Aυτόματη γραφή σε κόκκινο | Γιώργος Νίκας | 24/09-22/10

Automatic Red – Γιώργος Νίκας 

“Poison Ivy”, 2022, Acrylics on canvas, 100x120cm

Automatic Red

  • Διάρκεια: 24/09-22/10/22
  • Εγκαίνια: 24/09 Σάββατο : 19.00-22.00

Διοργάνωση: Κέντρο Τεχνών Μετς – Ευγένιου Βουλγάρεως 6, Μετς, 11636

Επιμέλεια: Νιόβη Κρητικού

 

Ατομική έκθεση ζωγραφικής

Ακρυλικά και Spray σε μουσαμά

“Αυτόματη γραφή σε Κόκκινο –  Automatic Red”

Ο Γιώργος Νίκας με την έκθεση Automatic Red μας μεταφέρει σε ένα παιχνίδι Pop αισθητικής, καθώς εκ πρώτης όψεως, το πάντρεμα της ζωγραφικής του μονοχρωματικού πεδίου και της καλλιγραφίας είναι εμφανές. Ορμώμενος από την σύγχρονη αισθητική του μεταμοντερνισμού με το σύμπλεγμα διαφορετικών στοιχείων, εντάσσει στην ζωγραφική του νότες ενός εννοιολογικού πεδίου.

Σύντομη ανάλυση στην έκθεση Αutomatic Red:

Οι επιρροές από αφηρημένο εξπρεσιονισμό μας μεταφέρουν στην κληρονομιά κυρίως της ζιπαριστής ζωγραφικής του Barnett Newman αλλά και στοιχεία του Savage Pencil ως προς την γραφή, του Kazimir Malevich από την επαναστατική κόκκινη πλατεία, του Clyfford Still ως προς την μίμηση της φόρμας, του Henri Michaux στην συνειρμική ιαπωνική καλλιγραφία αλλά και των Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik ως προς τα καθημερινά σύμβολα της σύγχρονης κουλτούρας (posters) – όπως το κρανίο μιας νεκροκεφαλής και ο Δανδής – Elvis Presley.

Παρόλο που, οι ενότητες κινούνται εννοιολογικά στα πλαίσια της σύγχρονης απεικόνισης και πραγματικότητας και μιλούν για μυθολογικά τέρατα ή πλάσματα, που μόνο ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας θα γεννούσε, αξίζει να παρατηρήσουμε πως το αποτέλεσμα θυμίζει πολύ περισσότερο ένα φυτολόγιο. Όπως ένας κιρσός που απλώνεται στο φλεβικό  σύστημα ή ένας κισσός καταπίνει ένα ολόκληρο κτίριο, έτσι και η καλλιγραφική πινελιά του Γ. Νίκα δημιουργεί μια ενοποιητική αφήγηση που μετατρέπεται από συνειρμική σε φυσική.

Κλαδιά, ρίζες, δέντρα και φυλλωσιές αναρριχώνται στις κόκκινες επιφάνειες σαν νευρώσεις. Καμιά φορά θυμίζουν αποστεωμένα ζώα και σπονδυλικές στήλες δεινοσαύρων σε Ρωσικό μουσείο φυσικής Ιστορίας. Σίγουρα όμως η αφοσίωση του και το υφολογικό άπλωμα στον χώρο, δημιουργεί ένα νέο τόπο αναφοράς που θυμίζει ματωμένα ποτάμια, ή αντανακλάσεις ηλιοβασιλέματος σε ήσυχα νερά, όπως τα νούφαρα του Claude Monet έγιναν φλεβώσεις σύγχρονου προβληματισμού.  Σαν μια αέναη ταπετσαρία ενός φανταστικού σπηλαίου Λασκώ και με προφητεία που θυμίζει αρχαία μυθολογία, ο Γ. Νίκας κάνει αναφορά στις πλατωνική οντολογική κλίμακα. Αποτυπώνει την ιδέα να ενυπάρχει της υλοποίησης και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει ακριβώς αυτά τα κρυφά νοήματα.

Xρώμα – γραφή

Ως προς το κόκκινο χρώμα, (automatic red) αντιλαμβανόμαστε τον δυναμισμό, την επανάσταση, την αντίθεση αλλά και το χρώμα μια ριζοσπαστικής γενιάς που μάχεται για την ελευθερία. Το μαύρο-κόκκινο είναι συνυφασμένο με την αναρχική σκηνή, όμως ο Γ. Νίκας συνθέτει ένα απολιτικό σενάριο, που αυτές οι αναφορές λειτουργούν μόνο σημειολογικά. Το κόκκινο πεδίο του φόντου, μοιάζει τυπογραφικό αλλά με προσεκτική παρατήρηση βλέπουμε μια χειρονομιακή φαρδιά πινελιά να εξελίσσεται από αριστερά προς τα δεξιά, δίνοντας μια υφή που θυμίζει σύγχρονα ευτελή υλικά όπως πλαστικό. Άλλωστε μέλημα της Pop Art κουλτούρας, την οποία ασπάζεται, είναι να θίξει με ειρωνεία, καθημερινά ζητήματα που βρίσκονται στο προσκήνιο, θεοποιώντας ευτελή είδωλα. Με γραφιστικά σχεδόν αποτυπώματα, με μηχανική χειρονομία, έντονο καθαρό κόκκινο χρώμα και γεωμετρικά σχήματα έρχεται πιο κοντά στην κριτική της  σημερινής καθημερινότητας.

Η γραφή του είναι επαναλαμβανόμενη και συνειρμική, σαν ένα παιχνίδι Dada, σαν ένα κομμάτι από τον πίνακα του Picabia “Loel cacodylate”.  Με αφορμή το “Our Heads are round, so our thoughts can change directions” ο Γιώργος Νίκας φαντάζεται ένα αντίστοιχό έργο με εκείνο το βιβλίο του Andre Breton και του Paul Έluard “ Η Άμωμος Σύλληψη” εμπνεόμενος από την παραληρηματική γραφή των φρενοβλαβών. Στοιχεία από σινοϊαπωνική κουλτούρα δεν λείπουν, ενώ Τaο – διαγράμματα και καλλιγραφίες φαίνεται να έχουν ενσωματωθεί στην γραφή του δημιουργώντας ένα καυστικό λεξιλόγιο εναποθετημένης παρατήρησης.

Αποφθεγματικά, παρατηρούμε έναν αυστηρό τρόπο έκφρασης, που κρύβει μέσα του πλήθος αναφορών και συνθέτει μια φιλοσοφική πραγματεία γύρω από την αντίληψη του καλλιτέχνη περί κοινωνικής ηθικής. Σίγουρα, αυτές οι αναφορές καθρεπτίζουν συνειρμικά στον θεατή ζητήματα καθημερινού προβληματισμού, οι διαφορετικές κουλτούρες, η αυτόματη γραφή, το όνειρο, οι πολιτικές αντιθέσεις, το σύγχρονο ντιζάιν, Tattoo art, σύμβολα από τη ροκ μουσική σκηνή και η κριτική στα νέα δεδομένα είναι καίρια ζητήματα. Ένα κάλεσμα σε μια ανοιχτή κουβέντα γεμάτη ερωτηματικά και αμφιταλαντεύσεις, είναι πρωταρχικό μέλημα αυτής της εικαστικής πρακτικής.

Νιόβη Κρητικού | Επιμελήτρια | Εικαστικός

 

…Λίγα λόγια από τον δημιουργό Automatic Red

«Επιχειρούνται αμφίσημες ή πολυσήμαντες συνθέσεις οι οποίες απορρέουν από ελεύθερες, ενεργειακές, συμπαντικές ροές – κινήσεις όπως τις διαισθάνομαι χειρονομιακά, αποκρυπτογραφώντας μύθους, παραδόσεις.

