Απ΄την καρδιά μου βγαίνει καπνός

Πως βλέπουμε το ρεμπέτικο τραγούδι στη σημερινή εποχή της κυριαρχίας του εικονικού παραληρήματος και των προσομοιώσεων;
Είναι το ρεμπέτικο ένα ”μουσειακό είδος”, το οποίο προσεγγίζεται με τον τρόπο της ανώδυνης- καταναλωτικού και τηλεοπτικού τύπου- ”νοσταλγίας” και ”αναπαλαίωσης” ενός νεκρού στοιχείου;

To ρεμπέτικο τραγούδι και οι υψηλού κάλλους εκφραστικές του επιτεύξεις, ως συνέχεια της συλλογικής λαϊκής δημιουργίας του δημοτικού τραγουδιού στην αστικοποιούμενη Ελλάδα, αποτελεί ένα από τα δυό κλωνάρια της μουσικής τέχνης μας. Το άλλο είναι ο πρόγονός του, το δημοτικό τραγούδι.

Πως επηρέασε η παρακαταθήκη του ρεμπέτικου τραγουδιού- και πως επηρεάζει-τη μουσική μας έκφραση, το στίχο των τραγουδιών μας αλλά και την ποίηση και τη λογοτεχνία μας;

Ρεμπέτικο

Α. Τάσσος, Γ. Κόρδης, Φ. Βάρθης

Μεγαλωμένος σε αυτή την παράδοση, ο Γιώργος Κόρδης (γενν. 1956) δημιούργησε μια σειρά από 15 έργα που έγιναν με τον τρόπο της χάραξης, αλλά ψηφιακά, στην οθόνη του τάμπλετ. Ο ανήσυχος δημιουργός πέρασε όλη την οντογένεση της χαρακτικής, σαν ένα γραφικό είδος, και εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες που δίνει το άσπρο-μαύρο προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι φανερό, όμως, πως δεν εγκατέλειψε ποτέ, σ’ ολόκληρη την εφαρμοσμένη περιπλάνηση της τέχνης του, την αναζήτηση της χαρακτικής ποιότητας. Το σχέδιό του αδρό, «λαξεμένο και άτσαλο», όπως είναι όλα τα επιτεύγματα του χεριού, δεν είναι ένα άψογο γραφικό επίτευγμα, μια τέλεια ψηφιακή αποτύπωση. Κι εδώ είναι η καινοτομία του Κόρδη: χρησιμοποιεί το ψηφιακό εργαλείο, αλλ’ αδιαφορεί για την «τελειότητά» του. Την ανανέωση ο Κόρδης τη ζήτησε μέσα στα όρια της τέχνης του, όχι έξω απ’ αυτήν.

«Για το εξώφυλλο θέλω πάντα Τάσσο» έλεγε η Σωτηρία Μπέλλου και οι δίσκοι της μεγάλης κυρίας του Ρεμπέτικου έφεραν την υπογραφή του Α. Τάσσου. Ο δάσκαλος της χαρακτικής αγάπησε το ρεμπέτικο τραγούδι και μαζί με τις εικονογραφήσεις εξωφύλλων για την Μπέλλου, το ύμνησε σε μια μνημειακή πομπή. Μας χάρισε σε τέσσερις ξυλογραφίες, τις Αρχόντισσες των ρεμπέτικων τραγουδιών, ισάριθμες κόρες-ιέρειες που κάνουν σπονδή στα χώματα της προσφυγιάς, εκεί όπου γεννήθηκε το ρεμπέτικο: Ανατολή, Δραπετσώνα, Κοκκινιά, Καισαριανή παίρνουν γυναικεία μορφή κρατώντας προσφορά το αρχετυπικό σύμβολο του μουσικού είδους, το μπαγλαμαδάκι. Τα έργα αυτά μαζί με τις ανεκτίμητες πλάκες που χάραξε ο Τάσσος για τις «Αρχόντισσες» παρουσιάζονται στο κέντρο Τεχνών «Μετς». Σε ένα αστικό σπίτι συγχορδίζονται τρεις γενιές δημιουργών: οι Α. Τάσσος, Γιώργος Κόρδης και Φώτης Βάρθης.

Βγαλμένος από τη μήτρα των μεγάλων μαστόρων της χαρακτικής, ο νεότερος Φώτης Βάρθης(γενν. 1983) είναι ένας γνήσιος δημιουργός που προτίμησε να εκφράσει με ένταση κι ευθύνη τα στοιχεία που κάνουν την τέχνη του τόσο παλιά και τόσο καινούργια. Τα «Ταμπαχανιώτικα» είναι μια σειρά έργων που αντλούν έμπνευση από τον ιδιαίτερο μουσικό χώρο των ρεμπέτικων όπως αυτά εκφράστηκαν στα αστικά κέντρα της Κρήτης και σαν εξέλιξη ενσωματώθηκαν στην μουσική παράδοση του νησιού. Κριτήριο για την επιλογή τους αποτέλεσε η θεματική των στίχων που εκφράζουν τον πόνο και την απώλεια. Χαράσσοντας επάνω στο ξύλο, ο Βάρθης επιχειρεί να βρει τις δυναμικές που θα μεταφέρουν την αδρότητα και την αμεσότητα των τραγουδιών. «Η χαρακτική», λέει ο δημιουργός, «είναι ένα μέσο ικανό να ψιθυρίζει και να κραυγάζει παρέα με αυτά τα ρεμπέτικα, να αγκαλιάσει και να αναδείξει το μεγαλείο και την ταπεινότητα της ποιητικής τους».

