την άπιαστη ύλη των λουλουδιών της και μας αποκαλύπτει την ιδιαίτερη χάρη τους.

Από την άλλη, το όραμα της Ισπανίδας Ιζαμπέλ Σομόθα αποκτά μια δική της υφή. Οι μορφές της ελευθερώνονται και το χαρακτικό της έργο γίνεται αυτόνομος ζωγραφικός πίνακας. Το έργο της θα μπορούσε θαυμάσια να σταθεί σε οποιοδήποτε περιβάλλον, καθώς έχει κρατήσει μια άμεση αίσθηση ζωής. Δεν περιγράφει, αλλά ζητά να πάει πιο πέρα καθώς το νόημα των μορφών της είναι, εκτός απ’ το απρόοπτο της μορφής, ένα βαθύ ανθρώπινο αίσθημα, το ενδιαφέρον για ό,τι κάνει το μυστήριο της ζωής.

Η Γιολάντα Καρμπαχάλες παρουσιάζει με σπάνια αίσθηση του υλικού της, τρόπους και αποτελέσματα που δεν είμαστε συνηθισμένοι να βλέπουμε στο είδος αυτό της χαρακτικής. Κι όμως, δεν υπάρχει καμία φλύαρη επίδειξη. Ξαφνιάζεται ίσως κανείς όταν πληροφορείται ότι υπάρχουν, σε μερικά από τα έργα της, πάνω από τέσσερα χρώματα!  Γιατί όλα είναι δεμένα, όλα δείχνουν απολύτως μελετημένα. Η Καρμπαχάλες θα μπορούσε να διαλέγεται με την ζωγραφική του Σωτήρη Σόρογκα, γιατί το τεχνικό της επίτευγμα έχει απογειώσει τις διαβαθμίσεις του φωτός και της σκιάς. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι τα έργα της συνιστούν «μάθημα» σε όποιον έχει ειδικό ενδιαφέρον για την τέχνη της χαρακτικής.

Γιώργος Μυλωνάς, Ιστορικός Τέχνης

 

 

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στον παρακάτω σύνδεσμο:

 

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

Έκθεση Αριστομένης Θεοδωρόπουλος | ΕΞΩ
Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου
Χώρος: Μετς Κέντρο Τεχνών, Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Αθήνα
Διάρκεια: 21 Οκτωβρίου – 06 Νοεμβρίου 2021
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή, 18:00 – 21:00. Σάββατο, 11:00 – 16:00

 

Η είσοδος είναι ελεύθερη, με απαραίτητη την κράτηση θέσης καθώς η έκθεση είναι επισκέψιμη σε περιορισμένο αριθμό επισκεπτών (9 άτομα ανά 1 ώρα)

 

ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ, ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Η τρίτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Αριστομένη Θεοδωρόπουλου με τίτλο ΕΞΩ
πραγματοποιείται στο χώρο Μετς Κέντρο Τεχνών και αποτελείται από το πιο πρόσφατο σώμα
δουλειάς του εικαστικού. Μετά από δύο ατομικές εκθέσεις, ΦΕΥ : ΕΔΩ (2018) και ΦΕΥ : Πριν
την Ηχώ (2019), ο Θεοδωρόπουλος μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε όλα εκείνα τα αθέατα
σημεία που μας περιβάλλουν και βρίσκονται έξω από τα όρια των καταστάσεων που βιώνουμε.
Η στιγμή που κάτι τελειώνει είναι ταυτόχρονα η στιγμή που κάτι νέο ξεκινά. Συνήθως
αντιλαμβανόμαστε τη ζωή ως μια σειρά επεισοδίων, μια αλληλουχία γεγονότων, αγνοώντας όλα
εκείνα τα ενδιάμεσα στοιχεία που ολοκληρώνουν την πραγματικότητα μας. Τα στοιχεία αυτά,
που βρίσκονται ανάμεσα σε προκαθορισμένες θέσεις, συχνά περνούν απαρατήρητα και
αποβάλλονται ως άχρηστα ή παρασιτικά. Ωστόσο, αυτά είναι οι καταλύτες που μπορούν να
μεταβάλλουν μια συνθήκη, μια κατάσταση, μια σχέση. Ο Θεοδωρόπουλος δημιουργεί στους
πίνακες του αινιγματικά, ατμοσφαιρικά τοπία χωρίς απαραίτητα να προδιαγράφει τα σημεία της
αρχής και του τέλους, για να υπογραμμίσει τη σημασία όλων αυτών των ενδιάμεσων
καταστάσεων που συνήθως παραβλέπονται.