 Τα σινοϊαπωνικά στοιχεία (Ουκίγιο-ε ή εικόνες του επιπλέοντος κόσμου) απαντώνται σημειολογικά, μέσω του γεμάτου και του κενού, των έκκεντρων συνθέσεων, της διαίσθησης της μερικότητας.

 Μέσω της πολυσημίας αναπαράγω ένα δυνητικά απεριόριστο πεδίο σημασιών. Αντιλαμβάνομαι δηλαδή τον χώρο ως ενεργειακό πεδίο και μέσω ενός είδους αυτόματης γραφής, καλλιγραφίας, άλλοτε απεικονίζω φυτομορφικά μέρη, άλλοτε μέσω της εξερεύνησης του “Vanitas”, της “Pop” κουλτούρας, “Rock” αισθητικής (εξώφυλλα δίσκων και αφίσες) και των “Comics”, αφηγούμαι ιστορίες με φαντάσματα, σημεία και τέρατα και δράκους επηρεασμένος από το θέατρο και ευρύτερα τις τέχνες, τη κλασική παράδοση.

 Οι συνθέσεις παραπέμπουν επίσης σ’ ένα σουρεαλιστικό ασυνείδητο ως συνειρμοί ή ακόμη ένα σύχρονο είδος άναρχου αραβουργήματος ή ταπετσαρίας και αποτυπώνονται με μια αίσθηση αχειροποίητου. Μετά από σχηματικούς και χρωματικούς πειραματισμούς κατέληξα κυρίως στη διχρωμία του ζοφερού αλλά και αρκετά φωτεινού ερυθρού καδμίου σε συνδυασμό με το μαύρο χρώμα. Το ερυθρό παραπέμπει στην ενέργεια, την αγάπη αλλά και το αίμα, τη θεία κοινωνία, τη ζωή αλλά και τη δυστοπία, τον πλούτο και την αρχαιότητα. Είναι ένα είδος ζωγραφικού – πλατωνικού ίσου όπως αντίσοιχα το χρυσό συναντάται ως φόντο – άπειρο στη Βυζαντινή Τέχνη.

 Αντίστοιχα το μαύρο χρώμα αναλογεί σ’ ένα είδος αριστοτελικής μάζας όπως αυτή τυχαία συναντάται στη φύση και συμπλέει στον άπειρο χώρο – ενέργεια.»

Γιώργος Νίκας | Καλλιτέχνης

 

 

 

 

“Automatic Red”

EN

Giorgos Nikas is bound into a Pop aesthetics culture, as at first glance, the marriage of a monochromatic painting and the calligraphy, is pretty obvious. Driven by contemporary aesthetics of postmodernism, with its complex of different elements, he incorporates into his painting points of a conceptual field.

The influences from abstract expressionism take us to the heritage of the zipp painting of Barnett Newman but also of the Savage Pencil’s writings, Kazimir Malevich’s “red square”, Clyfford Still’s form, Henri Michaux in associative Japanese calligraphy but also by Andy Warhol, Coop, Kaz, Frank Kozik in terms of everyday symbols of modern culture (posters) – such as the skull and Dandy – Elvis Presley.

Although, the sections move conceptually in the context of modern depiction and reality, he refers to mythological monsters or creatures, which only a science fiction story would give birth to. It is worth noticing that the result is much more reminiscent of a botanical garden. Like a varicose vein spreading into the venous system or an ivy swallowing an entire building, G. Nikas’s calligraphic touch, creates a unifying narrative that turns from associative to physical.

Branches, roots, trees and foliage climb the red surfaces like ribs. Sometimes they resemble fossilized animals and dinosaur spines in a Russian natural history museum. But surely, his dedication and the stylistic spread in the space, creates a new place of reference that reminds of bloody rivers, or sunset reflections in quiet waters, like Claude Monet’s water lilies became veins of modern reflection. Like a perpetual tapestry of a fantastic Lascaux cave and with a prophecy reminiscent of ancient mythology, G. Nikas makes reference to the Platonic ontological scale. He captures the idea of ​​immanent realization, and he tries to convey precisely these hidden meanings.

Color- writing

As for the color red, we perceive dynamism, revolution, opposition but also the color of a radical generation fighting for its freedom. Black-red is intertwined with the anarchist scene, but G. Nikas composes an apolitical scenario, in which these references function only semiotically. The red field in the background looks typographic, but with careful observation, we see a gestural stroke progressing from left to right, giving a texture of modern low-grade materials, such as plastic. After all, the concern of Pop Art culture, which he embraces, is to ironically address everyday issues that are in the foreground, deifying lowly idols. With almost graphic prints, with a mechanical gesture, intense pure red color and geometric shapes it comes closer to the critique of today’s everyday life.

His writing is repetitive and associative, like a Dada writing or a piece from Picabia’s painting “L’oel cacodylate”. On the occasion of “Our Heads are round, so our thoughts can change directions“, Giorgos Nikas imagines a work similar to the book by Andre Breton and Paul Éluard “The Innocent Concept“, inspired by the delusional writing of lunatics. Elements of Sino-Japanese culture abound while Tao – diagrams and calligraphy seem to have been incorporated into his writing, creating a scathing vocabulary of stored observation.

Literally, we observe a strict way of expression, which hides within it a multitude of references, which compose a philosophical treatise around the artist’s perception of social ethics. Certainly, these references associatively reflect issues of everyday concern to the viewer, different cultures, automatic writing, dreaming, political contrasts, contemporary design, tatoo art, symbols from the rock music scene and criticism of the new data are key issues. An invitation to an open conversation full of questions and hesitations is a primary concern of this visual practice.

Niovi Kritikou | Curator | Visual Artist

…From the artist

Ambiguous compositions are attempted which derive from free, energetic, cosmic flows – movements as I sense them gesturally, deciphering myths, traditions.

 Sino-Japanese elements (Ukiyo-e or images of the floating world) are found semiotically, through the full and the empty, eccentric compositions, the intuition of partiality.

 Through polysemy I reproduce a potentially limitless field of meanings. That is, I perceive space as an energy field and through a kind of automatic writing, calligraphy, sometimes I depict phytomorphic parts, sometimes through the exploration of “Vanitas”, “Pop” culture, “Rock” aesthetics (record covers and posters) and “Comics “, I tell stories with ghosts, signs and monsters and dragons influenced by the theater and more widely the arts, the classical tradition.

 The compositions also refer to a surrealist unconscious as associations or even a contemporary kind of anarchic arabesque or tapestry and are captured with a sense of the handmade. After schematic and color experimentation, I mainly arrived at the dichroism of the gloomy but also quite bright cadmium red in combination with the color black. Red refers to energy, love but also blood, divine communion, life but also dystopia, wealth and antiquity. It is a kind of pictorial – platonic equal as gold is found as a background – infinite in Byzantine Art.

 Correspondingly, the black color corresponds to a kind of Aristotelian mass as it is accidentally found in nature and merges into infinite space – energy.”