Το γεγονός πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Εταιρείας Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσοςκαι επιμελητή τον Ιστορικό της Τέχνης Γιώργο Μυλωνά.

Εγκαίνια: Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019, 19.30.

Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 23 Φεβρουαρίου– Σάββατο 6 Απριλίου 2019.

Ωράριο λειτουργίας

Κυριακή-Δευτέρα: κλειστά. Tρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή, 18.00-21.00, Τετάρτη 11.00-14.00, Σάββατο, 11.00-15.00.

Τηλ. Επικοινωνίας: 21 1113 4262 metsartscentre@gmail.com

Αθήνα Ενδοχώρα

Το ζωγραφικό αφήγημα υπό τον τίτλο «Αθήνα Ενδοχώρα» στήνει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος.

«Ένα σπίτι στο Μετς. Αυτή η απλή αφορμή, τόσο αυθύπαρκτη, όμως, και πολυκύμαντη, μέσα στη μοναδικότητά της, προκαλεί ένα γεγονός. Περισσότερο, ορίζει ένα ψυχικό τοπίο μέσα στο οποίο η ίδια η Αθήνα βαθαίνει σε μία κολυμβήθρα κοινής μνήμης. Η έκθεση «Αθήνα Ενδοχώρα» εγκαινιάζει τον κύκλο ζωής ενός νέου χώρου, αφιερωμένου στο πνεύμα και στις τέχνες. Βρίσκεται σε μια γειτονιά με ιστορικό βάθος, χωνεμένη και αυτή στο σώμα της πόλης.

Ένα σπίτι της δεκαετίας του ’20 επιστρέφει στη ζωή της πόλης χάρη στην πρωτοβουλία του ζωγράφου Γιώργου Κόρδη και την επιμέλεια και οργάνωση του γιού του Παύλου Κόρδη με πρόθεση να δίνει στέγη και παρότρυνση σε δημιουργικούς ανθρώπους. Τριάντα επτά εικαστικοί καλλιτέχνες συμμετέχουν σε αυτήν την πρώτη έκθεση που επιχειρεί να συνδέσει το παρόν της δημιουργικής Αθήνας με ένα σώμα κοινής μνήμης ασάλευτο στον χρόνο». – Νίκος Βατόπουλος

Στο “ΜΕΤΣ” μας υποδέχονται οι εικαστικοί:

Νίκος Αγγελίδης, Δημήτρης Αγγελόπουλος, Γιάννης Αδαμάκης, Δημήτρης Αναστασίου, Καλλιόπη Ασαργιωτάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Ανδρέας Γεωργιάδης, Φραγκίσκος Δουκάκης, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Απόστολος Ιτσκούδης, Μηνάς Καμπιτάκης, Βασίλης Καρακατσάνης, Νίκος Κιτμερίδης, Νικόλας Κληρονόμος, Λήδα Κοντογιαννοπούλου, Σπύρος Κωτσάλας, Αλέκος Λεβίδης, Βασίλης Λιαούρης, Θανάσης Μακρής, Τίμος Μπατινάκης, Ράνια Μπέλλου, Γεωργία Μπλιάτσου, Γευσώ Παπαδάκη, Λίλα Παπούλα, Αχιλλέας Πιστώνης, Βασίλης Πούλιος, Γιώργος Σαλταφέρος, Βασίλης Σελιμάς, Βασίλης Σούλης, Αντώνης Σταβέρης, Φίλιπ Τάρλοου, Βαγγέλης Τζερμιάς, Νικόλας Τζούμας, Βιργινία Φιλιππούση, Κατερίνα Χαδουλού, Πάβλος Χαμπίδης, Αθηνά Χατζή.

Υπό την επιμέλεια του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου.

Οι συγγραφείς έρχονται στο Μετς

Στη δεύτερη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης στο Μετς θα έχουμε κοντά μας τη συγγραφέα Έλενα Χουζούρη και θα συζητήσουμε για το μυθιστόρημά της ”Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ” από τις εκδόσεις Πατάκη.

Συντονίζει πάντα η συγγραφέας Εύα Στάμου.

Πληροφορίες στο 2111134262

Newsletter

Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα μας, δώστε ένα e-mail.

Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό Δελτίο μας