 

Τα έργα που παρουσιάζονται, δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της δύσκολης και απαιτητικής
προηγούμενης περιόδου όπως αυτή διαμορφώθηκε από την πρωτοφανή υγειονομική κρίση και
τον υποχρεωτικό εγκλεισμό που τη συνόδεψε. Η αίσθηση της συνεχόμενης κίνησης στις φόρμες
των έργων του εικαστικού, μοιάζει να σχηματίζει πολλαπλές νοητές διαδρομές. Αυτή η
αμηχανία, συνδέεται με τις συνθήκες αυτές, που τις χαρακτήριζε μια αλλόκοτη αστάθεια. Ο
θεατής γίνεται κοινωνός μιας ενδιάμεσης κατάστασης, ενός μη συγκεκριμένου χώρου, καθώς
αποκαλύπτονται μπροστά του όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που έχουμε μάθει να αγνοούμε ή
που μας προκαλούν συναισθήματα που ίσως να μην θέλουμε να βιώσουμε. Παράλληλα, η
σκόπιμη ανθρώπινη απουσία στη νέα του δουλειά, επιτρέπει την ανάπτυξη προσωπικών
ερμηνειών και αφηγήσεων σχετικά με τις έννοιες της απομόνωσης και της ύπαρξης. Έτσι, τα
έργα της έκθεσης αποκτούν τόσες αφηγήσεις όσες και οι άνθρωποι που τα κοιτούν.
Ωστόσο, όταν βρίσκεται κανείς σε αυτή την ενδιάμεση συνθήκη, δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα
ένταση ανάμεσα σε αντίθετες ροπές που είναι ικανή να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων.
Όπως ένα δυνατό γέλιο μπορεί να μεταμορφωθεί σε δυνατό κλάμα και για μια στιγμή τα δύο να αλληλοϋπάρχουν,                                                                     πριν το ένα υπερισχύσει και εν τέλει εξουδετερώσει το άλλο, έτσι και εδώ, τα αντίθετα συμπίπτουν και συνυπάρχουν σε άρρηκτη αρμονία.                              Η μετάβαση από τη μια συνθήκη στην άλλη γίνεται κάποιες φορές τόσο ανεπαίσθητα που είναι σχεδόν αθόρυβη.
Η έκθεση ΕΞΩ ολοκληρώνεται με μια σκηνοθετική εγκατάσταση από κάρβουνο, με αναφορά
στα σύγχρονα αστικά ερείπια και πώς αυτά μπορούν να επανεφερευθούν, καθώς και με μια
πρωτότυπη μουσική περιβάλλοντος σε σύνθεση του ίδιου. Οι παρεμβάσεις του Αριστομένη
Θεοδωρόπουλου στον εκθεσιακό χώρο του Μετς Κέντρο Τεχνών δημιουργούν μια εμβυθιστική,
ενεργητική και καθηλωτική αίσθηση στο θεατή, δίνοντας έτσι στα έργα ένα τόνο συγκρατημένης
αισιοδοξίας.
—
Βιογραφικό Αριστομένη Θεοδωρόπουλου:
Ο Αριστομένης Θεοδωρόπουλος ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2018 δημιούργησε το
πολυμεσικό πρότζεκτ ΦΕΥ / FEF, κυκλοφορώντας μέσα από αυτό τις καλλιτεχνικές του
κινήσεις, όπως δύο ατομικές εκθέσεις, μια καλλιτεχνική έκδοση και μουσική. Η πρακτική του
καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία μέσων και υλικών στο σχέδιο, τη ζωγραφική, τον ήχο και τη
μουσική, ενώ διερευνά όλα εκείνα τα νοηματικά σημεία που βρίσκονται ανάμεσα σε αντίθετες
καταστάσεις. Για τον εικαστικό, οι αντιθέσεις αυτές βρίσκονται ανάμεσα στην κλασική δομή και
την αφαίρεση, την ιερή τέχνη και τον υπαρξισμό, την εμπειρία και το υποσυνείδητο, το
παρελθόν και παρόν. Ο Θεοδωρόπουλος έχει ασχοληθεί με τη Σκηνογραφία τόσο για το θέατρο
όσο και για τον κινηματογράφο. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε διάφορους χώρους σε
Ελλάδα και εξωτερικό.
https://www.athfef.com