George Nikas | Artist

 

“Dandy”, 2022, Acrylics on canvas, 120x100cm

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΝΙΚΑΣ

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Γεώργιος Νίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Αγγλία στο «Birmingham Polytechnic – University of Central England in Birmingham» και στον Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Τεχνολογικό Όμιλο, Σχεδιασμό Βιομηχανικών Προϊόντων με δασκάλους τον Ανδρέα Βαρώτσο, τον Θανάση Μουτσόπουλο και τον Μάνο Στεφανίδη. Η Πανελλήνια Ένωση Διακοσμητών του απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερης ιδέας σχεδιασμού στον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό. Ολοκλήρωσε τον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών ως απόφοιτος του προγράμματος «MA in Design» του Πανεπιστημίου «Middlesex» του Λονδίνου με διάκριση αφού εργάστηκε στην Αθήνα, με θέμα Διπλωματικής Εργασίας βασισμένο σε τμήμα της επαναστατικής εργασίας του κορυφαίου Ιάννη Ξενάκη σχετικά με τον σχεδιασμό ψηφιακής Μουσικής μέσω Ζωγραφικής, Σχεδιασμού και Κινούμενων εικόνων («video»). Από το 2012 ως το 2017 φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών στο Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής με δασκάλους τον Τάσο Χριστάκη, Ζάφο Ξαγοράρη, Γιάννη Κονταράτο και αποφοίτησε με άριστα. Ο Γεώργιος Νίκας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολύπλευρου καλλιτέχνη που δραστηριοποιείται σε διαφορετικές μορφές Σχεδιασμού και Τέχνης. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές κυρίως από το 2001 έως σήμερα στην Ελλάδα, την Ισπανία (Μαδρίτη, «DEARTE 2008»), και την Ιταλία (Μπολζάνο, «kunStart 08»), σε συνεργασία με τη «Galeria Gaudi» (Μαδρίτη).

Our page:https://www.metsartscentre.gallery/Automatic-red/

Find the artist:  https://www.instagram.com/georgesnikas/

ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΧΕΔΙΟΥ & ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΥΓΟΤΕΜΠΕΡΑΣ

Η Εικονουργία θα πραγματοποιήσει ένα ανοικτό μάθημα ( Open Class)  με τον Γιώργο Κόρδη ζωγράφο – εικονογράφο, με σκοπό την παρουσίαση του τρόπου λειτουργίας των μαθημάτων – σπουδών της σχολής για το νέο Ακαδημαϊκό έτος 2022-23.

Πιο συγκεκριμένα, ο Γιώργος Κόρδης θα αναφερθεί στην νέα δομή και τον τρόπο που διενεργούνται τα μαθήματα για την επίτευξη των στόχων της σχολής ως προς την εξέλιξη των σπουδαστών της στην Τέχνη των εικόνων – εικονογραφίας.

Το ανοικτό μάθημα  (Open Class) θα περιλαμβάνει  2 ενότητες.

Στο πρώτο μάθημα   θα έχετε την δυνατότητα να δείτε  τον δημιουργικό  τρόπο σχεδιασμό προσώπων και συνθέσεων και στο δεύτερο θα έχετε την ευκαιρία να βιώσετε από κοντά τον τρόπο της ξηρής αυγοτέμπερας με υποζωγράφιση  με τον Δάσκαλο Γιώργο Κόρδη.

Για όσους αγαπούν την τέχνη της εικόνας θα είναι χαρά μας να  φιλοξενηθούν στο χώρο έχοντας μια προσωπική εμπειρία για την φιλοσοφία της σχολής.

  • Ενότητα 1η : Σχέδιο.  Δευτέρα,13 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στο Κέντρο Τεχνών Μέτς Ευγενίου Βουλγάρεως 6 https://www.metsartscentre.gallery/
  • Ενότητα 2η :  Αυγοτέμπερα. Παρασκευή, 17 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στη Σχολή της Εικονουργίας Ηλιουπόλεως 34, Παγκράτι Αθήνα

eikonourgia2019@gmail.com

  • μπερα. Παρασκευή, 17 Ιουνίου και ώρα 6.00 ~ 9.00 στη Σχολή της Εικονουργίας Ηλιουπόλεως 34, Παγκράτι Αθήνα 

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ 👉ΕΙΚΟΝΟΥΡΓΙΑ

Σας περιμένουμε!!

 

Ξενάγηση στην ομαδική Έκθεση της ομάδας ΩΧΡΑ από τον Γιώργο Κόρδη

Το Σάββατο 14.05.2022 και ώρα 12:00 – 14:00 και την Δευτέρα 16.05.2022 και ώρα 19:00 – 21:00, ο Γιώργος Κόρδης στο πλαίσιο της έκθεσης  “Με Πάθος και Ανάσταση και καλή Χαρά” η οποία παρατάθηκε μέχρι τις 21.05.2022 θα κάνει ξενάγηση στα έργα της έκθεσης, θα συζητήσει με τους παρευρισκομένους και θα δείξει τεχνικές ψηφιακής ζωγραφικής.

Οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη χαρά να λάβουν σε ψηφιακή μορφή αντίγραφο του έργου που θα δημιουργηθεί.
Σας περιμένουμε!

Με πάθος και Ανάσταση και Καλή Χαρά

Εγκαίνια:
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 18.00 – 21.00,
Οι καλλιτέχνες της ΩΧΡΑ τους οποίους συνδέει η κοινή αλλά ποικιλόμορφη αναφορά τους στην ελληνική-βυζαντινή εικαστική παράδοση, παρουσιάζουν στην ετήσια έκθεσή τους εικόνες με αναφορά στην Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα αλλά και άλλες εικαστικές δημιουργίες τους εμπνευσμένες από την χαρά της Άνοιξης και της ζωής.
Στις δημιουργίες τους, δουλεμένες με διάφορα υλικά πού ξεκινούν από την παραδοσιακή αυγοτέμπερα και φτάνουν μέχρι την ψηφιακή ζωγραφική, συνδυάζονται οργανικά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής ζωγραφικής αλλά και στοιχεία από πολλές και διάφορες τάσεις του μοντερνισμού.
Όμορφα έργα που δείχνουν πώς μπορεί η ελληνική εικαστική παράδοση να έχει συνέχεια και να είναι ζώσα έκφραση σύγχρονων καλλιτεχνών σε μια μεταμοντέρνα εποχή και σε έναν κόσμο που τρέπεται διαρκώς αναζητώντας παντού την ομορφιά και την λύση στα προβλήματα που ταλανίζουν τις κοινωνίες μας.
Συμμετέχουν:
Χριστίνα Δουληγέρη, Μπάμπης Πυλαρινός, Γιώργος Κόρδης, Δήμητρα Ψυχογιού, Φώτης Βάρθης, Νεκτάριος Μαμάης, Κώστας Λάβδας, π. Σταμάτης Σκλήρης, Μάρια Πάνου, Γιαννούλης Λυμπερόπουλος.
—–
Ωράριο Λειτουργίας:
16, 19, 26, 28, 29 Απριλίου &
3, 5, 6, 7 Μαίου: 18.00 – 21.00.

Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο:

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στο χώρο είναι ελεύθερη. Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη

Πανταζής Τσέλιος: Πλωτό Δάσος

 

Aτομική Έκθεση Χαρακτικής: Πανταζής Τσέλιος “Πλωτό δάσος”

Διάρκεια: 24 Μαρτίου – 12 Απριλίου 2022
Εγκαίνια: Πέμπτη 24 Μαρτίου, 18.00 – 21.00
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00 – 21.00 & Σάββατο: 12.00 – 14.00. Με εξαίρεση την Παρασκευή, 25 Μαρτίου όπου ο εκθεσιακός χώρος θα παραμείνει κλειστός. ——–

Σε αυτή την ενότητα δουλείας, ο εικαστικός Πανταζής Τσέλιος, παρουσιάζει στο Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ είκοσι ένα (21) χαρακτικά έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν κυρίως με την τεχνική της υψιτυπίας / ξυλογραφίας. Ο Τσέλιος ως κίνητρο δημιουργίας στρέφεται γύρω από τρεις βασικούς παράγοντες. Πρώτος, ο φυσικός κόσμος. Πιο συγκεκριμένα, τα ορεινά δάση της νοτιοανατολικής Ευρώπης (Βαλκανική χερσόνησος) με την μοναδική ποικιλία ειδών που τα χαρακτηρίζουν. Υστέρα, ο εικαστικός κόσμος της βυζαντινής τέχνης ως προς το πλαστικό και συνθετικό σύστημα του: ο ρυθμός και η σύνθεση της βυζαντινής ζωγραφικής όπου κάνει τα δέντρα να χορεύουν, τα ζώα σχεδόν να ίπτανται και τα βουνά να μοιάζουν με κύματα παλλόμενα. Τελευταίος παράγοντας, η αξία των χρωμάτων και των μοτίβων στη διακοσμητική της λαϊκής τέχνης, καθώς και οι σχετικές αφηγήσεις των απομακρυσμένων ορεινών κοινωνιών. Τα τρία αυτά σκέλη λειτουργούν σαν εφαλτήριο ώστε να απεικονιστούν μέσω της χαρακτικής – εκτυπωμένες στο χαρτί, οι αναμνήσεις τόπων και αισθήσεων. Έτσι, δημιουργείται ένας εικαστικός ιδιωματισμός ως προς τη μορφή, ο οποίος ερμηνεύεται μέσα από τη βυζαντινή σύνθεση, τις παραστάσεις της λαϊκής τέχνης και την παράδοση της τέχνης του βιβλίου με τις ξυλογραφημένες εικονογραφήσεις της.

Μέσα από αυτήν τη ρυθμική ανάγνωση ο κόσμος του δάσους μοιάζει να πλέει αέναα μεταξύ υδάτων, γης και ουρανού. Περιβεβλημένος από ένα ‘’άχρονο’’ κέλυφος αυτός ο κόσμος ζει, αναγεννάται και εξελίσσεται αυτόνομα. Με ή χωρίς την απτή παρουσία και επέμβαση του ανθρώπου. Έτσι, σε όλες τις εικόνες του Τσέλιου απουσιάζει η μορφή του ανθρώπου και των έργων που εκείνος αφήνει στο διάβα του, κι αυτό σαν σχόλιο ως προς τη διαφύλαξη της αυθεντικότητας του φυσικού κόσμου.

Οι συνθέσεις του ως απεικονίσεις ενός παράλληλου με τον άνθρωπο κόσμου επιδοξούν να λάβουν τη θέση ιστοριών και θρύλων, ως να είναι αναμνήσεις και αποτυπώσεις μιας μακρινής όσο και πολύ κοντινής πραγματικότητας. Στα πλαίσια της έκθεσης παρουσιάζεται επίσης το βιβλίο του με τίτλο ‘’Θηριολόγιο’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Cinnabar. Με βάση τα ‘’θηριολόγια’’ του μεσαίωνα στις σελίδες των οποίων οι εικονογράφοι ιστορούσαν ζώα εξωτικά και περίεργα καθώς και τέρατα φανταστικά, ο Τσέλιος επιχειρεί να φτιάξει ένα αντίστοιχο έντυπο σώμα αναφορικό στα μοναδικά και πολλές φορές άγνωστα πλάσματα των δασών μας. Έτσι δημιουργήθηκε ένα ιδιότυπο σύγχρονο θηριολόγιο με διάθεση γεφύρωσης της απόστασης του αστικού ανθρώπου από το φυσικό του περιβάλλον. Σε αυτό περιέχονται 9 ‘’σκηνές’’ (ξυλογραφίες σε πλ. ξύλο) όπου εικονίζονται χαρακτηριστικά ζώα των δασών της οροσειράς της Πίνδου. Κάθε μία από αυτές της εικόνες δημιουργεί μια αφηγηματική σύνθεση, όπου η εκάστοτε ιστορία νοηματοδοτείται από τον τίτλο του έργου. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μικρό λεύκωμα / παραμύθι, με περιορισμένο γραπτό λόγο. Στόχος του είναι να βάλει τον αναγνώστη στην συγκρότηση μιας εκτενούς ιστορίας, κάθε φορά μοναδικής για τον καθένα μας.

page1image40753536 page1image40751808

Ο Ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ, Γιάννης Γουρζής, για τον Πανταζή Τσέλιο, σημειώνει:

Από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Πανταζής Τσέλιος φανέρωσε την αγάπη του προς την Χαρακτική τέχνη και αισθητική, ειδικά σε εκείνο τον τομέα που αφορά στην κλασική Χαρακτική. Τον θυμάμαι να σκύβει με περίσσια προσοχή και θρησκευτική ευλάβεια στο έργο και στη μελέτη του, προκειμένου να αποδώσει τις σκέψεις του. Με σχολαστικότητα, πίστη, αγάπη και προσήλωση, όχι μόνον σπούδασε τις αξίες της Χαρακτικής αλλά και παρουσιάζει στην ατομική του έκθεση, έργα τα οποία τα χαρακτηρίζει η αξία των προτερημάτων που διαθέτει. Με ιδιαίτερη κλίση στην ξυλογραφία και τις αισθητικές της αξίες, ο Πανταζής προσπαθεί να μας μυήσει στην Χαρακτική. Με τρόπο βιρτουόζου- θα μπορούσαμε να πούμε- αποδίδει τις σκέψεις του με χαρακτήρες και ηθικές αξίες οι οποίες τείνουν να τελειώνουν με τη σημερινή κοινωνική υπόσταση που προβάλλονται. Έγχρωμες ξυλογραφίες παρουσιάζουν το θέμα και το περιεχόμενο των αξιών που υποστηρίζει και πάνω στις οποίες αυτές αρχές εργάζεται. Συνθέσεις κλασικές μιας καθημερινότητας της φύσης, σκηνές βγαλμένες μέσα από ένα βουκολικό περιβάλλον, εκτίθενται στην εργασία του. Σχεδιάζει με ακρίβεια, χαράσσει με ακρίβεια, τυπώνει με ακρίβεια και όλο αυτό, φανερώνει την αγάπη του για αυτό με το οποίο αθλείται στην τέχνη. Σεμνός και ακούραστος καταθέτει κομμάτι της ψυχής του προκειμένου να μας δείξει με τον τρόπο του εκείνα τα οποία χάνονται… Ο Πανταζής είναι πολέμιος της εξαφάνισης των αξιών και το δείχνει με την αγάπη με την οποία επιμελείται το έργο του. Πιστός στο Όραμά του φιλοτεχνεί σκηνές που ενώ είναι φυσιοκρατικές, ο θεατής θα μπορούσε να τις δει και με αλληγορικό τρόπο, σαν ένα κόσμο που τείνει να χαθεί αλλά ταυτόχρονα υπάρχει.

Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στο χώρο είναι ελεύθερη.

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Τεχνών ΜΕΤΣ απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

Το Τσέμπαλο στο Μετς: Γιούλη Βεντούρα

Στα πλαίσια της ομαδικής έκθεσης ζωγραφικής, ο Άτοπος Άλλος (10/2 – 5/3, επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου), το Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ , παρουσιάζει:

Ρεσιτάλ τσέμπαλου Γιούλη ΒΕΝΤΟΥΡΑ

Συμμετέχει η σοπράνο Ρέα ΒΟΥΔΟΥΡΗ

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου & Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 8μ.μ.

