«Εναλλαγές υδάτινου κόσμου»
Ατομική έκθεση ζωγραφικής από την Δέσποινα Καραντάνη
Διάρκεια έκθεσης: 05-27/10/2023
Εγκαίνια έκθεσης: 05/10/2023 και ώρα 19.00 – 22.00
Στο συνολικό έργο της ενότητας «εναλλαγές υδάτινου κόσμου» παρατηρούμε την εικαστικό Δέσποινα Καραντάνη, να εναποθέτει τις δικές της ερμηνείες θαλασσοτοπίων. Ο τρόπος απεικόνισης είναι διαφορετικός από τις παραδεδομένες θαλασσογραφίες που συναντάμε στον εικαστικό χώρο των αρχών του 20ου. Οι συνθέσεις της γίνονται καθολικές και μας εγκλωβίζουν σε ένα υδρόβιο τοπίο με κρυμμένες εκπλήξεις.
Με αφορμή την αγάπη της για την θάλασσα, η Δέσποινα Καραντάνη αιχμαλωτίζει τις δικές της αποχρώσεις μιας θερινής ανάμνησης. Μέλημά της είναι να αποδώσει την ηρεμία, την γαλήνη και την πνευματική ανάταση της ψυχής, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται ενωμένος με το στοιχείο του νερού. Οι συνεχόμενες εναλλαγές της φύσης κάνουν την θάλασσα να χορεύει με συναισθηματικές εντάσεις. Αυτή ακριβώς την αίσθηση, ενός άλλου αναπάντεχου κόσμου, προσπαθεί να μας αποκαλύψει και η ίδια.
Η χρωματική παλέτα
της κινείται σε αποχρώσεις ανοιχτού γαλάζιου, κοβαλτίου και ενίοτε σε μπλε Πρωσίας. Το μπλε χρώμα άλλωστε, στο έργο της εικαστικού, είναι καθοριστικό και εκτείνεται σε όλο το εύρος της συγκεκριμένης ενότητας. Η πινελιά της συχνά ερμηνεύει τις υδάτινες εντυπώσεις της, ενώ άλλοτε δημιουργεί χρωματικά πεδία που χάνουν την αναπαραστατική τους ιδιότητα και μας καλούν να χαθούμε μέσα στην ουσία τους. Όσον αφορά την παρατήρηση του φωτός, φαίνεται είτε να διαχέεται με τάξη, είτε να δημιουργεί δραματικά κοντράστα με σκοπό να τέρψει τον θεατή. Αυτή η εναλλαγή ενισχύει τον εννοιολογικό συλλογισμό της, γύρω από την ισορροπία και τον σεβασμό του ανθρώπου ως προς την δύναμη της φύσης και κατ’ επέκταση της θάλασσας.
Τέλος, η ανθρώπινη φιγούρα δεν λείπει από τα μουλιασμένα και βυθισμένα τοπία της Δέσποινας Καραντάνη. Η παρουσία της ανθρώπινης μορφής στο έργο, εναρμονίζεται με τη θάλασσα, έχει περιπαιχτική διάθεση και δημιουργεί την ταύτιση για την οποία μιλά η εικαστικός. Ωστόσο, αξίζει να παρατηρήσουμε την δισυπόστατη φύση της απώτερης εικαστικής δουλείας. Απ’ τη μια μετατρέπεται σε ένα σχεδόν μονοχρωματικό πεδίο με συμπαντικά σύμβολα που βυθίζουν τον θεατή σε έναν φαινομενικά υπόγειο ύφαλο και απ’ την άλλη γίνεται ένας εξωτερικός παρατηρητής που καταγράφει με λατρεία ανέμελες μνήμες γύρω από τη θεματική.
Kείμενο & Επιμέλεια έκθεσης: Νιόβη Κρητικού
Την έκθεση προλογίζει και ο Αλέκος Κυραρίνης:
Η σχέση των σταγόνων.
Η Δέσποινα δεν ζωγραφίζει τη γνώση της ζωγραφικής αλλά τη γνώση της θάλασσας. Το αγνό και ελεύθερο στοιχείο, που φανερά σε κάποια έργα την έχει απελευθερώσει. Και η ζωγραφική ακολουθεί και αποκαλύπτει. Εξυπηρετεί το φρόνημα, το δίδαγμα, μίας ελευθερίας που αν δεν την εκφράσεις- κυριολεκτικά -μπορεί να σε πνίξει.
Η θάλασσα δεν είναι μονοσήμαντη στα έργα της Δέσποινας. Εκφράζει την ελπίδα της για κάτι το απέραντο και καθαρό, μα και το καλλιτεχνικά αγωνιώδες ζητούμενο μίας αξίας σε αντιστοίχηση. Αναζητά τη ζωγραφική και ανακαλύπτει και πάλι την θάλασσα .Είπαμε, την θάλασσα, τη σχέση των σταγόνων της.
Αλέκος Κυραρίνης
ΕΝ
In the overall work of the section “Water World Variations,” we observe the visual artist Despina Karantani depositing her own interpretations of seascapes. Her approach to representation differs from the conventional seascapes encountered in the art world of the early 20th century. Her compositions become universal, immersing us in an aquatic landscape with hidden surprises.
Inspired by her love for the sea, Despina Karantani captures her own shades of a summer memory. Her aim is to convey the serenity, tranquility, and spiritual upliftment of the soul when a person is connected to the element of water. The constant changes in nature make the sea dance with emotional intensity. She tries to reveal this very feeling of another unexpected world to us.
Her
color palette ranges from shades of light azure, cobalt, and occasionally Prussian blue. Blue, in particular, is pivotal in her artwork and extends throughout this specific section. Her brushstroke often interprets aquatic impressions, while at other times, it creates color fields that lose their representational properties, inviting us to immerse ourselves in their essence. Concerning the observation of light, it seems to either diffuse with order or create dramatic contrasts to delight the viewer. This alternation enhances her conceptual contemplation surrounding the balance and respect of humans towards the power of nature, and by extension, the sea.
Finally, the human figure is not absent from Despina Karantani’s submerged and immersed landscapes. The presence of the human form in the artwork harmonizes with the sea, exuding a playful disposition and creating the identity spoken of by the artist. However, it is worth noting the multifaceted nature of her ultimate artistic work. On the one hand, it transforms into an almost monochromatic field with cosmic symbols that plunge the viewer into a seemingly subterranean abyss. On the other hand, it becomes an external observer who lovingly records carefree memories related to the theme.
Text & Exhibition Curation: Niovi Kritikou
The exhibition is also introduced by Alekos Kyrarinis:
“The Relationship of Drops”
Despina doesn’t paint her knowledge of painting, but her knowledge of the sea. The pure and free element, which is clearly liberated in some of her works. And painting follows and reveals. It serves the spirit, the lesson of a freedom that, if not expressed – quite literally – can suffocate you.
The sea is not unambiguous in Despina’s works. It expresses her hope for something boundless and pure, but also the artistically passionate pursuit of a value in proportion. She seeks painting and rediscovers the sea. We said, the sea, the relationship of its drops.
Alekos Kyrarinis