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης παρακάτω

 

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ – ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ  ΣΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΙ

Το έργο του Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογέφσκι είναι σαν ένα υποβρύχιο που
καταδύεται στα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φωτογραφίζει τα δαιδαλώδη
τοπία της για να τα παρουσιάσει μπροστά στα μάτια μας ως ρεαλιστική εικόνα της
αινιγματικής ύπαρξης, η οποία, όσο υπάρχει, πολεμάει την ανυπαρξία.

Ο ίλιγγος που μας προκαλεί η γραφίδα του είναι γιατί βάζει την ύπαρξη να ακροζυγιάζεται
πάνω από τους ερεβώδεις γκρεμούς του μηδενός. Δεν μας αφήνει δηλαδή ούτε για λίγο να
ξαποστάσουμε στη σκιά του εφησυχασμού. Έχει ταυτισθεί ψυχή τε και σώματι με την
αιώνια ανησυχία του πνεύματος. Για τον Ντοστογέφσκι είναι σαν να γλιστράει το μολύβι απ
τα δάκτυλά του, σαν να γλιστράει το τετράδιο πάνω στο τραπέζι του, σαν να γλυστράει το
τραπέζι, σαν να γλυστράει το πάτωμα, σαν να γλυστραει το σπίτι πάνω από την χαίνουσα
ρουφήχτρα του υπαρξιακού κενού. Όμως αφήνει στα γραπτά του να διαφανεί στο βάθος
κάποια ελπίδα , η οποία τρέφεται από την ορθόδοξη παράδοση, από τον ευχαριστιακό
τρόπο υπάρξεως που εβίωσε από μικρός στις εκκλησιές και στα μοναστήρια της πατρίδας
του, από τον Εσταυρωμένο , από την Ανάσταση που διαισθάνεται να μας αναμένει στην
εσχατιά της ανθρώπινης ειμαρμένης.

Αυτό τον κόσμο των ανέλπιδων, μαύρων ηρώων του και των άλλων, των θετικών
ηρώων που βιώνουν μετάνοια, επιχείρησαν να εκφράσουν ζωγραφικά οι ζωγράφοι της
εικαστικής ομάδας «ΩΧΡΑ» σε συνεργασία με ἀλλους σύγχρονους έλληνες εικαστικούς
στην Έκθεση αυτή που τιμά τα διακόσια χρόνια που πέρασαν από τη γέννηση του.
Στην έκθεση αυτή που ανεβαίνει στην αίθουσα τέχνης του Κέντρου τεχνών ΜΕΤΣ
παρουσιάζονται πολλές εικαστικές τάσεις. Έργα πιο συναισθηματικά κι άλλα πιο ρομαντικά,
ή πιο μαύρα και σκοτεινά. Άλλα απορρέουν ευθέως από την εικονογραφική παράδοση ,
άλλα προωθούν τη ζωγραφική των εικόνων και τείνουν προς μιαν επικαιροποίηση της
παράδοσης κι αλλά παρακάμπτουν την αυστηρά εικονογραφική γραμμή εκφραζόμενα με
διάφορους σύγχρονους ζωγραφικούς τρόπους. Ορισμένα έργα έπιδιώκουν να
περιγράψουν σκηνές από τα κείμενα του Ντοστογέφσκι, κάποια είναι πορτραίτα ηρώων
του, άλλα, πιό υπαρξιακά, εισχωρούν στους δαιδαλώδεις δρόμους του ψυχικού κόσμου,
ενώ κάποια κινούνται σε μια σφαίρα πνευματική προβάλλοντας πνευματικά σημεία και
μηνύματα που εκπέμπει το έργο του μεγάλου συγγραφέα.

Ολόκληρη η έκθεση αφυπνίζει την πνευματική μας επανάπαυση, αποτελεί
υπενθύμιση των πρώτων λογοτεχνικών περιπετειών του ψυχολογικού μυθιστορήματος,
ακόμη, θα λέγαμε, εκφράζει τη νοσταλγία για το μεγάλο λογοτεχνικό είδος που λέγεται
μυθιστόρημα, το οποίο μεσουρανούσε στα χρόνια του συγγραφέα και στις μέρες μας
ψυχορραγεί.