Πρόγραμμα

Jean-Henri D’ANGLEBERT (1629-1691) Chaconne de Phaéton Chaconne de Galatée Passacaille d’Armide

Antoine FORQUERAY (1672 –1745) La Sylva Jupiter

Jean-Philippe RAMEAU (1683 – 1764) L’entretien des Muses Les Cyclopes

Κωνσταντίνος ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ Fantasia 2022 Α εκτέλεση (αφιερωμένη στην Γιούλη ΒΕΝΤΟΥΡΑ)

Μίκα ΚΟΡΔΗ Η πέτρα-Η σπουδή-Η Περσεφόνη, ένα τραγούδι πάνω στο ποίημα Persephone, της Sara Virginia Shevlane.

Παύλος ΒΕΝΤΟΥΡΑΣ Το κάλεσμα της γοργόνας, άρια στον πίνακα που φιλοτέχνησε ο Γιώργος ΚΟΡΔΗΣ στο τσέμπαλο της συναυλίας.

Ρέα ΒΟΥΔΟΥΡΗ σοπράνο

Γενική είσοδος 10 ευρώ

Η Γιούλη Βεντούρα, γεννήθηκε στην Αθήνα, πήρε το δίπλωμα του τσέμπαλου, τον Ιούνιο του 1999 με άριστα από τη σχολή Vignanelli στο Atheneum με καθηγήτρια την τσεμπαλίστα και λογοτέχνιδα Μαργαρίτα Δαλμάτη. Από το 2005 συνέχισε τις σπουδές της με τον prof. Gordon Murray καθηγητή στο Univertität für Musik und Darstellende Kunst της Βιέννης με τον οποίο μελέτησε έργα γερμανικού μπαρόκ καθώς και έργα 20 αιώνα. Συνέχισε με την τσεμπαλίστα Blandine Verlet στο Παρίσι cours de perfectionism Συνεργάζεται με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών από το 2000 καθώς στο ωδείο Νικόλαος Μάντζαρος επι σειρά ετών θεσμοθέτησε τον κύκλο συναυλιών ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΕΜΠΑΛΟ υπό την αιγίδα της Ένωσης και πολλοί Έλληνες συνθέτες της έχουν αφιερώσει έργα όπως Μπαμπης Κανάς, Παύλος Βεντούρας Σπύρος Μάζης, Κωνσταντίνος Λυγνός Ο Μίμης Πλέσσας, το 2004 έγραψε και αφιέρωσε στη Γιούλη Βεντούρα το πρώτο κονσέρτο για τσέμπαλο Έλληνα συνθέτη, το οποίο παρουσίασε σε 1η εκτέλεση στις 25 Απριλίου 2005 στην αίθουσα Δαΐς.με κουαρτέτο εγχόρδων, καθώς και αρκετά έργα για σόλο τσέμπαλο και μουσικής δωμάτιου Παρουσίασε το έργο After Handels Vesper του Gavin Bryars παρουσία του συνθέτη σε επίσκεψη του στην Αθήνα το έργο ηχογραφήθηκε και είναι στο επίσημο site του συνθέτη ως ερμηνεία αναφοράς Το έτος 2010 συνεργάστηκε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων ως σολίστ, ερμηνεύοντας σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα, το κοντσέρτο του Φίλιπ Γκλας, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη Το 2014 έπαιξε ζωντανά και παρουσίασε στο Τρίτο πρόγραμμα για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο τις Παραλλαγές Γκολντμπεργκ του Ι.Σ Μπαχ Έχει ηχογραφήσει έργα για σόλο τσέμπαλο Γερμανών συνθετών, έργα Ελλήνων συνθετών καθώς και τις Παραλλαγές Γκολντμπεργκ.

Έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση του τμήματος Παλαιάς Μουσικής του ωδείου Νικόλαος Μάντζαρος όπου έχει προσκαλέσει και διοργανώσει σεμινάρια με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες όπως Mark Kroll, του τσεμπαλίστα και αρχιμουσικού της ορχήστρας και χορωδίας Baroque του Amsterdam, Ton Koopman και του τσεμπαλίστα και οργανίστα, καθηγητή της London Royal Academy of Music, Terence Charlston,τον Bob Van Asperen τον Pierre Hantai τον Michael Chance ,Berten D’Hollander Το 2017 ίδρυσε και διευθύνει το σύνολο Παλαιάς Μουσικής Corde Varianti Νέα λαμπρή τσεμπαλίστα με υπέροχο τουσε και ρυθμική πλαστικότητα ….κριτική του Γιώργου Λεωτσάκου στην εφημερίδα express 6-3-2010 info@julieventoura.gr www.julieventoura.gr

Απαραίτητη προκράτηση θέσης:

Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο της έκθεσης. Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

Πέντε Χαράκτριες

Πέντε Χαράκτριες:

Βιβή Παπαδημητρίου, Αριστέα Χαρωνίτη, Plamena Antonova Doycheva,

Yolanda Carbajales, Isabel Somoza

στο Κέντρο Τεχνών ΜΕΤΣ

επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς

 

Εγκαίνια: Σάββατο 13 Νοεμβρίου, 19.00 – 22.00

Διάρκεια: 13 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου

Ωράριο λειτουργίας: Τρ., Πέμπτη, Παρ., 18.00 – 21.00 & Σάββατο, 12.00 – 15.00.

Aπαραίτητη η προκράτηση θέσης (βλ. παρακάτω)

 

 

Η καινούργια πρόταση του «Μετς» (Ευγ. Βουλγάρεως 6) φέρνει τρεις χαράκτριες από το εξωτερικό μαζί με δύο νεότερες Ελληνίδες που έχουν δώσει δείγματα γραφής στην εγχώρια κοινότητα των χαρακτών μας. Μετά την αφιερωματική έκθεση στον μάστορα Τάσσο με το «Ρεμπέτικο», πέντε γυναίκες δημιουργοί, καθεμία με τη δική της προσωπικότητα, με το δικό της εκφραστικό και πλαστικό κλίμα, παρουσιάζονται με έργα που στοιχειοθετούν την καλλιτεχνική τους φυσιογνωμία. Η πρόταση δεν έρχεται ως αποτέλεσμα του «συρμού» που επιτάσσει την καλλιτεχνική «δικαίωση» με πρόσχημα την ταυτότητα του φύλου. Στον τόπο μας η τέχνη της χαρακτικής ευτύχησε στο πρόσωπο γυναικών που το έργο τους καταξιώθηκε όσο ζούσαν. Τα παραδείγματα είναι πολλά και η «μήτρα» αυτής της παραδοσιακής τέχνης εξακολουθεί να παράγει νέες, ταλαντούχες χαράκτριες. Ωστόσο, ζητήματα υπάρχουν συνολικά, στον τρόπο που η χαρακτική στη χώρα μας υποστηρίζεται, προωθείται και εντέλει ανταμείβει τους ίδιους τους δημιουργούς. 

Ο Παύλος Κόρδης οργάνωσε στο «Μετς» την συνάντηση των πέντε χαρακτριών, επιχειρώντας να δώσει βήμα στη σύγχρονη χαρακτική δημιουργία. Από τη γείτονα Βουλγαρία μας έρχεται η Αντόνοβα Ντούτσεβα (Antonova Doycheva γ. 1976), με σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Σόφιας.  Η λατινοαμερικάνα Γιολάντα Καρμπαχάλες (Yolanda Carbajales γ. 1968) σπούδασε Καλές Τέχνες στη Σαλαμάνκα και ζει στην Ισπανία απ’ όπου μας έρχεται και η Ιζαμπέλ Σομόθα (Isabel Somoza, g. 1973), επίσης σπουδαγμένη στη Σαλαμάνκα. Απόφοιτες της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Αριστέα Χαρωνίτη (γ. 1982) και η Βιβή Παπαδημητρίου (γ. 1978) ολοκληρώνουν την συνάντηση των χαρακτριών. 

Οι μάσκες και τα εξπρεσιονιστικά προσωπεία της Αριστέας Χαρωνίτη στο τσίγκο και το ξύλο,  γίνονται σύμβολα ενός κόσμου κρυπτικού με μια ειρωνεία που απηχεί ίσως το ιδίωμα του Τζέιμς Ένσορ. Η Χαρωνίτη δεν παρακάμπτει τις δυσκολίες του υλικού της. Η δουλειά που παρουσιάζει, μαρτυρεί την συστηματική της μελέτη, την επιμονή στις αναζητήσεις της, την τιμιότητα της κατεύθυνσής της.

Κι αν με τον όρο εξπρεσιονισμός εννοούμε την τέχνη όπου η μορφή γίνεται το πρόσχημα για να εκφράσει ο δημιουργός τις προσωπικές του ανησυχίες, για να μεταπλάσει τα πράγματα μέσα στο δικό του κλίμα, τότε η τέχνη της Βιβής Παπαδημητρίου έχει έξαρση εξπρεσιονιστική. Η καλλιτέχνις απεχθάνεται κάθε κομψότητα, κάθε φτηνή χάρη, μα βρίσκει τη δικαίωσή της στη ρωμαλεότητα των μορφών, στο τολμηρό σχέδιο. Με δύναμη αναβρύζει ένας μυστηριακός κόσμος, που είναι δίπλα μας, υπάρχει. Τούτες οι μορφές της μπορούν να στέκουν στη γερή τους δομή, με μια στερεότητα κατασκευής που γίνεται το θεμέλιο της έκφρασής της. Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οδηγημένη από τις κατακτήσεις της, θα προχωρήσει ακόμη παραπέρα, στη διατύπωση ενός δικού της πλαστικού χώρου.

Έτσι και τα χαρακτά έργα της Αντόνοβα Ντούτσεβα είναι δείγματα ενός καλά καταρτισμένου τεχνίτη. Είναι φανερή η προσήλωσή της σε μια «κλασική» χαρακτική αγωγή όπου μας δίνει έργα με τεχνική άνεση και λεπτότητα που κάποτε αγγίζει τη μαεστρία. Όσο και να φαίνεται διακοσμητικός ο τρόπος της, η ματιέρα της αναδίνει μια χαμένη ομορφιά. Δεν εικονογραφεί όμως απλώς με λεπτομέρειες το αντικείμενό της. Υποβάλλει την άπιαστη ύλη των λουλουδιών της και μας αποκαλύπτει την ιδιαίτερη χάρη τους.

Από την άλλη, το όραμα της Ισπανίδας Ιζαμπέλ Σομόθα αποκτά μια δική της υφή. Οι μορφές της ελευθερώνονται και το χαρακτικό της έργο γίνεται αυτόνομος ζωγραφικός πίνακας. Το έργο της θα μπορούσε θαυμάσια να σταθεί σε οποιοδήποτε περιβάλλον, καθώς έχει κρατήσει μια άμεση αίσθηση ζωής. Δεν περιγράφει, αλλά ζητά να πάει πιο πέρα καθώς το νόημα των μορφών της είναι, εκτός απ’ το απρόοπτο της μορφής, ένα βαθύ ανθρώπινο αίσθημα, το ενδιαφέρον για ό,τι κάνει το μυστήριο της ζωής.

Η Γιολάντα Καρμπαχάλες παρουσιάζει με σπάνια αίσθηση του υλικού της, τρόπους και αποτελέσματα που δεν είμαστε συνηθισμένοι να βλέπουμε στο είδος αυτό της χαρακτικής. Κι όμως, δεν υπάρχει καμία φλύαρη επίδειξη. Ξαφνιάζεται ίσως κανείς όταν πληροφορείται ότι υπάρχουν, σε μερικά από τα έργα της, πάνω από τέσσερα χρώματα!  Γιατί όλα είναι δεμένα, όλα δείχνουν απολύτως μελετημένα. Η Καρμπαχάλες θα μπορούσε να διαλέγεται με την ζωγραφική του Σωτήρη Σόρογκα, γιατί το τεχνικό της επίτευγμα έχει απογειώσει τις διαβαθμίσεις του φωτός και της σκιάς. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι τα έργα της συνιστούν «μάθημα» σε όποιον έχει ειδικό ενδιαφέρον για την τέχνη της χαρακτικής.

Γιώργος Μυλωνάς, Ιστορικός Τέχνης

 

 

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στον παρακάτω σύνδεσμο:

 

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

Αριστομένης Θεοδωρόπουλος | ΕΞΩ

Έκθεση Αριστομένης Θεοδωρόπουλος | ΕΞΩ
Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου
Χώρος: Μετς Κέντρο Τεχνών, Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Αθήνα
Διάρκεια: 21 Οκτωβρίου – 06 Νοεμβρίου 2021
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή, 18:00 – 21:00. Σάββατο, 11:00 – 16:00

 

Η είσοδος είναι ελεύθερη, με απαραίτητη την κράτηση θέσης καθώς η έκθεση είναι επισκέψιμη σε περιορισμένο αριθμό επισκεπτών (9 άτομα ανά 1 ώρα)

 

ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ, ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Η τρίτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Αριστομένη Θεοδωρόπουλου με τίτλο ΕΞΩ
πραγματοποιείται στο χώρο Μετς Κέντρο Τεχνών και αποτελείται από το πιο πρόσφατο σώμα
δουλειάς του εικαστικού. Μετά από δύο ατομικές εκθέσεις, ΦΕΥ : ΕΔΩ (2018) και ΦΕΥ : Πριν
την Ηχώ (2019), ο Θεοδωρόπουλος μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε όλα εκείνα τα αθέατα
σημεία που μας περιβάλλουν και βρίσκονται έξω από τα όρια των καταστάσεων που βιώνουμε.
Η στιγμή που κάτι τελειώνει είναι ταυτόχρονα η στιγμή που κάτι νέο ξεκινά. Συνήθως
αντιλαμβανόμαστε τη ζωή ως μια σειρά επεισοδίων, μια αλληλουχία γεγονότων, αγνοώντας όλα
εκείνα τα ενδιάμεσα στοιχεία που ολοκληρώνουν την πραγματικότητα μας. Τα στοιχεία αυτά,
που βρίσκονται ανάμεσα σε προκαθορισμένες θέσεις, συχνά περνούν απαρατήρητα και
αποβάλλονται ως άχρηστα ή παρασιτικά. Ωστόσο, αυτά είναι οι καταλύτες που μπορούν να
μεταβάλλουν μια συνθήκη, μια κατάσταση, μια σχέση. Ο Θεοδωρόπουλος δημιουργεί στους
πίνακες του αινιγματικά, ατμοσφαιρικά τοπία χωρίς απαραίτητα να προδιαγράφει τα σημεία της
αρχής και του τέλους, για να υπογραμμίσει τη σημασία όλων αυτών των ενδιάμεσων
καταστάσεων που συνήθως παραβλέπονται.