Η ομάδα «ΩΧΡΑ», που επιχειρεί συστηματικά έναν διάλογο με την διαχρονική
ελληνική εικαστική παράδοση, και με την έκθεσή της αυτή βρίσκεται πάνω στο γεφύρι που
αποπειράται ακροβατικά να ενώνει αγαπητικά το παρελθόν με το μέλλον . Έτσι με
ρηξικέλευθη αλλά σταθερή φωνή η «ΩΧΡΑ» είναι σαν να καλεί τον σύγχρονο άνθρωπο
να αφήσει για λίγο τον αλαφιασμενο τρόπο ζωής , να σταθεί έξω απ’την εθνική οδό, να
πατήσει σε χορτάρι έξω απ την άσφαλτο και ξαναδεί τη ζωή με το νηφάλιο βλέμμα της
εικονογραφίας, με εκείνο το βλέμμα που «αρμέγει το φως της οικουμένης» και το χαίρεται .

Η Ώχρα και οι συνεργαζόμενοι με αυτήν καλλιτέχνες καλεί τον σύγχρονο άνθρωπο να εγκαταλείψει το ρόλο του κομπάρσου της ηλεκτρονικής περιπέτειας και να βιώσει την
πραγματική ύπαρξη στους ρυθμούς της πραγματικής ζωής , της ζωής της κοινότητας.

Συμμετέχουν:

Εγκαίνια: Παρασκευή 16.00 – 22.00 κατόπιν ραντεβού.

Διάρκεια: εώς τις 15 Οκτωβρίου.

ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή: 18.00 – 21.00 & Σάββατο: 11.00 – 14.00.

Η προσέλευση γίνεται αυστηρά κατόπιν ραντεβού

μέσω της ιστοσελίδας metsartscentre.gallery (συγκεκριμένα βλ. παρακάτω: πεδίο ” Επιλέξτε μία εκδήλωση ”)

Τηρούνται όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα που προβλέπονται κατά του Covid-19.

Το Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ, στα πλαίσια της έκθεσης του Γιώργου Κόρδη ‘Τα πρόσωπα της πέτρας’, εγκαινιάζει το εργαστήριο ‘Ζωγραφίζοντας Πέτρες’.

Στην αυλή του εκθεσιακού χώρου, ο Γιώργος Κόρδης θα ζωγραφίσει πέτρες από τον Υμηττό, την Πεντέλη, την Κρήτη, καθώς και φύλλα μαγνόλιας, εξηγώντας ταυτόχρονα τον τρόπο εικαστικής προσέγγισής τους.

Θα τηρηθούν όλα τα μέτρα βάσει των υγειονομικών περιορισμών.

Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων 8 άτομα.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

Σάββατο 12 Ιουνίου, 12.00-14.30.

Τρίτη 15 Ιουνίουν, 19.00-20.30

Σάββατο 19 Ιουνίου, 12.00-14.30

Τρίτη 22 Ιουνίου, 19.00-20.30

Σάββατο 26 Ιουνίου – OFF: Αυτό το Σάββατο δεν θα πραγματοποιηθεί συνάντηση.

Τρίτη 29 Ιουνίου, 19.00-20.30

Σάββατο 3 Ιουλίου, 12.00-14.30

 

 