 

Τα έργα που παρουσιάζονται, δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της δύσκολης και απαιτητικής
προηγούμενης περιόδου όπως αυτή διαμορφώθηκε από την πρωτοφανή υγειονομική κρίση και
τον υποχρεωτικό εγκλεισμό που τη συνόδεψε. Η αίσθηση της συνεχόμενης κίνησης στις φόρμες
των έργων του εικαστικού, μοιάζει να σχηματίζει πολλαπλές νοητές διαδρομές. Αυτή η
αμηχανία, συνδέεται με τις συνθήκες αυτές, που τις χαρακτήριζε μια αλλόκοτη αστάθεια. Ο
θεατής γίνεται κοινωνός μιας ενδιάμεσης κατάστασης, ενός μη συγκεκριμένου χώρου, καθώς
αποκαλύπτονται μπροστά του όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που έχουμε μάθει να αγνοούμε ή
που μας προκαλούν συναισθήματα που ίσως να μην θέλουμε να βιώσουμε. Παράλληλα, η
σκόπιμη ανθρώπινη απουσία στη νέα του δουλειά, επιτρέπει την ανάπτυξη προσωπικών
ερμηνειών και αφηγήσεων σχετικά με τις έννοιες της απομόνωσης και της ύπαρξης. Έτσι, τα
έργα της έκθεσης αποκτούν τόσες αφηγήσεις όσες και οι άνθρωποι που τα κοιτούν.
Ωστόσο, όταν βρίσκεται κανείς σε αυτή την ενδιάμεση συνθήκη, δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα
ένταση ανάμεσα σε αντίθετες ροπές που είναι ικανή να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων.
Όπως ένα δυνατό γέλιο μπορεί να μεταμορφωθεί σε δυνατό κλάμα και για μια στιγμή τα δύο να αλληλοϋπάρχουν,                                                                     πριν το ένα υπερισχύσει και εν τέλει εξουδετερώσει το άλλο, έτσι και εδώ, τα αντίθετα συμπίπτουν και συνυπάρχουν σε άρρηκτη αρμονία.                              Η μετάβαση από τη μια συνθήκη στην άλλη γίνεται κάποιες φορές τόσο ανεπαίσθητα που είναι σχεδόν αθόρυβη.
Η έκθεση ΕΞΩ ολοκληρώνεται με μια σκηνοθετική εγκατάσταση από κάρβουνο, με αναφορά
στα σύγχρονα αστικά ερείπια και πώς αυτά μπορούν να επανεφερευθούν, καθώς και με μια
πρωτότυπη μουσική περιβάλλοντος σε σύνθεση του ίδιου. Οι παρεμβάσεις του Αριστομένη
Θεοδωρόπουλου στον εκθεσιακό χώρο του Μετς Κέντρο Τεχνών δημιουργούν μια εμβυθιστική,
ενεργητική και καθηλωτική αίσθηση στο θεατή, δίνοντας έτσι στα έργα ένα τόνο συγκρατημένης
αισιοδοξίας.

Βιογραφικό Αριστομένη Θεοδωρόπουλου:
Ο Αριστομένης Θεοδωρόπουλος ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2018 δημιούργησε το
πολυμεσικό πρότζεκτ ΦΕΥ / FEF, κυκλοφορώντας μέσα από αυτό τις καλλιτεχνικές του
κινήσεις, όπως δύο ατομικές εκθέσεις, μια καλλιτεχνική έκδοση και μουσική. Η πρακτική του
καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία μέσων και υλικών στο σχέδιο, τη ζωγραφική, τον ήχο και τη
μουσική, ενώ διερευνά όλα εκείνα τα νοηματικά σημεία που βρίσκονται ανάμεσα σε αντίθετες
καταστάσεις. Για τον εικαστικό, οι αντιθέσεις αυτές βρίσκονται ανάμεσα στην κλασική δομή και
την αφαίρεση, την ιερή τέχνη και τον υπαρξισμό, την εμπειρία και το υποσυνείδητο, το
παρελθόν και παρόν. Ο Θεοδωρόπουλος έχει ασχοληθεί με τη Σκηνογραφία τόσο για το θέατρο
όσο και για τον κινηματογράφο. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε διάφορους χώρους σε
Ελλάδα και εξωτερικό.
https://www.athfef.com

Απαραίτητη η προκράτηση θέσης παρακάτω

 

Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς – Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη.

 

Το Όνειρο Ενός Γελοίου | Εικαστικό αφιέρωμα στον Φ. Ντοστογέφσκι

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ – ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ  ΣΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΙ

Το έργο του Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογέφσκι είναι σαν ένα υποβρύχιο που
καταδύεται στα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φωτογραφίζει τα δαιδαλώδη
τοπία της για να τα παρουσιάσει μπροστά στα μάτια μας ως ρεαλιστική εικόνα της
αινιγματικής ύπαρξης, η οποία, όσο υπάρχει, πολεμάει την ανυπαρξία.

Ο ίλιγγος που μας προκαλεί η γραφίδα του είναι γιατί βάζει την ύπαρξη να ακροζυγιάζεται
πάνω από τους ερεβώδεις γκρεμούς του μηδενός. Δεν μας αφήνει δηλαδή ούτε για λίγο να
ξαποστάσουμε στη σκιά του εφησυχασμού. Έχει ταυτισθεί ψυχή τε και σώματι με την
αιώνια ανησυχία του πνεύματος. Για τον Ντοστογέφσκι είναι σαν να γλιστράει το μολύβι απ
τα δάκτυλά του, σαν να γλιστράει το τετράδιο πάνω στο τραπέζι του, σαν να γλυστράει το
τραπέζι, σαν να γλυστράει το πάτωμα, σαν να γλυστραει το σπίτι πάνω από την χαίνουσα
ρουφήχτρα του υπαρξιακού κενού. Όμως αφήνει στα γραπτά του να διαφανεί στο βάθος
κάποια ελπίδα , η οποία τρέφεται από την ορθόδοξη παράδοση, από τον ευχαριστιακό
τρόπο υπάρξεως που εβίωσε από μικρός στις εκκλησιές και στα μοναστήρια της πατρίδας
του, από τον Εσταυρωμένο , από την Ανάσταση που διαισθάνεται να μας αναμένει στην
εσχατιά της ανθρώπινης ειμαρμένης.

Αυτό τον κόσμο των ανέλπιδων, μαύρων ηρώων του και των άλλων, των θετικών
ηρώων που βιώνουν μετάνοια, επιχείρησαν να εκφράσουν ζωγραφικά οι ζωγράφοι της
εικαστικής ομάδας «ΩΧΡΑ» σε συνεργασία με ἀλλους σύγχρονους έλληνες εικαστικούς
στην Έκθεση αυτή που τιμά τα διακόσια χρόνια που πέρασαν από τη γέννηση του.
Στην έκθεση αυτή που ανεβαίνει στην αίθουσα τέχνης του Κέντρου τεχνών ΜΕΤΣ
παρουσιάζονται πολλές εικαστικές τάσεις. Έργα πιο συναισθηματικά κι άλλα πιο ρομαντικά,
ή πιο μαύρα και σκοτεινά. Άλλα απορρέουν ευθέως από την εικονογραφική παράδοση ,
άλλα προωθούν τη ζωγραφική των εικόνων και τείνουν προς μιαν επικαιροποίηση της
παράδοσης κι αλλά παρακάμπτουν την αυστηρά εικονογραφική γραμμή εκφραζόμενα με
διάφορους σύγχρονους ζωγραφικούς τρόπους. Ορισμένα έργα έπιδιώκουν να
περιγράψουν σκηνές από τα κείμενα του Ντοστογέφσκι, κάποια είναι πορτραίτα ηρώων
του, άλλα, πιό υπαρξιακά, εισχωρούν στους δαιδαλώδεις δρόμους του ψυχικού κόσμου,
ενώ κάποια κινούνται σε μια σφαίρα πνευματική προβάλλοντας πνευματικά σημεία και
μηνύματα που εκπέμπει το έργο του μεγάλου συγγραφέα.

Ολόκληρη η έκθεση αφυπνίζει την πνευματική μας επανάπαυση, αποτελεί
υπενθύμιση των πρώτων λογοτεχνικών περιπετειών του ψυχολογικού μυθιστορήματος,
ακόμη, θα λέγαμε, εκφράζει τη νοσταλγία για το μεγάλο λογοτεχνικό είδος που λέγεται
μυθιστόρημα, το οποίο μεσουρανούσε στα χρόνια του συγγραφέα και στις μέρες μας
ψυχορραγεί.

Η ομάδα «ΩΧΡΑ», που επιχειρεί συστηματικά έναν διάλογο με την διαχρονική
ελληνική εικαστική παράδοση, και με την έκθεσή της αυτή βρίσκεται πάνω στο γεφύρι που
αποπειράται ακροβατικά να ενώνει αγαπητικά το παρελθόν με το μέλλον . Έτσι με
ρηξικέλευθη αλλά σταθερή φωνή η «ΩΧΡΑ» είναι σαν να καλεί τον σύγχρονο άνθρωπο
να αφήσει για λίγο τον αλαφιασμενο τρόπο ζωής , να σταθεί έξω απ’την εθνική οδό, να
πατήσει σε χορτάρι έξω απ την άσφαλτο και ξαναδεί τη ζωή με το νηφάλιο βλέμμα της
εικονογραφίας, με εκείνο το βλέμμα που «αρμέγει το φως της οικουμένης» και το χαίρεται .

Η Ώχρα και οι συνεργαζόμενοι με αυτήν καλλιτέχνες καλεί τον σύγχρονο άνθρωπο να εγκαταλείψει το ρόλο του κομπάρσου της ηλεκτρονικής περιπέτειας και να βιώσει την
πραγματική ύπαρξη στους ρυθμούς της πραγματικής ζωής , της ζωής της κοινότητας.

Συμμετέχουν:

Επίσκοπος Μάξιμος Βασίλιεβιτς
π. Σταμάτης Σκλήρης
Μπάμπης Πυλαρινός
Κώστας Λάβδας
Μαρία Πάνου
Γιαννούλης Λυμπερόπουλος
Νεκτάριος Μαμάης
Φώτης Βάρθης
Κωνσταντίνος Κουγιουμτζής
Χρήστος Κεχαγιόγλου
Νεκτάριος Σταματέλος
Γκόρντανα Ραντόγιεβιτς
Γιώργος Μαργαρίτης
Δέσποινα Καραντάνη
Χριστίνα Παπαθέου – Δουληγέρη
Γιώργος Κόρδης

Εγκαίνια: Παρασκευή 16.00 – 22.00 κατόπιν ραντεβού.

Διάρκεια: εώς τις 15 Οκτωβρίου.

ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή: 18.00 – 21.00 & Σάββατο: 11.00 – 14.00.

Η προσέλευση γίνεται αυστηρά κατόπιν ραντεβού

μέσω της ιστοσελίδας metsartscentre.gallery (συγκεκριμένα βλ. παρακάτω: πεδίο ” Επιλέξτε μία εκδήλωση ”)

Τηρούνται όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα που προβλέπονται κατά του Covid-19.

«Τα Πρόσωπα της Πέτρας» Έκθεση Γιώργου Κόρδη

 

Το Κέντρο Τεχνών «Μετς» επανέρχεται στην εκθεσιακή κανονικότητα με την ατομική έκθεση του Γιώργου Κόρδη, «Πρόσωπα της Πέτρας». Ο ζωγράφος ρίχνει το βλέμμα εκεί που δεν κοιτούν πολλοί και παρουσιάζει, για πρώτη φορά, μια ιδιαίτερη όσο και προσωπική ενότητα, την οποία συνθέτουν πορτρέτα φιλοτεχνημένα επάνω σε πέτρες. Χρόνια τώρα ο δημιουργός «αλιεύει» τα καλοκαίρια πέτρες από τις ακτές της Κρήτης και τις πλαγιές του Υμηττού και της Πεντέλης. Ζωγραφισμένες με μελάνια και τέμπερες, χαραγμένες άλλοτε επάνω στα σημάδια τους ή στολισμένες με στίχους ποιητών, οι πέτρες στον Κόρδη, γίνονται ο «καμβάς» όπου ο δημιουργός αποκαλύπτει, φέρνοντας στην επιφάνεια τα, λιγότερο ή περισσότερο, ασχημάτιστα πρόσωπά τους.

«Οι πέτρες κρύβουν στα σωθικά τους ζωή που καλεί σε βοήθεια να φανερωθεί και να γίνει επιφάνεια, σχήμα πραγματικό μέσα στον κόσμο των μορφών. Οι πέτρες καλούν όσους έχουν ψυχή να τις δουν, να τις καταδεχτούν, να συντρέξουν να βρουν το πρόσωπό τους και να ’μολογήσουν τις ιστορίες που έζησαν, που φαντάστηκαν, που ονειρεύτηκαν, που νοστάλγησαν» μας ειδοποιεί ο ζωγράφος και στα θραύσματα αυτά μοιράζεται ιστορίες που στον καθένα έχουν να πουν πολλά.

Στην έκθεση παρουσιάζονται ως αυτόνομα έργα περίπου 80 πέτρες, καθώς και ξύλα από ποτάμια και θάλασσες τα οποία έχει συλλέξει και διακοσμήσει ανάλογα ο ζωγράφος. Μια ειδική ενότητα είναι από φύλλα μανόλιας, φιλοτεχνημένα με τον τρόπο των αρχαίων αγγείων.

Εκτίθεται ακόμη μια σειρά από χαρακτικά (μονοτυπίες) και σχέδια με σινική μελάνι, που δημιούργησε ο καλλιτέχνης στην περίοδο της καραντίνας.

Γεννημένος το 1956, ο Γιώργος Κόρδης είναι ζωγράφος, συγγραφέας και Πανεπιστημιακός Καθηγητής. Δίδαξε εικονογραφία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, στο Γέιλ και συνεχίζει τα σεμινάρια σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στην Αθήνα είναι υπεύθυνος για τα σεμινάρια ζωγραφικής της «Εικονουργίας» (iconographytoday.com). Πειραματίζεται με διάφορα μέσα, υλικά και τα τελευταία χρόνια εργάζεται ψηφιακά. Η εργασία του γεμίζει κυριολεκτικά έναν εκτεταμένο χώρο στη σύγχρονη καλλιτεχνική μας παραγωγή. Το μεγάλο της προσόν είναι πως η εργασία αυτή εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις της εικαστικής δραστηριότητας: γνωστός για το εικονογραφικό του έργο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ζωγραφίζει πέρα από το μνημειακό ναό, στο τελάρο, στο τάμπλετ, στο βιβλίο και στην πέτρα.

Το γεγονός είναι αφιερωμένο στην μνήμη του Δαυίδ Μπάκα, που φωτογράφιζε τα πουλιά της Αττικής και ζούσε σεμνά με χαρά για τη ζωή.

Η λειτουργία της έκθεσης συντονίζεται πλήρως με τους υγειονομικούς περιορισμούς, και η προσέλευση θα γίνεται αυστηρά κατόπιν ραντεβού, στα εγκαίνια καθώς και καθ’ όλη την διάρκεια της έκθεσης.

 

*Tαυτότητα Έκθεσης*

Ωράριο: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.00-21.00

Σάββατο: 11.00-15.00

Εγκαίνια: Πέμπτη 3 Ιουνίου 2021, 12.00 ~ 21.00, κατόπιν ραντεβού 

Διάρκεια : Έως και το Σάββατο 3 Ιουλίου.

Επιμέλεια : Ο Ιστορικός Τέχνης, Γιώργος Μυλωνάς 

 

Κρατήσεις μέσω της σελίδας μας στο Facebook:www.facebook.com/metsartscenter,
και στο 6938302071.

 

Newsletter

Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα μας, δώστε ένα e-mail.

Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό Δελτίο μας