Ομάδα «Ώχρα»
Eικόνες και ζωγραφιές
Το Κέντρο Τεχνών «Μετς» που βρίσκεται στη γωνία Ευγενίου Βουλγάρεως 6 και Μαλάμου, εγκαινιάζει έκθεση ζωγραφικής των μελών της ομάδας «Ώχρα». Για πρώτη φορά εγγράφεται μέσα στη νεοελληνική τέχνη μια προσπάθεια συλλογική που εκκινεί από τον βυζαντινό τρόπο έκφρασης με πλαστικές συλλήψεις αυτόνομες και γι’ αυτό αναγνωρίσιμες. Τα οχτώ μέλη της ομάδας, εκτός από εξαιρετικοί ζωγράφοι, είναι παράλληλα ολοκληρωμένοι και ενεργοί αγιογράφοι, ορισμένοι εξ’ αυτών δάσκαλοι και μάλιστα εκ των ανανεωτών της σύγχρονης εικονογραφίας. Την «Ώχρα» απαρτίζουν οι π. Σταμάτης Σκλήρης, Χριστίνα Δουληγέρη, Μαρία Πάνου, Νεκτάριος Μαμάης, Γιαννούλης Λυμπερόπουλος, Μπάμπης Πυλαρινός, Κώστα Λάβδας, Γιώργος Κόρδης.
Αυτό που χαρακτηρίζει την ομάδα είναι η μακρά και συνεπής θητεία των μελών της στην παpάδoση της αγιογραφίας και, μέσα από αυτήν, στην βυζαντινή τέχνη: τις τοιχογραφίες, τις εικόνες, τις μικρογραφίες, ακόμη και την εγκαυστική. Η επίπονη αυτή μαθητεία τροφοδοτεί την ζωγραφική τους με τρόπο ουσιαστικό.
Όλοι τους χρησιμοποιούν διαφορετικά χρώματα, διαφορετικό εικαστικό ύφος. Η όποια συγγένεια έγκειται στη βαθύτερη αφομοίωση μέσα στο έργο τους ουσιαστικών χαρακτηριστικών της βυζαντινής τέχνης που εκφράζεται στον καθένα με ένα ιδίωμα προσωπικό που συνομιλεί με μία ευρεία γκάμα τεχνοτροπιών: από το κίνημα του φωβισμού ως τον νέο-εξπρεσιονισμό και την ποπ κουλτούρα.
Στο κοσμικό ζωγραφικό τους έργο δεν υπάρχουν εξωτερικά βυζαντινίζοντα, στοιχεία άλλα μια οργανική εσωτερική σχέση με τη μεγάλη μας ζωγραφική παράδοση∙ αντίστοιχα, η ζωγραφική τους ευαισθησία εμβολιάζει το αγιογραφικό τους έργο με τρόπο ανανεωτικό. Στο χρώμα και στην οργάνωση των εικόνων που ο επισκέπτης θα βρει, είναι εμφανής μια έντονη ζωγραφικότητα που προστατεύει τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες από την παγίδα τις πιστής αναπαραγωγής. Γι’ αυτό και η αξία της έκθεσης έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζονται μαζί, άρρηκτα δεμένες «εικόνες και ζωγραφιές» των δημιουργών ώστε να γνωρίζει ο θεατής αλλά και ο πιστός πως κάθε ζωγραφικός τρόπος είναι ένα προσωπικό γεγονός, ακόμη κι αν οι δημιουργοί έχουν μεταξύ τους συγγένειες.
Το γεγονός συνιστά για την εποχή μας μια σοβαρή απόπειρα προς τα εμπρός που δεν αφορά μοναχά στα εγχώρια εικαστικά πράγματα ή στη ζωή της Εκκλησίας. Είναι μία ζωγραφική μαρτυρία με σαφή στόχο και περιεχόμενο: η ομάδα των οχτώ επιχειρεί μία αξιοσημείωτη σύνθεση ελληνικής παράδοσης και σύγχρονης δημιουργίας, ενώ την ίδια στιγμή φιλοδοξεί όχι απλώς να συνεχίσει την τόσο θαυμαστή εικαστική παράδοση του τόπου, αλλά και να την εμπλουτίσει διευρύνοντάς την. Έργα και εικόνες αναδεικνύονται ως αξίες ζωγραφικές υπερβαίνοντας ακόμη και τη συζήτηση περί ανεικονικότητας και παραστατικότητας.
Ο θεατής που αντιλαμβάνεται την παράδοση ως κάτι τετελεσμένο και συνεπώς τελειοποιημένο στο παρελθόν δεν θα συγκινηθεί. Αντιθέτως, τα έργα της «Ώχρας» μας προτρέπουν να ατενίσουμε τον κόσμο γύρω μας με μια πιο καθαρή, πιο αθώα ματιά.
Η έκθεση «Εικόνες και Ζωγραφιές» ξεκινάει στο Κέντρο τεχνών «Μέτς» 1η Ιουνίου και θα διαρκέσει ως τις 20 Ιουνίου. Η επίσκεψη στον εκθεσιακό χώρο γίνεται κατόπιν συνεννοήσεως στα τηλέφωνα: 211 113 4262 – 69 45280069 και στο metsartscentre@gmail.com